Pierwsza Księga Machabejska jest dla katolików dziełem natchnionym, a więc mającym zasadniczą wartość religijną. W judaizmie talmudycznym jest to natomiast księga niekanoniczna, a zatem - i istnieje co do tego konsensus rabinicznych autorytetów co najmniej od czasów Majmonidesa - dzieło o wartości wyłącznie kulturowej, a od wieku XX również - i przede wszystkim - o wartości politycznej. Tym samym Chanuka - uroczystość nawiązująca do czysto doczesnego wymiaru wydarzeń zawartych w Pierwszej Księdze Machabejskiej - jest również uroczystością o charakterze w przeważającej mierze politycznym, czy ściślej rzecz biorąc nacjonalistycznym.
Abstrahując zatem od kwestii tego, celebrację jakich symboli religijnych, kulturowych bądź politycznych pragnęłoby się widzieć na scenie propagandowego teatru zwanego medialną polityką, należy w pierwszej kolejności rozumieć wymowę i historię owych symboli, które, mimo pozornego podobieństwa, mogą mieć zasadniczo różne znaczenie w zależności od szerszej tradycji, którą reprezentują. Nie dysponując rozumieniem powyższych kwestii jest się bowiem skazanym na bycie dowolnie wodzonym za nos otępiającymi sloganami takimi jak "tolerancja religijna", "obraza religijna" czy "świeckie państwo" - i to niezależnie od tego, czy jest się zwolennikiem, czy też przeciwnikiem idei kryjących się za rzeczonymi formułkami. Jest to więc kwestia nie tyle skutecznego sprzyjania tryumfowi którejkolwiek idei religijnej, kulturowej bądź politycznej, ale dbania o elementarną intelektualną trzeźwość umożliwiającą oddzielenie logicznej rzeczywistości od propagandowych omamów.
