Piotr Semka i lans Krzywonos w "Rz"

W poprzednim „URz” polecam lekturę artykułu bardzo szanowanego przeze mnie dziennikarza Piotra Semki o Annie Walentynowicz, w który poświęcił lewackim przyczynom jej nieobecności w feministycznej narracji. Opisuje także zjawisko zastępowania w me(r)diach Walentynowicz przez Krzywonos. Jednak w kronice sukcesu (?) Krzywonos w mediach Semka pominął jedno wydarzenie, a mianowicie lansowanie jej przez swojego kolegę z pracy - Cezarego Gmyza, co ma znaczenienie dla wymowy końcowej części artykułu.

Guglającym zdradzam, że nie należy wstukiwać Gmyza z Krzywonos, tylko Gmyza z Nienackim. W 2010 r. na łamach dziennika „Rz” dziennikarz śledczy ujawnił straszliwy sekret z przeszłości Zbigniewa Nienackiego o zarejestrowaniu w charakterze kontaktu operacyjnego przez wywiad SB – odpowiednik krajowego tajnego współpracownika – kryptonim „Eremita”, którego teczki w archiwum wywiadu zniszczono. Zainteresowanych ciągiem dalszym sprawy Nienackiego informuję, że Gmyz o tej sprawie napisał jeszcze nazwisko prowadzącego. Co nie oznacza, że artykuł na tym skończył, bo teraz poszło najważniejsze: w latach 80-tych sąsiadka Nienackiego to Krzywonos. Dziennikarz śledczy nie ograniczył się do podania tego faktu, jeszcze ją zacytował, co myśli o Nienackim. Ponieważ Gmyz nie jest feministką (?), pewnie chodziło mu o szerokie potraktowanie tematu i w stylu Wikipedii dodał, kim jest Krzywonos – laurka, lans, legenda. Piotr Semka pracował w „Rz” w 2010 r. Redaktor naczelny „Rz” w 2010 r. i w „URz” 2012 r. to ta sama osoba. Wątpię, że linia redakcyjna obowiązuje inna dla „Rz” w 2010 r. i inna dla „URz” w 2012 r.

Tak więc w koncernie zatrudniającym Semkę przyłożono się do legendy Krzywonos i nie ma co wydziwiać na feministki. Co do tego autora, mam gorącą prośbę: proszę nie dawać się namówić kierującym redakcją na teksty spoza Pana specjalizacji. Przecież Pan, Magierowski, Masłoń, Pawlicki, Krasnodębski oraz korespondenci zagraniczni trzymacie ten tygodnik ponad lifestylowym bagnem. Przecież w redakcji są na stałe specjalistki od gender, a Pana tekstów o Niemczech i kuchni ze świecą szukać.

cdn