Wojny o wodę

Twierdzenie, że kolejne wojny, może nawet światowe, wybuchną o wodę brzmi dzisiaj jak scenariusz science fiction, prawda?

Istnieje przekonanie, że powodem do wybuchu wojny może być kwestia sporu o terytorium, o surowce wtórne, o dostęp - przestrzennie - do morza, ale o wodę ?

Tak. Bez względu na to, jak ją potraktujemy: czy jako surowiec, czy jako element drogi transportowej, woda staje się jednym z najpoważniejszych punktów zapalnych potencjalnych konfliktów zbrojnych na świecie.

Teza ta staje się trochę wiarygodniejsza, gdy uświadomimy sobie, że wody na świecie zaczyna brakować. Tak, to dobro deficytowe w wielu miejscach globu. Światowe zmiany klimatyczne, ale przede wszystkim łupieżcza działalność człowieka od początku ery przemysłowej, powodują, że wody pitnej, czystej, nie ma wszędzie po równo. Po to, by społeczności przeżyły, muszą mieć dostęp do wody. Po to, by mieć dostęp do wody, trzeba o niego zawalczyć. Po to, by o niego zawalczyć, człowiek bądź zmienia bieg rzek i zmienia stosunki wodne na pokaźnych obszarach, bądź wkracza na obfitujące w wodę terytoria sąsiadów.

Oczywiście, jest na świecie całą rzesza polityków i naukowców wyśmiewająca opinie zgłaszające problem wzrastającego deficytu wody. Problem jest jednak jak najbardziej poważny i aktualny. Nie jest on jeszcze na szczęście widoczny w Europie, jednak w krajach ubogiego Południa, zwłaszcza w Afryce, jak najbardziej. Współcześni politolodzy aspekt konfliktów o wodę zaczęli włączać do katalogu konfliktów światowych...

Wyszła właśnie, nakładem wydawnictwa Kurpisz, znakomita książka poznańskiego meteorologa i znawcy problemów wodnych, prof. Piotra Kowalczaka, pt. Konflikty o wodę.

Przed bezmyślną krytyką zjawiska, zapraszam do lektury.