Przyznam, że poprzednią notkę o prawicowych tęczosceptykach spaliłem. Zamiast pozachwycać się torbą, pochyliłem się nad szowinistami, rasistami i resztą tego mainstreamu, więc przytruchtali tylko jacyś starannie nie nawiązujący do tematu wykluczania i narzucania swoich światopoglądów przebierańcy. Światopogląd swój prezentowali jednak nadzwyczaj nieśmiało i mętnie, więc i wyszło im jak wyszło.
Chciałem o torbie, a napisało mi się o antytorbowym lobby. O środowisku, któremu ponoć nie podoba się kolorystyka nowej wersji kultowej torby IKEI. Dlatego to naprawiam.
Moim zdaniem jest świetna. Jak na banalną zakupową torbę, to jest to wręcz majstersztyk. Zauważalna, radosna, z odniesieniami zarówno biblijnymi jak i humanistycznymi. Łącząca, manifestująca tolerancję i różnorodność, pluralistyczna. Słowem głęboko ludzka.
Zaryzykuję, że już teraz jest klasykiem klasyki. Doskonale pamiętamy i te żółte, i te niebieskie. Bardzo praktyczne, dlatego zwyczajnie lubiliśmy je. Wielu z nas przynajmniej jedną taką ma we własnym polskim domu.
Tęczowa nasze domy dopiero zdobywa. I chociaż zdobędzie na pewno nie wszystkie, to jednak IKEA doskonale wie co robi. Homofobia homofobią, ale dla mebelków z IKEI światopogląd można na chwilę przecież ukryć. Zwłaszcza wstydliwy.
