Pederaści (proszę się nie oburzać - to piękne staroświeckie słowo często można przeczytać u Marcelego Prousta, w końcu - ponoć - też pederasty) dzielą się, z grubsza biorąc, na dwa rodzaje: takich, co chłopców chcą adoptować już teraz, zaraz, i takich, którzy do tego chcą społeczeństwo przyzwyczajać metodą odkrawania kotu ogona po kawałku. Paweł Rabiej, partner Trzaskowskiego w Ratuszu, zalicza się do tych drugich - Roberta Biedronia swędzi tak bardzo, że czekać nie może i chłopców chciałby przytulać od zaraz. Bo to, wicie rozumicie, "jak równość to równość" i adopcja pederastom i lesbijkom należy się jak psu zupa.
Ja, oczywiście, wolę podejście Biedronia: jest przynajmniej szczery i nie ściemnia, że tu chodzi o jakieś tam prawo dziedziczenia czy odwiedzanie się w szpitalu: nie, najważniejszy jest swobodny dostęp do dzieci.
Z tym, że Robert Biedroń bredzi przeokrutnie, ponieważ w adopcji nie chodzi o prawa pederastów czy lesbijek, tylko o PRAWA DZIECI. Jeśli już życie skaże dziecko na przeokrutny los sierocy, to rodzina, przyjaciele - APARAT PAŃSTWA - mają psi obowiązek zapewnić dziecku najlepszą możliwą opiekę. Czyli: matkę i ojca - cóż, że nie rodzonych, tylko przybranych? Ale tylko dzięki matce i ojcu dziecko może wyrosnąć na normalnego, zdrowego fizycznie i psychicznie, człowieka.
I proszę mi nie bredzić, że dwie matki czy dwóch ojców też może dziecko dobrze wychować, bo to akurat nie podlega dyskusji i każdy PRZYZWOITY psycholog przyznaje, że do normalnego rozwoju człowieka potrzebny jest pierwiastek męski i żeński.
Więc, panie Biedroń, przyjdzie jeszcze się pomęczyć w dusznej atmosferze katolandu - lub, ewentualnie, często wyjeżdżać do Tajlandii. Podobno to bardzo pomaga w takich przypadkach.
