Impreza historyczna w idei studentów Uniwesytetu Gdańskiego

Polityka, Polityka historyczna

Historia Polski na Uniwersytecie Gdańskim

Przesłanie: "Dobrze powiedziane wystąpienie" - tak opisał premier Donald Tusk orędzie prezydenta Karola Nawrockiego wygłoszone podczas Zgromadzenia Narodowego po zaprzysiężenie w dniu 6 sierpnia br., dodając: "Widać, że jest absolwentem dobrej uczelni, bardzo dobrego wydziału historii na tej uczelni. To moja uczelnia i jestem z tego samego wydziału."

Inspiracja: Koło Naukowe Historyków Uniwersytetu Gdańskiego - link

Część I. Ziemie Obronione

W tej notce jesteśmy na wycieczce historycznej wybranym szlakiem idei "Gdańsk - Lwów - Wiedeń". Historia w tej idei, jak to się stało, że pomnik króla Jana III Sobieskiego jest w Gdańsku, zaczyna się w okolicach Lwowa w XVII wieku. W 1629 r. na zamku w Olesku (ukr. Олесько, Ołeśko) urodził się król Jan III Sobieski, który znany jest w historii z "Odsieczy Wiedeńskiej". Związanej z bitwą stoczoną 12 września 1683 roku pod Wiedniem, w której wojska pod dowództwem króla Jana III Sobieskiego pokonały armię Imperium Osmańskiego oblegającą miasto. Było to zwycięstwo, które powstrzymało pochód Turków na Europę i uratowało Wiedeń przed zniszczeniem oraz wówczas wobec zagrożenia dla chrześcijańskiej części Europy.

Wikipedia: Bitwa pod Wiedniem (inaczej nazywana odsieczą wiedeńską lub rzadziej wiktorią wiedeńską).

„Jan III Sobieski wysyła wiadomość o zwycięstwie papieżowi Innocentemu XI” – Jan Matejko, link

Google - Przegląd do AI: "W czasie I rozbioru Polski w 1772 roku, Wiedeń był stolicą Austrii. Wtedy to Austria, Prusy i Rosja dokonały rozbioru Rzeczpospolitej, a Wiedeń był stolicą państwa, które zajęło część terytorium Polski"

Wiedeń uratowany przez króla Jana III Sobieskiego przyłączył się do rozbiorów I Rzeczypospolitej /Wikipedia - link/ w idei "ostatecznie przeważył realizm polityczny /Wikipedia: I rozbiór Polski - link/",  złożonej z Korony Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Zatem wniosek wydaje się jednoznacznie oczywisty, że Polska nie pójdzie na Ukrainę w scenariuszu "odsieczy kijowskiej" w idei europejskiej "koalicji chętnych". Dowodem hipotezy jest domniemana odpowiedź w założeniu tej notki studentów historii na Uniwersytecie Gdańskim na pytanie w idei czy w Olesku mógłby stanąć "fort im. króla Jana III Sobieskiego"? Pod Wiedniem nie powstał.

Zamek w Olesku

Kto ma wyobrażenie niech napisze co powiedzieliby premier Donald Tusk i prezydent Karol Nawrocki na imprezie zorganizowanej przez studentów Uniwersytetu Gdańskiego na tle pomnikiem króla Jana III Sobieskiego w Gdańsku? Na tle pomnika ukazanego na ekranie, bo w tym ułożeniu impreza naukowa jest w idei na Uniwersytecie Gdańskim /czyli niezależna od pory roku i pogody/.

"W Gdańsku rocznice patriotyczne najczęściej i najchętniej czcimy u stóp pomnika Króla Jana III Sobieskiego. Bywa, że wywołuje to pytania osób mniej zorientowanych: dlaczego w rocznicę Konstytucji 3 Maja składacie kwiaty pod pomnikiem kogoś, który zmarł 100 lat przed jej uchwaleniem? No właśnie... Dlaczego tak robimy?" Odpowiedź jest w artykule pt. "Dlaczego właśnie pod Sobieskim świętujemy w Gdańsku nasze najważniejsze rocznice" - www.gdansk.pl.

Wikipedia: Pomnik króla Jana III Sobieskiego w Gdańsku - link

Pomnik we Lwowie, ok. 1900

Zatem będąc pod pomnikiem króla Jana III Sobieskiego w Gdańsku jest się w idei jego historii we Lwowie.

Zachodnia Ukraina, przed II wojną światową, była w dużej części częścią Polski (tzw. Kresy Wschodnie), a także częściowo Rumunii (Bukowina) i Czechosłowacji (Zakarpacie). Po podpisaniu paktu Ribbentrop-Mołotow w 1939 roku i ataku ZSRR na Polskę 17 września 1939 roku, tereny te zostały zajęte przez Związek Radziecki na podstawie tajnego protokołu tego paktu. Ziemie te obejmowały:

• Galicję Wschodnią (z miastami takimi jak Lwów, Tarnopol, Stanisławów), które wcześniej należały do Polski.
• Wołyń, również należący wcześniej do Polski.
• Część Bukowiny Północnej (z Czerniowcami), anektowaną od Rumunii w 1940 roku na mocy ultimatum ZSRR.
• Zakarpacie, które po 1945 roku zostało formalnie włączone do ZSRR z Czechosłowacji.

Po konferencji jałtańskiej i poczdamskiej w 1945 roku granice zostały oficjalnie zatwierdzone, a zachodnia Ukraina stała się częścią Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej w ramach ZSRR. Stalin dokonał aneksji tych ziem, wykorzystując sytuację wojenną i porozumienia z aliantami, co skutkowało trwałymi zmianami granic w Europie Wschodniej. Kijów nie zabrał Polsce Lwowa.

"Decyzje dotyczące jej terytorium będą należały do Ukrainy. Granice międzynarodowe nie mogą być zmieniane siłą. Nasze wsparcie dla Ukrainy będzie kontynuowane. Jesteśmy zdecydowani zrobić więcej, aby utrzymać siłę Ukrainy, aby zakończyć walki i zapewnić sprawiedliwy i trwały pokój" -  premier Donald Tusk, fragment deklaracji zawarty w oświadczeniu europejskich liderów ws. spotkania Donalda Trumpa z Władimirem Putinem na Alasce w Anchorage.

W orędziu prezydent Federacji Rosyjskiej W.W. Putin ogłosił ukraińską opowieść w idei polityki historycznej, w której Ukraina nie decydowała o jej terytorium tylko zawsze czyniła to Moskwa. W tej opowieści Ukraina podzielona była na obszary związane z Carem, Leninem, Stalinem i Chruszczowem - link: powstała mapa Ukrainy w idei orędzia Putina. I teraz Ukraina zadecyduje sama o sobie w swojej sprawie wobec decyzji Stalina przyłączenia zachodnich ziem i Lwowa. To niemożliwe. Decydując zgodnie z decyzją Stalina tworzy według idei polityki historycznej Putina związek decyzyjny Cara, Lenina i Chruszczowa. Prezydent Ukrainy przecież nie powie w tej idei "Lenin to była decyzja Moskwy, a Stalin to nie była decyzja Moskwy".

Google - Przegląd od AI:

"Lwów był miastem należącym do II Rzeczypospolitej od 1918 do 1939 roku. Po I wojnie światowej Lwów stał się przedmiotem sporu pomiędzy Polską a Zachodnioukraińską Republiką Ludową. Walki o miasto trwały od listopada 1918 do maja 1919 roku, znane jako bitwa o Lwów. Ostatecznie, po polsko-ukraińskich walkach, Lwów znalazł się w granicach II RP, co zostało potwierdzone przez Radę Ambasadorów w 1923 roku."

"W Bitwie o Lwów w 1920 roku Stalin, choć nie brał bezpośredniego udziału w walkach, odegrał istotną rolę jako jeden z głównych decydentów w planowaniu i realizacji ofensywy Armii Czerwonej, której celem było zdobycie Lwowa. Choć ostatecznie Lwów nie został zdobyty, działania Stalina miały wpływ na przebieg bitwy i całej wojny polsko-bolszewickiej. Rola Stalina w Bitwie o Lwów:

• Planowanie i rozkazy: Stalin, jako członek Rewolucyjnej Rady Wojennej Frontu Południowo-Zachodniego, brał udział w planowaniu ofensywy na Polskę, w tym na Lwów.
• Konarmia Budionnego: Stalin naciskał na szybkie zdobycie Lwowa przez Konarmię Siemiona Budionnego, która miała być główną siłą uderzeniową w tym rejonie.
• Opór i kontratak: Działania Armii Czerwonej w okolicach Lwowa zostały powstrzymane przez obronę polską, wspieraną przez kontrofensywę znad Wieprza i Bitwę Warszawską.
• Decyzje polityczne: Mimo porażki pod Warszawą, Stalin nadal dążył do zdobycia Lwowa i innych ziem, co miało wpływ na przebieg dalszych negocjacji pokojowych.
• Kwestia sporna: Istnieją różne interpretacje roli Stalina w Bitwie o Lwów, niektórzy historycy twierdzą, że Stalin był gotów poświęcić Lwów dla osiągnięcia innych celów, inni wskazują na jego silne zaangażowanie w zdobycie tego miasta.

Wnioski: Chociaż Stalin nie dowodził bezpośrednio wojskami pod Lwowem, jego decyzje polityczne i wojskowe miały istotny wpływ na przebieg bitwy i wojny polsko-bolszewickiej. Planowanie ofensywy, nacisk na szybkie zdobycie Lwowa, a także późniejsze działania negocjacyjne, stanowią dowód na zaangażowanie Stalina w konflikt.

Część II. Ziemie Odzyskane

Święte Cesarstwo Rzymskie. Wikipedia:  W znaczeniu historycznym, określenie „Święte Cesarstwo Rzymskie” (potocznie "Pierwsza Rzesza Niemiecka, dopiero w 1441 pojawiła się nieoficjalna nazwa Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego) założone było w 962 r. jako wielonarodowy związek państw i oznaczać miało instytucjonalną oraz ideową ciągłość pomiędzy chrześcijańskim cesarstwem rzymskim schyłkowej starożytności a godnością cesarską udzieloną przez papieża. Rozwój terytorialny I Rzeszy - link.

Zakon krzyżacki. Wikipedia: Zakon Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie to jeden z trzech największych, obok joannitów i templariuszy, katolickich zakonów rycerskich, które powstały na fali krucjat w XI i XII wieku. Początki zakonu krzyżackiego to okres III krucjaty i oblężenia Akki w 1190 roku, w trakcie którego rycerze krzyżowi pochodzenia niemieckiego założyli przy szpitalu zorganizowanym przez mieszczan z Bremy i Lubeki nieformalne stowarzyszenie, które miało opiekować się rannymi i chorymi Niemcami. Spowodowane było to tym, że wcześniej powstałe zakony templariuszy i joannitów, mimo że powinny opiekować się wszystkimi krzyżowcami, w pierwszej kolejności troszczyły się o swoich krajan" - link.

Zatem idea "Domu Niemieckiego" powstała w domenie chrześcijańskiej i "Ziemie Odzyskanie" zostały odzyskane od Watykanu.

Część III. Stany Zjednoczone Ameryki

Historia Rzeczypospolitej Polskiej (Ziemie Obronione - 1920 r. i Ziemie Odzyskane - 1945 r. oraz ziemie zatrzymane /obwód królewiecki/) związana jest z decyzjami w chrześcijańskim Rzymie w idei historycznej w Watykanie oraz Kongresu i Prezydentów Stanów Zjednoczonych Ameryki. Nie mniej i nie więcej. Prawda czy fałsz?

Google - Przegląd od AI: "Z ziemi włoskiej do Polski" to słowa z polskiego hymnu narodowego, "Mazurka Dąbrowskiego". Oznaczają one powrót Legionów Polskich z Włoch do Polski pod dowództwem generała Jana Henryka Dąbrowskiego, aby walczyć o niepodległość ojczyzny. Legiony Polskie we Włoszech: Były to polskie oddziały wojskowe utworzone w 1797 roku we Włoszech przez generała Jana Henryka Dąbrowskiego.

*