Jan Bodakowski
Wincenty Łaszewski zdradza tajemnice objawień w Fatimie w trzech nowych publikacjach
Wincenty Łaszewski jest jednym z najbardziej znanych autorów artykułów (głównie na łamach miesięcznika „Egzorcysta”) i książek popularyzujących wszelkie objawienia. W setną rocznice objawień w Fatimie opublikowano kilka jego książek dotyczących objawień fatimskich. Trzy najnowsze to „Ilustrowany przewodnik po Fatimie, nie tylko dla pielgrzymów”, „Duchowy przewodnik po Fatimie”, i „7 dni Fatimy”.
„Ilustrowany przewodnik po Fatimie, nie tylko dla pielgrzymów” to 320 stronicowa rozszerzona wersja książki „Duchowy przewodnik po Fatimie". Przewodnik to atrakcyjna lektura dla tych, którzy wybierają się do miejsca maryjnych objawień, i dla tych, którzy niestety nie mogą wybrać się w podróż, a chcieli by jak najwięcej dowiedzieć się o objawieniach z Fatimy i samym sanktuarium. Publikacja opisuje miejsce objawień, przybliża fakty związane z miejscem i objawieniami, a także zawiera rozważania i modlitwy. Na kartach książki autor opisał wizjonerów, przesłanie Maryi, kontekst historyczny i kulturowy objawień. Praca jest bogato ilustrowana i niezwykle atrakcyjna.
Drugą pozycją jest 204 stronicowy „Duchowy przewodnik po Fatimie” który w bardziej syntetycznej formie przybliża kontekst historyczny, opisuje sanktuarium i objawienia, przybliżając przesłanie Matki Boskiej poprzez wędrówkę po sanktuarium.
Trzecią publikacja, 176 stronicowe „7 dni Fatimy”, ma na celu ukazanie dziejowej roli objawień fatimskich na przestrzeni ostatniego wieku, tego jakie wydarzenia poprzedziły objawienia i jakie wydarzenia są objawieniami związane.
Objawienia Fatimskie, jakie miały miejsce w Portugalii podczas I wojny światowej są jednymi z najbardziej znanych objawień maryjnych. Niestety wiedza o nich, jak i o nauczaniu Kościoła katolickiego czy historii Kościoła, jest wśród wielu katolików bardzo powierzchowna. Ta powszechna ignorancja sprzyja rożnym heretykom, niegodziwcom czy wariatom, którzy pasożytują na ignorancji katolików, szkalując katolicyzm lub szerząc herezje zatruwające umysły wiernych. Dla tego ważne jest to by katolicy nieustannie pogłębiali swoją wiedzę o nauczaniu i historii kościoła, byli świadomi zagrożeń dla ortodoksji wiary.
Warto więc przypominać i zachęcać do sięgania po publikacje przybliżające wiedzę o nauczaniu i historii Kościoła, w tym i o objawieniach fatimskich tak ważnych dla współczesnego kościoła. Fatima to portugalskie miasto (co ciekawsze noszące imię córki Mahometa), które było od 1917 świadkiem objawień maryjnych.
Jedynym objawieniem, które jest niezbędne dla naszego zbawienia jest objawienie jakie dał nam Bóg w osobie Jezusa Chrystusa. Są też objawienia prywatne uznane przez Kościół, takie jak w Fatimie, Bóg daje mam dla wzmocnienia naszej wiary. Wiara w treść tych objawień nie jest obowiązkowa, a one same nic nowego w naszą wiarę nie wnoszą.
Są też wizje nie uznawane przez Kościół, które często są tylko dziełem diabła, mającym wnosić zamieszanie i niepokój w serca katolików (takie jak Medjugorie, Garabandal czy Oławie). Są one niestety często rozpowszechniane wśród wiernych przez osoby nieodpowiedzialne albo świadomie szerzące destrukcje wśród katolików.
Jak do tej pory ujawniono niewielkie fragmenty dzienniczka siostry Łucji, który zakonnica miała pisać nieprzerwanie od 1917 aż do swojej śmierci. Znamy tylko jego pierwszą stronę. Podobnie część tajemnic związanych z objawieniami w Fatimie została nie ujawniona. Nie da się więc ukryć, ze tematyka objawień fatimskich dla nieodpowiedzialnych ludzi jest pożywką dla rożnych teorii, które są bardzo efektowne ale niewiele wnoszą w rozwiązanie realnych problemów stojących przed wspólnotą katolicka.
Pierwsze objawienie miało miejsce w 1914 albo w 1915, oraz w 1916, kiedy to kilkukrotnie ukazał się pastuszkom milczący anioł, w 1916 anioł przemówił. Za pierwszym razem widziała go Łucja i inne dziewczynki pasące zwierzęta swoich rodziców.
Maryjne objawienia w Fatimie rozpoczęły się 13 maja 1917. Ich światkiem była dziesięcioletnia Łucja, dziewięcioletni Franciszek i siedmioletnia Hiacynta. Drugie objawienie miało miejsce 13 czerwca, trzecie 13 lipca, 19 sierpnia w święto Matki Boskiej Bolesnej, kolejne 13 września, 13 października, 15 czerwca 1921. Następnie widzenia Łucja miała jako postulantka w zakonie w 1925 roku, oraz w czerwcu 1929 roku, Przesłanie z Fatimy zostało przez kościół upublicznione po latach. Wiadomo też, że Hiacynta i Franciszek miały dodatkowe objawienia od 1917 do 1919 roku. Świadkowie wydarzeń mieli też wizje cudu słońca.
Niezwykle obecna popularna teoria, rozgłaszana wśród tradycjonalistów katolickich, mówi o tym, że nie ujawniono części trzeciej tajemnicy fatimskiej, w której Matka Boska przestrzega przed posoborowym papieżem i posoborowym kościołem, który stał się synagogą Szatana. Takie przesłanie miała rzekomo otrzymać od Maryjo święta Łucja w 1943 roku. Ta rzekoma tajemnica służy części środowisk tradycjonalistycznych do szerzenia niekatolickiego nieposłuszeństwa wobec biskupów i papieża.
Jan Bodakowski
