Ciemna, smutna Polska cała. Nie możemy jeszcze poradzić sobie z tą wielką narodową tragedią. Widać to w polskich zachowaniach - nagłych, kompletnie niezrozumiałych, zaskakujących ...
I.Jeszcze kilka tygodni temu Kraków nie chciał Lecha Kaczyńskiego jako Obywatela Honorowego. Teraz prezydent Kaczyński wraca do Krakowa, by zamieszkać na stałe na Wawelu.
II. Marszałek Komorowski przedłużył żałobę narodową o dwa dni - z piątku na niedzielę, w związku z pogrzebem Pierwszej Pary. Polacy samoistnie tę żałobę skrócili. Kłótniami o miejsce pochówku prezydenta. Czyż przykrym, żałosnym paradoksem nie jest to, że owa kłótnia dzieje w dniach, gdy do Polski wracają trumny z ciałami kolejnych ofiar? Co jeszcze musi się wydarzyć - jaki dramat - byśmy jako naród się opamiętali?
III. Bodaj prof. Tomasz Nałęcz stwierdził, że należy do pokolenia, które słucha takich wielkich osób jak Andrzej Wajda. Wielu się wydaje, że jeśli ktoś (podobno) jest wielki, to trzeba go słuchać. Nawet, gdy pieprzy głupoty. Otóż nie trzeba, właśnie dlatego, że gada głupoty. Andrzej Wajda - bardzo chcący - podgrzał bezsensowną dyskusję o miejscu pogrzebu Lecha Kaczyńskiego. Bodaj prof. Krasnodębski - w odpowiedzi (?) - ogłosił przeciwnikom chowania prezydenta na Wawelu: gardzę wami ... Mam prośbę do zwolenników i przeciwników pochówku Lecha Kaczyńskiego na Wawelu: zamknijcie się wszyscy!
IV.Polacy! Nie dziwmy się, że inni nas nie szanują, skoro sami sobą gardzimy...
Ot, polskie paradoksy ...
Inne tematy w dziale Polityka
