NIEBIESKI BLUES - część piąta
Dział: Kultura Temat: Literatura
Zygmunt Jan Prusiński
MOCY W SOBIE, ŹRÓDŁA PŁYNĄ
Agnieszce Wawrzyniak
Najpierw zapukam szelestem liści,
bo możesz być zajęta na wieczór.
Ostrożnie obliczę frazę sylab,
nie omieszkam twego dźwięku dotknąć.
Zaproszę stado żurawi do nas,
niech nam pożegnalny śpiew zanucą.
Wrócą do Polski z miesiącem lutym,
by znowu upiększać tańcem łąki.
Może i ja nastroję gitarę,
zaśpiewam ci nieznaną balladę.
Agnieszko! W tę noc ogniska płoną,
spójrz, serce się rwie by cię całować!
28.09.2010 - Ustka
Wtorek 20:02
POETA I LIRA
Niczym Apollo szarpiesz
struny harfy
w pojedynku Marsjasza -
dźwięków harmonii absolutnej
zapisujesz dzieło kobiecej natury...
Węzełek zaplątanych tajemnic
cierpkiej wyobraźni
chłoniesz językiem syczącej kobry -
w kryjówkach szukam kwiatów
pachnących bukietem
leśnych słów...
Kobieta na krześle
rozjaśnia obraz natchnionej
wędrówki zaciemnionych plam
zdobywcy himalajskich szczytów.
Szukasz słońca w południowych
szczelinach wygasłej nory?
Rozśmieszasz naturę cienia
ukrytej twarzy...
Na linie akrobacji
stawiam zwinny krok...
alfabet jasnych znaków
ozłaca biblijną
księgę cnót...
Poeto grasz na lirze...
czy to muzyka naszych dusz...?
07.01.2013 Brzeg
TAJEMNICE POŚRÓD KOLORÓW W TOBIE
Magdalenie Chabko
Ileż pieśni za oknem w lesie kochanym,
przyjaciele się budzą w gniazdach.
Robi się ruch przy obowiązkach,
aż przyjemnie jest bywać tam.
Gdzieś Magdalena za wstydliwą firanką,
jeszcze w koszuli nocnej drepce nago.
A ja jej składam miłosne życzenia,
by dzień zaczęła od pocałunku.
Nie stygną zachęty oparte o sztachety,
jabłonie jędrne kołyszą swoje dzieci.
I w tej mozaice kilka słów poezji,
na tacy ci niosę obok róży.
Połóż się przy mnie rozskrzydlona,
bym lot uniósł podniebnym ruchem.
Zatoczymy koło jak orzeł biały,
tylko w miłości jest spokój.
28.09.2010 - Ustka
Wtorek 22:19
NA PÓŁ DROGI STĄD OD WIERSZA
Barbarze Piłat
Zakręcone niebo bujnymi chmurami,
jak twoje włosy leżące na plaży.
Zbierasz pamiątki, i cienie wspomnień,
i kolorowe kamyki, i puste muszelki
ułożysz na parapecie w sypialni.
Te chwile ze mną nad Bałtykiem
obracasz jakby czas do góry nogami.
Niosę ci napisane wiersze miłosne
na tyle prawdziwe jak fale morza,
według planu pieszczot i wiatru.
Pamiętaj Barbaro, na pół drogi stąd
dotrzesz do moich ramion jabłoni.
Nie zrywaj jeszcze owoców! -
Niech dojrzeją w trakcie pocałunków,
na samym szczycie łagodnieje zachód.
29.09.2010 ? Ustka
Środa 20:15
ROZMOWA Z FEDERICO GARCIA LORCĄ
Widzisz Federico, ilu mam przyjaciół?
Znad nizin i gór, znad rzek, jezior, mórz -
oni są wszędzie, gdyby się dobrze przyjrzeć.
Kobiety dla mnie rosną jak maliny w leśnych osłonach.
Próbuję je przyzwyczaić do moich ruchów;
jakbym tańczył nago na parkiecie, zupełnie sam
przy zgaszonych świecach, a w koło tylko one
nagie w temperamencie łagodnego flamenco.
Obejmę je wszystkie swoją ręką. -
Przyszedł czas na rzeźbienie tych kobiet,
które zasługują, które pragną zostać na pamiątkę
w Kolczastym Lesie.
Federico! Jestem szczęśliwym poetą!
Zobacz, ile życzeń urodzinowych otrzymałem od kobiet!
A już myślałem żeby przybrać rolę kamienia,
gdzieś głęboko się ukryć na polnym osamotnieniu.
A jednak Federico, drogi przyjacielu, nie jestem już sam...
1.10.2010 - Ustka
Piątek 20:22
NA TEJ STACJI WRÓBLE NIE ŚPIEWAJĄ
Małgorzacie Brzezińskiej
Stacja bez nazwy,
nawet nie ma tablicy co to za okolica jest.
Wiem że lubisz tańczyć
i z duchami i z cieniami,
z kimkolwiek by rytm był rytmem.
Otwieram futerał,
z niego białe gołębie wyfrunęły.
To dobry znak Małgorzato;
gitarowa scheda akordów
zbliża się jak armia zbawienia.
Muśnij swoim wiatrem mój cień.
Szeptem przekaż dobre strony,
niech za tobą polecą stada ważek -
owadzie helikoptery.
A kiedy będę cię dotykał
niech polne dzwony zasyczą
głębokim pocałunkiem.
Zobaczysz że drzewa poruszą się,
i zacznie się Taniec Miłości.
3.10.2010 - Ustka
Niedziela 19:50
TE DZIEWCZYNY MOTYLE CHCĄ ZE MNĄ TAŃCZYĆ
Monice Dygudaj
Nadszedł dzień tańców.
Jesień zrzuca z siebie kolory - ubieramy się w nie,
dostojni, a październik zaprasza każdego.
Chodźcie dziewczyny na plażę.
Powspominamy każdą chwilę wyciętą z piasku,
ślady waszych stóp zostały - i uśmiech powraca echem.
Moniko z morskim temperamentem,
przybądź ze swoimi przyjaciółkami - otulimy ręce muzyką,
zawiesimy jak ptaki na niebie radość z tańca.
Pokocham to piękno w każdym ruchu,
nie zapomnę o pieszczotach - będę dokładny
jak w swej naturze drzewo rozrasta i budzi cienie.
Nagi Erotyk zadzwoni pieśnią!
4.10.2010 - Ustka
Poniedziałek 9:16
CHWILA W MUZEUM
Iwonie Rachwalak
Spotkałem ją w muzeum.
Nie patrzyła na mnie; obrazy były ważniejsze,
zgadza się, ludzie się mijają w roli obcych -
choć spojrzałem na nią jak mężczyzna
na kobietę..., z melodią.
Zatrzymała się przy akcie,
biało-czarne zaklęcie kształtów.
Zauważyłem ten obraz w rogu, światło padało,
zbierałem urok kobiet obu, tej na ścianie
bez protekcji choć przyznam, że wolałbym
żywą na obrazie.
Nie kalecz mnie urodą Iwono!
Mogę co najwyżej powąchać twoje czarne włosy,
czuję skład akordów do nowej pieśni.
Widzę cię nagą przy harfie, poruszasz się jednostajnie,
powoli i wytwornie, nie przeszkadzam.
Akt jest ułożony jak trawa w ukłonie.
Kłaniam się wam obu - odchodzę, w cień złożony.
4.10.2010 - Ustka
Poniedziałek 19:10
