Polecam gorąco! Wczoraj zarwałem pół nocy na HBO GO, który wrzucił od razu cały sezon na swoją stronę, a ja mam to za piątaka miesięcznie (5 PLN!). Nie mogłem się doczekać, bo 3 lata temu czytałem książkę "Ślepnąc od świateł" Jakuba Żulczyka i byłem nią zachwycony. Z okazji serialu powtórzyłem ją sobie i jeszcze bardziej smakowała. Żadnych na siłę suspensów, twistów i budowania napięcia jak w setkach innych kryminałów, których się już nie daje z tego powodu czytać, bo na jednym i banalnym robione są kopycie.
A jaki jędrny język! Wielki podziw wywołują we mnie nieodmiennie niezwykłe językotwórcze zdolności marginesu kryminalnego. Czy okrzyk: "Kocham grypserę!" zabrzmi bluźnierczo w ustach polonisty? Teraz już wiem, dlaczego w różnych knajpach w operetkowych latach 90. tak bardzo lubiłem podsłuchiwać złodziei samochodów.
W filmie cudowne role Więckiewicza (mógłby nie schodzić z ekranu) i Chabiora (ten głos!). Scena u wietnamskiego krawca Tuk Tuka - palce lizać. Kilka razy cofałem, takie to ładne. No i ta kluboowo-gangsterska Warszawa. Nie mogę się doczekać odcinka z kubo-wojewódzko-podobnym Cezarym Pazurą...
Jedno tylko irytuje w serialu (podobnie jak w książce). Sny mianowicie! Nienawidzę, gdy ktoś opowiada mi swoje sny i wizje. Ziewam wtedy lub się wiercę. A tu jest tego w nadmiarze, na dodatek są nieuzasadnione, bo niczego nie wnoszą do fabuły, do psychologii postaci, do tła społecznego. Choć w filmie, widać, poświęcono tym wizjom wiele uwagi (czytaj: pieniędzy) i są zrealizowane na naprawdę wysokim poziomie: potop, sceny podwodne itd.
Tak czy tak, zaraz zjem śniadanie, a potem na deser dwa odcinki na raz. Reszta na wieczór.
