Termin ten bowiem pierwotnie oznacza również odstępcę, zdrajcę. Ponadto akt ten nie jest nawet respektowany przez sam Kościół. Sprowadza się mianowicie do samego wręczenia apostacie (czyli zdrajcy) świstka potwierdzającego wolę wystąpienia z Kościoła. Z ksiąg kościelnych żadnego takiego zdrajcy nie wygumkują.
Zatem jeśli rodzice chrzczą niemowlaka, osobnik taki jest już dożywotnio figurującym w statystykach katolikiem. Papierek o apostazji Dawid Podsiadło może sobie oprawić w ramki, a Kościół pieniądze z jego bycia katolikiem dalej będzie z państwowej kasy inkasować. Za statystycznego zdrajcę, żeby móc się głośniej w nos bezbożnikowi zaśmiać.
Akt apostazji jest więc jednostronnym oznajmieniem swojej woli. Woli oczywiście kompletnie nie respektowanej przez Kościół. Taka wspólnota.
Jeśli więc w ogóle zastanawiamy się skąd bierze się ta bezbrzeżna arogancja pana Jędraszewskiego czy Tadeusza Rydzyka, to jest to również część odpowiedzi. Tupet pana Jędraszewskiego w dużej części bierze się również i ze szwindlu, jaki z kolegami uprawia fałszując kościelne statystyki.
Opodatkowanie Kościoła prędzej czy później niestety nastąpi. Szansą będą już najbliższe rządy po PiS, który tak podtuczył instytucję, że może to mieć znaczenie jako jedna z obietnic wyborczych. Nieważne przy tym czy spełnionych. Nic tak bowiem nie buduje świadomości społecznej jak wyciągana suwerenowi z kieszeni kasa. Karmmy więc żarłoka aż mu tłuszcz na bebzon z paszczy będzie tryskać, a on sam pęknie. Dzięki temu tym dłużej można będzie też prezentować Kościoła prawdziwą moralność. Na jego osobiste życzenie.
Zdradzajmy tupeciarza z gestem i zgodnie z jego wolą. Ja tam w każdym razie niczego od Tuska w sprawie opodatkowania Kościoła wymagać nie będę... Jedynie efektownych obietnic wyborczych. Nauczyłem się tego od PiS i Kościoła.
