Co nas czeka w Nowym Roku?

Pewnie niejeden z nas zadaje sobie dzisiaj to pytanie: co nas czeka w Nowym Roku? Będzie gorszy, czy lepszy?

W gazetach roi się od różnych różowych prognoz ekonomistów na następny rok. Skąd ten optymizm miałby płynąć? Czy z podwyżek pensji, gdy rosną równolegle ceny? Czy z inwestycji, eksportu, poziomu konsumpcji, spadku bezrobocia? Nie, nie widzę tu powodów do snucia jakichś radosnych wizji na przyszły rok. Myślę też o zadłużeniu nas wszystkich totalnym, zadłużeniu mocarstw, zadłużeniu naszego państwa, zadłużeniu firm, zadłużeniu rodzin i indywiduuów. To zadłużenie narasta i narasta - do czego to doprowadzi?

Myślę o tym już indywidualnym problemie OFE/ZUS, bo chyba na to nie ma mądrych, a wielu z nas będzie się męczyło w nowym roku z tym pytaniem, co zrobić, co wybrać, co lepsze? Ci, którzy są w ZUS nie mają też dobrego samopoczucia oglądając wydruki z nędznymi jakimiś kwotami.  Powracają więc niepokoje i myśli o perspektywie głodowej emerytury dla nas i braku perspektyw dla młodych już w ogóle...  Są zapowiedzi zwolnień...

Co nas czeka w Nowym Roku? Z jednej strony widać ogrom manipulacji społeczeństwem, manipulacji, która jest coraz bardziej obnażana przez opozycyjne krytyczne publikacje, ale z drugiej jest zmęczenie, zniechęcenie, obojętność.  Ci zmęczeni ludzie nie pójdą na wybory, bo czują się nieważni, lekceważeni, wyalienowani. Patrzą na bezsilność Dudy z jego związkową koalicją wokół "Solidarności". Władza nie chce z nimi rozmawiać, ignoruje stutysięczne demonstracje. Po przegranym referendum w Warszawie arogancja PO-wskiej prezydent i bucowatość jej burmistrzów jeszcze wzrosła. Ludzie patrzą też na bezsilność Kościoła, słabo broniącego się przed medialnym zalewem zarzutów o pedofilię i atakiem "Szwadronów Gender". A władza się temu przygląda przychylnym okiem. To woda na jej młyn. Związki zawodowe mogą istnieć tylko fasadowo, Kościół zaś tylko poza tzw. przestrzenią publiczną. Stąd też blokowanie "Telewizji Trwam".

Przed chwilą poseł PO, Andrzej Halicki,  składał życzenia dla premiera Jarosława Kaczyńskiego i powiedział łaskawie, że opozycja jest potrzebna, ale konstruktywna. Tak samo, jak w PRL-u: opozycja była dopuszczalna, ale konstruktywna.  Dlatego było w Sejmie koło "Znak".  Była grupa posłów, identyfikujących się z Kościołem, ale nie z Wyszyńskim, i idąca na porozumienie z PZPR. Ludzi łączących niepołączalne: Boga z Marksem. To oni później odwodzili przywódców "Solidarności" od zamiaru oficjalnego zarejestrowania wolnych związków zawodowych, zgodnie z wolą "pierwszych sekretarzy".  Gdyby ich słuchano, ta nasza wielka, piękna "Solidarność'  zostałaby od razu awortowana rękami tychże niby opozycyjnych, katolickich działaczy.  PO, proponując PIS "konstruktywność", kopiuje takie stare, PZPR-owskie techniki propagandy i władzy.

Co nas czeka w Nowym Roku? Gospodarka kraju chwieje się, a słabnąca PZPR, ups, PO, stosuje technikę "dokręcania śruby": coraz większe obciążenia podatkowe i coraz większe ograniczenia możliwości protestu wraz z wyprzedzającą akcją propagandową.

Pomimo tej sytuacji kryzysowej i propagandowej agresji, pomimo zmęczenia starym rokiem, życzę odnalezienia jednak nowych sił i wiary, tak, wiary w nasze siły  i odwagi w żądaniu prawdy.

Szczęśliwego Nowego Roku!