Pod koniec 2019 r. lewica przedstawiła "Pakt dla kobiet", w którym, poza oczywiście niekonstytucyjnym postulatem aborcji na życzenie do 12 tygodnia, znalazła się propozycja parytetów płciowych na listach wyborczych. Nie chce mi się już rozpisywać o głupocie i hipokryzji polityków lewicy (na 41 okręgów tylko 14 "jedynek" przeznaczono dla kobiet), bo zakłamanie i ociężałość intelektualna to drugie imię tej formacji. Obecnie bardziej mnie interesuje, skąd tak zacofany pomysł, by parytetów żądać tylko dla kobiet i mężczyzn. A co z pozostałymi 56 (czy może już 156 - sprawy pciowe galopują, że nie sposób nadążyć!) płciami? ...
Jako zdeklarowana konserwatystka, od dawna w głębokiej pogardzie mam poglądy lewactwa, ale ta krzycząca niespójność narracji mocno mnie zaintrygowała. Z jednej strony - jak spod ziemi pojawili się już nawet nie "aktywiści LGBT", ale jakieś osoby niebinarne; cały świat przypuścił zmasowany atak, aby Polska wreszcie wypuściła z aresztu jakąś Małgorzatę Sz., czyli brutalnego chuligana Michała Sz., a te nasze zaściankowo-lewicowe zacofańce zauważają wyłącznie chłopa i babę? ... No jakże tak, w XXI w., nie umieścić na biorącym miejscu wyborczym osobnika niebinarnego? ...
Dodam, że podobną zaściankowość, ciemnogród i ogólne zapuszczenie cywilizacyjne w okolice średniowiecza przejawia Unia Europejska, która też domaga się zrównania kobiet i mężczyzn. No zupełnie jak jakieś prawactwo, katotalibanizm, wstyd przed prawidziwe postępowym światem!
Summa summarum: liczę, że ta zapyziała polska lewica wreszcie się ogarnie, skończy z tym rozbratem własnych postulatów i następny Pakt będzie już nie tylko dla kobiet (które, nota bene, za chwilę z frakcji uciskanej przejdzie do gnębicieli, prorokuję to już dziś!), ale dla wszystkich 56 czy tam 156 pci. I, oczywiście, jedynkami na listach będą nie tylko zwykli mężczyźni i kobiety, ale także - a może nawet: przede wszystkim - osobnicy LGBT!
