Staruszek jest dobry na wszystko.
Przedstawione w tekście Krzysztofa Wojtasa „Kobieta jest snechą, jątrwią, zełwą czy szurzyną ?” bogactwo archaicznego języka naszej wspólnoty, wpędza nas w zakłopotanie ubóstwem współczesnego opisu rodzinnych relacji. Opisu redukowanego nie tylko zatraceniem ekonomicznego znaczenia ojcowizny ale i spłaszczaniem kulturowych odniesień cyfrowej komunikacji.
Szukając wbrew temu procesowi pożytków z cyfrowego poszerzenia czasu, przestrzeni i zasobów kultury, trzeba nam odnajdywać nowe powinności i role wspólnotowej integracji. W krakowskich rozpoznaniach wskazujemy potencjały trzeciego pokolenia jako nestoralny potencjał praktyk pedagogów, bibliotekarzy oraz encyklopedystów.
Odrodzenie ról społecznych w polskich warunkach cyfrowo humanizowanej społecznej gospodarki rynkowej opartej na wiedzy, wymagać będzie politycznego przyjęcia samokształcenia w rodzinie i jako kluczowej kompetencji społecznej Europejskiego systemu uczenia się przez całe życie i jako paradygmatu Polskiego systemu edukacji. Czego się nie osiągnie bez wymiany dobrych praktyk i akademickiej refleksji, którą zarysowałem w trzech pierwszych grudniowych Petycjach do Ministrów współodpowiadających za modernizację systemu edukacji.
Na trzecią z tych Petycji przesłaną do Ministra Kultury, Dziedzictwa i Sportu dostałem życzliwą odpowiedź zachęcającą do dalszej pracy https://www.viavistula.eu/2021-01-28-odpowiedz-minister-kultury-dziedzictwa-narodowego-i-sportu/. Jeszcze życzliwszą i jeszcze bardziej zachęcającą do dalszej pracy odpowiedź uzyskałem od Ministra Funduszy i Polityk Regionalnych https://www.viavistula.eu/2021-01-27-odpowiedz-minister-funduszy-i-polityk-regionalnych/.
Zatem bez zbędnej zwłoki, podjąłem kolejne obywatelskie wyzwania, między innymi rekomendując Marszałkowi Województwa Małopolskiego postawienie przed uczonymi dylematów cyfrowego wsparcia dla solidarności międzypokoleniowej.
(...)
Szanowny Pan
Witold Kozłowski
Marszałek Województwa Małopolskiego
W celu ułatwienia wykorzystywania nowoczesnych technologii dla podnoszenia kompetencji społecznych praktyką solidarnego rozwoju wiedzy, działając w interesie publicznym w trybie art. 2. ust. 1 Ustawy z dnia 11 lipca 2014, wnoszę o zainicjowanie prac badawczych nad wykorzystaniem aktywności społecznej osób starszych dla ułatwienia dostępu młodzieży do wartościowych treści dostarczanych przez instytucje kultury, odpowiednio do warunków organizacji konkursów na tematy zamawiane określonych przez Dyrektora Narodowego Centrum Badań i Rozwoju dnia 19 marca 2019 w ramach strategicznego programu badań naukowych i prac rozwojowych „Społeczny i gospodarczy rozwój Polski w warunkach globalizujących się rynków”.
Petycja
o złożenie przez Marszałka Województwa Małopolskiego propozycji tematu projektu zamawianego przez NCBiR:
„Upowszechnienie cyfrowych zasobów instytucji dziedzictwa narodowego dzięki pracy dobroczynnej trzeciego pokolenia”.
Petycję składamy w związku z przygotowaniami do zawiązania partnerstw strategii cyfrowych humanizacji systemów edukacji i ochrony zdrowia, których realizacja oparta będzie na zasadzie samokształcenia w rodzinie jako jednej z kluczowych kompetencji społecznych.
Uzasadnienie
Zmiany demograficzne zachodzące w Polsce są szansą na zwielokrotnienie wykorzystania cyfrowych zasobów bogactwa narodowego. Wymaga to przyjęcia prezentacji ścieżek dostępu do cyfrowych treści wprowadzanych do domeny publicznej przez instytucje kultury i dziedzictwa narodowego za jeden z celów zajęć domowej edukacji. I rozbudzenia praktyki korzystania z wiedzy dostarczanej cyfrowo przez instytucje kultury w samokształceniu przez całe życie.
Wydaje się, że kluczową rolę w realizowaniu tego celu mogą odegrać nestorzy. Z jednej strony jako dziadkowie wspierający rodziców w praktyce samokształcenia w rodzinie. Z drugiej strony jako twórcy konspektów domowej edukacji historycznej, zestawiający ścieżki dostępu do Internetowych treści odpowiednio do tematów konkretnych zajęć.
Takie jest zamierzenie przygotowywanego w Krakowie Konkursu na konspekty zajęć domowej edukacji historycznej o znaczeniu hierarchów Kościoła Katolickiego w drodze do Trzeciej Niepodległości. Elementem konspektów, które przez Konkurs mają być wprowadzane cyfrowej biblioteki podręczników domowej edukacji, będzie określanie ścieżek dotarcia do cyfrowych zasobów pogłębiających wiedzę o zdarzeniach omawianych w trakcie zajęć.
Obecnie realizowane polityki społeczne traktują aktywność trzeciego pokolenia nie jako kulturową szansę rozwojową, lecz jako opiekuńczy obowiązek państwa wobec życiowej bezradności osób starszych. Esencją tego stosunku jest pobłażliwość w określaniu osób trzeciego pokolenia terminem „senior”, terminem tradycyjnie używanym dla określania osób drugiego pokolenia. Takie pomieszanie pojęć zaciemnia klarowność organicznych relacji między trzema pokoleniami.
Tymczasem dynamika gospodarki opartej na wiedzy oraz powszechność dostępu do nowoczesnych technologii, podnosi poziom kompetencji w każdym z trzech pokoleń. Możliwość wykorzystania tej kompetencji u osób kończących swoją aktywność na rynku pracy, powinna się stawać nowym motorem rozwoju bogactwa narodowego. Rozwoju opartego na poczuciu wspólnoty wartości i solidarności międzypokoleniowej.
Wskazywanie przez rodziców oraz dziadków na cyfrowe zasoby instytucji kultury pamięci w zajęciach domowej edukacji historycznej, powinno tworzyć narodową przeglądarkę wiedzy o dziejach wspólnoty narodowej. Pozwalającą na przeniesienie metod edukacyjnych wypracowanych przy zagadnieniach historycznych, na równie bliskie praktycznym potrzebom rodzin, zagadnienia medyczne czy ekonomiczne. I uczyć samodzielności w korzystaniu z instytucji infrastruktury kultury zdrowia, w sposób analogiczny do korzystania z instytucji kultury pamięci.
Przewidując wzrost znaczenia domowej edukacji, od kilku lat rozważamy w Krakowie warunki dla jej rozwoju. Celem wywołania refleksji naukowo – badawczej nad tymi zagadnieniami, w dniu 24 grudnia 2020 roku Andrzej Madej zwrócił się do Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu z Petycją o analogiczne do niniejszej Petycji wystąpienie do NCBiR o ogłoszenie konkursu Gospostrateg na temat zamawiany. Niestety pomimo życzliwej oceny meritum propozycji, Ministerstwo nie podejmie tej inicjatywy (treści Petycji z 23.12.2020 i odpowiedzi z 28.01.2021 , kopie w załączeniu).
W szerszym kontekście niniejsza Petycja opiera się na przekonaniu, że dla powszechnego i sprawiedliwego wykorzystywania nowoczesnych technologii, koniecznym jest oparcie polityk rozwoju na paradygmacie solidarnego rozwoju wiedzy. Dla wprowadzenia tej zasady do strategii rozwoju Polski Andrzej Madej zwrócił się w dniu 31 grudnia 2020 roku z Petycją do Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii. Sądzimy że życzliwa i zachęcająca odpowiedź na tą Petycję może być jednym z argumentów dla władz NCBiR o pozytywnym rozpatrzeniu propozycji zgłoszonej w niniejszej Petycji (treści Petycji z 31.12.2020 i odpowiedzi z 27.01.2021, kopie w załączeniu).
(...)
Stanisław Kumon, Andrzej Madej
Kraków, 10 lutego 2021.
