Oryginalny podtytuł brzmi: ,, 52 wyjaśnienia powszechnych nieporozumień na temat wiary katolickiej". I tak dokładnie, powiększając zakres treści o jasno przez autora przeprowadzone wywody uzasadnień i prawd świetnej i potrzebnej książki należy rozumieć zakres tematyczny wydanej przez Wydawnictwo Biały Kruk ,, poradnik".

Wokół wiary katolickiej narosło ostatnio sporo nieporozumień. Przyczyną tego stanu są przeważnie przekazy medialne, wprowadzające swoich odbiorców w błąd dowolnymi interpretacjami nie tylko nauki Kościoła, ale także Pisma Świętego. Znany amerykański teolog katolicki, wykładowca uniwersytecki, autor kilkudziesięciu poczytnych książek Karl Keating (ur. 1950) objaśnia w tej książce 52 najczęstsze pomyłki związane z rozumieniem wiary katolickiej. Czyni to w sposób bardzo przystępny i zarazem niebudzący wątpliwości.
Trzymamy w ręku swoisty poradnik, który nie tylko pomaga dyskutować o wierze katolickiej i tłumaczy, jakie stanowisko zajmować w wielu kwestiach, ale także podpowiada, jak żyć i jak służyć Chrystusowi zgodnie z Jego nauką. Autor zawsze uzasadnia swoje opinie stosownymi argumentami zaczerpniętymi z Ewangelii oraz z Katechizmu Kościoła Katolickiego. Napisana w bardzo interesujący sposób książka, z wieloma przykładami z naszej codzienności, staje się inteligentnym narzędziem do umocnienia wiary.
Książka wzbogacona została siedemdziesięcioma ilustracjami nawiązującymi do poruszanych tematów, co czyni przekaz jeszcze sugestywniejszym i przystępniejszym. Lektura dla młodszych i starszych, dla wszystkich, którzy pragną pogłębienia swej wiedzy.

Spis Treści ( fragmenty)
Wstęp
Część I: Nauczanie i autorytet Kościoła 
1. Papież może zmienić doktrynę?
2. Dogmat o nieomylności papieża oznacza,
iż prawdą jest cokolwiek, co on powie?
3. Sobór watykański II naucza, iż Kościół powinien być
demokratyczny. Dlatego istnieją rady parafialne?
4. Sobór watykański II był tak przełomowy, że obecnie nie ma
sensu czytanie ksiąg teologicznych napisanych przed nim?
5. Poprzez ekskomunikę Kościół katolicki wysyła ludzi
do piekła?
6. Katolicy, którzy odłączą się od Kościoła
(porzucą swoją wiarę), pójdą do piekła?(...).
Część II: Bezbłędność i autentyczność Pisma Świętego
9. Dawniej świeckim wiernym nie było wolno czytać
Pisma Świętego?
10. To z powodu ekumenizmu katolicy mogą teraz czytać
wszystkie istniejące przekłady Biblii?
11. Jedynie księża i wykwalifikowani teologowie mogą
prowadzić zajęcia poświęcone Pismu Świętemu?
12. Ewangelia zawiera wiele niekonsekwencji? (...).
Część III: Msza św. i sakramenty
16. Każdy, kto sobie tego życzy, może przyjąć Komunię św.
podczas Eucharystii?
17. Sobór watykański II podkreślał prymat ducha nad literą
prawa, więc nie obowiązuje nas już udział w Mszy św.?
18. Jezus umarł i Jego ofiara bezustannie się powtarza
podczas każdej Mszy św.?
19. Luteranie i anglikanie wierzą w Jego Prawdziwą Obecność
w ten sam sposób co katolicy, tylko tłumaczą to inaczej?
20. Jeśli się rozwiedziesz, zostaniesz automatycznie
ekskomunikowany i nie będzie ci wolno przystępować
do Komunii? (...).
Część IV: Niepokalane Poczęcie, objawienia i różaniec
27. Niepokalane Poczęcie oznaczało, że Maryja
nie potrzebowała Zbawiciela?
28. Katolicy muszą wierzyć, że Najświętsza Maria Panna
naprawdę objawiła się w Fatimie, Lourdes i innych miejscach
objawień zaaprobowanych przez Kościół?
29. Powinniśmy pozbyć się różańca, ponieważ jest przeszkodą
dla ekumenizmu?
Część V: Nasze wieczne przeznaczenie
30. Każdy jest z natury dobry i prawie każdy
pójdzie do nieba?
31. Czyściec nie jest kluczową doktryną,
a jedynie opcjonalną?
32. Wszyscy z wyjątkiem kanonizowanych przez Kościół
świętych i męczenników będą musieli spędzić jakiś czas
w czyśćcu, zanim pójdą do nieba?
33. Kościół zrezygnował ze swojego „starego” nauczania
odnośnie do odpustów, według którego można uniknąć pobytu w czyśćcu, jeśli się praktykuje pewne uczynki i modlitwy?(...).
Część VI: Ewangelizacje, misje i dobre homilie
39. Katolicy nie ewangelizują zewnętrznie, tak jak inni chrześcijanie,
ponieważ ich czyny przemawiają głośniej niż słowa?
40. Wszyscy chrześcijanie zgadzają się w zasadniczych
sprawach, a zatem nie powinniśmy się martwić
drugorzędnymi zagadnieniami doktrynalnymi?
41. Nie powinniśmy narzucać naszej religii innym podczas misji?
Naszą „polityką” powinno być: „żyj i pozwól żyć innym”?(...).
Część VII: Katolickie zwyczaje i modlitwy
44. Powinniśmy wyeliminować „staromodne” zwyczaje,
takie jak woda święcona, bo są one barierą pomiędzy nami
i innymi chrześcijanami?
45. Odwiedzający domy ewangelizatorzy powiedzieli mi,
że kobiety nie powinny nosić spodni (Pwt 22,5) i obcinać
włosów (1 Kor 11,6; 14,15). Brzmi to przekonująco?
46. Celibat księży jest nienaturalny i niekonieczny
w dzisiejszych czasach? Papież po prostu powinien
pozwolić księżom zawierać małżeństwa?
47. Relikwie pochodzą z czasów przesądów i ich kult
powinien zostać zlikwidowany?
Część VIII: Świat duchowy i przesądy
48. Teraz nastały czasy nauki. Wiadomo, że cuda
się już się nie zdarzają?
49. Nie wierzę w anioły wyobrażone na starych
świętych obrazkach. To tylko starożytny przesąd?
50. Teraz już wiemy, że diabeł jest tylko wyimaginowany?(...).
Książka: ,,W co wierzą katolicy" - ,, 52 wyjaśnienia powszechnych nieporozumień na temat wiary katolickiej".
Autor: Karl Keating,
Tłumaczenie: Monika Makowska liczba stron: 200
obwoluta: nie
format: 14 x 20 cm.
oprawa: twarda
data wydania: 2023
link: https://bialykruk.pl/ksiegarnia/ksiazki/w-co-wierza-katolicy#przegladaj
ISBN: ISBN 978-83-7553-369-9
Patronat medialny:
* * * * * *
Pozwalam sobie załączyć poezję, która wędruje bardzo blisko prozy, czyli 52 odpowiedzi-wyjaśnień Karla Keatinga pomieszczonych w książce ,,W co wierzą katolicy" - a to przecież pytania ludzi ( a wiele ich jeszcze jest i będzie) - powstałe w wyniku ,, powszechnych nieporozumień na temat wiary katolickiej" - pragnących znać Prawdę, czytać i mówić Prawdę, wyznawać Drogę, Prawdę i Życie.
Książkę serdecznie polecam.
Lech Galicki
A słowo stanie się czyste
Jezusie Chrystusie
Synu Boży
Synu Człowieczy
Nauczycielu dobry
I przewodniku Czysty po drogach prostych
Ty prawdziwie umęczony
Na Krzyżu śmierci Twojej i zbawienia naszego
I prawdziwie zmartwychwstały
Taka jest nasza wiara
Pokrzepienie serc naszych
I wskrzeszenie sensu naszego życia
Wybacz zatem tym
Którzy wczoraj dzisiaj i jutro
Szukali szukają i szukać będą
W Twej ofierze sensacji lichej
Zaś pisząc zapalczywie o Twym wstaniu z martwych
Dopatrywali się dopatrują się i dopatrywać się będą
W cudzie najwyższym ludzkich szalbierstw
Ku własnej żądzy posępnej na zdobycie popularności taniej
I rządu dusz oddanych pokrętnej sprawie
Bo zagubienie jest ich miarą
I drogi powikłane
Ty jesteś mi
Miłosierny
I niewątpliwie im wybaczysz
Gdy tylko w ich piórach wyschnie atrament pychy
A słowo stanie się czyste
Lech Galicki, ur. 29 I 1955, w domu rodzinnym przy ulicy Stanisława Moniuszki 4 (Jasne Błonia) w Szczecinie. Dziennikarz, prozaik, poeta. Pseud.: (gal), Krzysztof Berg, Marcin Wodnicki. Syn Władysława i Stanisławy z domu Przybeckiej. Syn: Marcin. Ukończył studia ekonomiczne na Politechnice Szczecińskiej; studiował również język niemiecki w Goethe Institut w Berlinie. Odbył roczną aplikację dziennikarską w tygodniku „Morze i Ziemia”. Pracował jako dziennikarz w rozmaitych periodykach. Był zastępcą redaktora naczelnego dwutygodnika „Kościół nad Odrą i Bałtykiem”. Od 1995 współpracuje z PR Szczecin, dla którego przygotowuje reportaże, audycje autorskie, słuchowisko („Grona Grudnia” w ramach „Szczecińskiej Trylogii Grudnia.”), pisze reżyserowane przez redaktor Agatę Foltyn z Polskiego Radia Szczecin słuchowiska poetyckie: Ktoś Inny, Urodziłem się (z udziałem aktorów: Beaty Zygarlickiej, Adama Zycha, Edwarda Żentary) oraz tworzy i czyta na antenie cykliczne felietony. Podróżował do Anglii, Dani, RFN, Belgii; w latach 1988 – 1993 przebywał w Berlinie Zachodnim. Od 1996 prowadzi warsztaty dziennikarskie dla młodzieży polskiej, białoruskiej i ukraińskiej w Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej. Jest członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Związku Zawodowego Dziennikarzy. W 1994 otrzymał nagrodę specjalną SDP za różnorodną twórczość dziennikarską i literacką. Wyróżniany wielokrotnie przez polskie bractwa i grupy poetyckie. Od 2011 prowadzi w Szczecińskim Domu Kombatanta i Pioniera Ziemi Szczecińskiej: Teatr Empatia (nagrodzony za osiągnięcia artystyczne przez Prezydenta miasta Szczecin), pisze scenariusze, reżyseruje spektakle, w których także występuje, podobnie okazjonalnie gra główną rolę w miniserialu filmowym. Jako dziennikarz debiutował w 1971 roku w tygodniku „Na przełaj”. Debiut literacki: Drzewo-Stan (1993). Opublikował następujące książki poetyckie: Drzewo-Stan. Szczecin: Szczecińskie Wydawnictwo Archidiecezjalne „ Ottonianum”, 1993; Ktoś Inny. Tamże, 1995; Efekt motyla. Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 1999. Cisza. Szczecin: Wyd. Promocyjne „Albatros”, 2003, KrzykOkrzyk, Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 2004. Lamentacje za jeden uśmiech. Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 2005. Tentato. Zapamiętnik znaleziony w chaosie. Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 2007. Lawa rozmowy o Polsce. Współautor. Kraków: Solidarni 2010, Arcana, 2012, Antologia Smoleńska 96 wierszy. Współautor, wyd. Solidarni 2010, rok wyd.2015. Proza, reportaże, felietony: Trzask czasu, Czarnków: Interak, 1994; Na oka dnie (wspólnie z Agatą Foltyn) Szczecin: Wydawnictwo Promocyjne „Albatros”), 1997, Jozajtis, Szczecin, Wyd. „PoNaD”, 1999, Sennik Lunatyka, Szczecin: Wyd. Promocyjne „ Albatros”, 2000, Dum – Dum. Szczecin: Wyd. „PoNaD”, 2000, Dum –Dum 2. Tamże, 2001, Punkt G., Tamże, 2002, Dziękuję za rozmowę. Zszywka czasu. Tamże, 2003. RECENZJE Charakterystyczne dla „metafizycznych” tomów poezji Galickiego jest połączenie wierszy oraz fotografii Marka Poźniaka (w najważniejszym tomie Ktoś Inny są to zdjęcia kostiumów teatralnych Piera Georgia Furlana), stanowiących tyleż dopełniającą się całość, co dwa zupełnie autonomiczne zjawiska artystyczne, jednocześnie próbujące być świadectwem poszukiwania i zatrzymywania przez sztukę prześwitów Wieczności. Marzenia mają moc przełamania własnego zranienia, ocalenia świadomości boleśnie naznaczonej czasem, przemijaniem, śmiercią. Prowadzą do odnajdywania w sobie śladów nieistniejącego już raju i harmonii. Charakterystyczna jest przekładalność zapisu słownego na muzyczny i plastyczny. Reportaże i felietony Galickiego dotyczą zawsze najbliższej rzeczywistości: ułamki rozmów i spotkań w tramwaju, migawki spostrzeżeń, codzienność w jej często przytłaczającym wymiarze. Zapiski zaskakują trafną, skrótową diagnozą sytuacji życiowej bohaterów. Galicki balansuje pomiędzy oczywistością a niezwykłością zjawiska, powszedniością sytuacji, a często poetyckim językiem jej przedstawienia. Oderwanie opisywanych zdarzeń od pierwotnego kontekstu publikacji („Kościół nad Odrą i Bałtykiem”, PR Szczecin) czyni z minireportaży swoistą metaforę, usiłującą odnaleźć w ułamkach codzienności porządkujący je sens. Podobnie dzieje się w felietonach z założenia interwencyjnych (Dum – Dum, Dum – Dum 2): autor poszukuje uogólnienia, czy też analogii pomiędzy tym co jednostkowe a tym, co ogólne, wywiedzione z wiersza, anegdoty, symbolu, przeszłości. Galicki buduje świat swoich mikroopowiadań również z ułamków przeszłości (np. historia Sydonii von Borck w Jozajtisie), a także z doświadczeń autobiograficznych (pamięta dzień swoich urodzin, przeżył doświadczenie wyjścia poza ciało, oraz groźną katastrofę). Piotr Urbański Powyższy artykuł biograficzny pochodzi z Literatury na Pomorzu Zachodnim do końca XX wieku, Przewodnik encyklopedyczny. Szczecin: Wydawnictwo „Kurier – Press”, 2003. Autor noty biograficznej: Piotr Lech Urbański dr hab. Od 1.10.2012 prof. nadzw. w Instytucie Filologii Klasycznej UAM. Poprzednio prof. nadzw. Uniwersytetu Szczecińskiego, dyrektor Instytutu Polonistyki i Kulturoznawstwa (2002-2008), Dokonano aktualizacji w spisie książek napisanych po opublikowaniu notatki biograficznej Lecha Galickiego i wydanych. Recenzja książki Lecha Galickiego „Dziękuję za rozmowę. Zszywka czasu”. Wydawnictwo „PoNaD”. Szczecin 2003 autorstwa (E.S) opublikowana w dwumiesięczniku literackim TOPOS [1-2 (74 75) 2004 Rok XII]: Dziękuję za rozmowę to zbiór wywiadów, artykułów prasowych, które szczeciński dziennikarz, ale także poeta i prozaik, drukował w prasie w ostatniej dekadzie. Mimo swej różnorodności, bo obok rozmowy z modelkami znajdziemy np. wywiad z Lechem Wałęsą, z chaotycznego doświadczenia przełomu wieków wyłania się obraz współczesności targanej przez sprzeczne dążenia, poszukującej jednak własnych form osobowości. Legendarne UFO, radiestezja, bioenergoterapia, spirytualizm – zjawiska, które Galicki nie obawia się opisywać, niekiedy wbrew opinii publicznej i środowisk naukowych. Prawie każdy czytelnik znajdzie w tej książce coś dla siebie – wywiady z wybitnymi artystami sąsiadują z wypowiedziami osób duchowych, opinie polityków obok opowieści o zwykłych ludzkich losach. Galicki, mimo iż w znacznej mierze osadzony jest w lokalnym środowisku Pomorza Zachodniego, dąży do ujmowania w swoich tekstach problematyki uniwersalnej i reprezentuje zupełnie inny, niż obecnie rozpowszechniony, typ dziennikarstwa. Liczy się u niego nie pogoń za sensacją, a unieruchomienie strumienia czasu przy pomocy druku. Pisze na zasadzie stop – klatek tworząc skomplikowany, niekiedy wręcz wymykający się spod kontroli obraz naszych czasów. (E.S.).
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Kultura