Dzisiaj w Paryżu zbierają się tłumy, wezwane do manifestacji przez francuskie partie polityczne, nie wyłączając żadnych lewaków, onegdaj sponsorowanych przez ZSRR. To oni, o paradoksie, stają w pierwszym szeregu tego prostestu przeciw terrorystom, którzy zabili ich braci rodaków z rosyjskiej broni, z AK47. Broni dostarczanej ciągle do krajów islamskich przez Moskwę, do rąk bojowników być może szkolonych ciągle w podmoskiewskich ośrodkach FSB? Pamiętajmy słowa Putina, który nie mogąc przyłączyć się do Unii Europejskiej i zdominować jej, postanowił ją niszczyć.
CNN nie potwierdza, iżby do paryskich zamachów doszło na zlecenie Państwa Islamskiego i jemeńskiej Al Kaidy. Tropy z upublicznonych oświadczeń terrorystów nie są przyjmowane jako pewne. Jeśli nie oni, to kto za tym stoi? Jest sporo znaków zapytania wobec tej sprawy. Trudno pojąć, jak jedna z najlepszych służb wywiadowczych mogła oślepnąć na aktywność znanych im przecież dżihadystów, a potem tak opieszale działać w celu ich ujęcia? I dlaczego wszyscy terroryści zostali nieprofesjonalnie zabici na miejscu, zamiast pozostawić choć jednego w celu przesłuchania i rozpracowania innych ewentualnych wspólników czy siatki przestępczej? Czy istniało dla francuskich służb specjanych zagrożenie, że mogliby mówić za dużo? Jak donosi Le Figaro, rząd francuski będzie się musiał z tych słabości służb antyterrorystycznych wytłumaczyć...
Mylą się tacy "eksperci" od życia codziennego w Paryżu, jak Blumsztajn, redaktor Gazety Wyborczej. Strzelaniny w Paryżu nie należą już od dawna do rzadkości, nie przebrzmiała jeszcze afera Meraha i ataku na żydowską szkołę, a francuscy dziennikarze bez przerwy giną w Syrii, Iraku i innych krajach. Paryż się przez to nie zmieni. Wszakże ten atak na Charlie Hebdo jest szczególny dlatego, że miał uciszyć całą, wyjątkowo bezczelną, obsceniczą redakcję. Dziennikarze solidarnie narobili szumu ... ponad miarę! Bo przecież nie robili takiego szumu, gdy ginęli ich koledzy po fachu rosyjscy czy ukraińscy, naprawdę w obronie wolności, a nie tylko prawa do swobodnego opluwania kogo bądź.
O ironio, to rodzina Le Pen teraz wypływa zwycięsko, która z jednej strony od zawsze przestrzegała przed zagrożeniem islamskim fundamentalizmem, a z drugiej strony fascynowała się Rosją i była wrogo nastawiona do Unii. Marine Le Pen bierze odwet, jest dziś górą, ta, która przy ostatnich wyborach została zilustrowana na jednej z okładek Charlie Hebdo obrazem kupy w formie zakręconego balasa, czyli gówna. Pokazywali ją w głównych programach telewizyjnch, dyskutowali, czy to nie przesada czasem ... Takiej obrzydliwości, takiej agresji politycznej w Polsce jeszcze nie było, ale wszystko wskazuje na to, że ex-premier Tusk i premier Kopacz hołdują temu stylowi, osobiście składając dzisiaj hołd Charlie Hebdo na brukach Paryża.
„Jedenaście dni temu dość mało znany bloger Mieszczuch7 napisał bardzo ciekawą notkę p.t. "Nowy mur - warszawski". Jako pierwszy zauważył on, że dzięki stalowym barierkom Pałac Prezydencki zaczął przypominać warowną twierdzę. Porównał on to do muru oddzielającego Żydów od Palestyńczyków oraz do wysokich płotów, które rozdzielają katolików i protestantów w Belfaście. Później także inni publicyści /n.p. Johny Pollack/ czynili podobne porównania, ale Mieszczuch7 był pierwszy. Jego poprzednia notka o ataku na niezawisłość Rzecznika Praw Obywatelskich też była bardzo interesująca. Warto zaglądać na ten blog.” elig, 28.08.2010
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
