Normalną koleją rzeczy w warunkach ogólnej dezinformacji pożywką stają się plotki i mity spowodowane niedoborem niezaprzeczalnych faktów. W przypadku kresu sławnego awanturnika jego śmierć nie wydaje się więc naturalną, gawiedź z zapałem doszukuje się koniecznie jakiejś ukrytej, nieznanej przyczyny. Mechanizm ten jest stary jak świat, co nie powinno dziwić w czasach, kiedy informacja była głównie mówiona. Obecnie, w epoce informatycznej, może jednak budzić zastanowienie.
Wieki temu o jakimś ważnym wydarzeniu sobie opowiadano. Opowieść zataczała coraz szersze kręgi, z każdym ulegając koloryzacji. Wyglądało to mniej więcej tak: wódz na polu bitwy oceniał, że wygubił dwie setki nieprzyjaciela. W liście do przełożonych szacunek ów traktował mnożnikiem, aby wzmocnić swe zasługi. Im dalej od pola bitwy, tym straty wroga były coraz większe. Tysiąc kilometrów od miejsca zdarzenia setki już dawno zamieniały się dziesiątki tysięcy. Wszyscy rozumiemy w czym rzecz, nasza zdobycz z łikendowego wędkowania wszak także przekracza granice wyobraźni ichtiologów.
No tak, tyle że obecnie informacji mamy raczej nadmiar. Są świadkowie, protokoły, śledztwa. Czy to bogactwo źródeł rozprasza wątpliwości? No – nie. Im więcej danych, tym większe pole do manewrów w stylu „zrób to sam”. A jeśli nie wszystkie okoliczności zostaną wyjaśnione, to wszelkie hamulce puszczają. Generała Sikorskiego zamordowano, Blidę też, bombowiec z „elitą” zestrzelono w nieodgadniony sposób w Smoleńsku, Lepperowi ktoś pomógł w ostatniej akcji…
Zauważmy, że sensaci nie są w stanie kontrolować swojej niecierpliwości. Spekulacje zamachowe odnośnie 10/4 czy Leppera pojawiły się natychmiast, zanim – za przeproszeniem - zwłoki zainteresowanych wystygły. Czyli w sytuacji absolutnego chaosu informacyjnego. Poza tym każde działanie odpowiednich służb jest natychmiast krytykowane, w manierze „sekcję wykonano 4,5 godziny po zgonie? Za późno! Sekcję wykonano 0,5 godziny po zgonie? Za wcześnie!”
Chciałbym być dobrze zrozumiany. Nie krytykuję dociekliwości i stawiania niewygodnych pytań. Waaadzy należy patrzeć na jej lepkie, brudne paluchy. Służby pilnować, kontrolować, nie odpuszczać. Niemniej formułowanie teorii spiskowych przed podjęciem czynności śledczych należy uznać za co najmniej nadgorliwość. Dlatego, że powstaje sytuacja jak z sąsiedzkiego sporu o miedzę – im wcześniej pojawi się możliwie najgłupsza teoria, tym trudniej później rzecz wyprostować i ku ogólnemu pożytkowi wyjaśnić, ponieważ całość dochodzenia tonie w pieniaczym jazgocie, który skutecznie zagłusza fakty i ustalenia. Po pewnym czasie nikt już nie wie o co właściwie kłótnia idzie, tak samo jak poseł Macierewicz nie wie, przy której z licznych swoich wersji zamachowych ma się oponować.
W tym miejscu pozwolę sobie zaapelować do noszących się z zamiarem zaatakowania samego siebie: Drodzy przyszli samobójcy, zróbcie społeczeństwu grzeczność i przed dokonaniem ostatecznego rozwiązania swoich problemów sporządźcie w obecności apolitycznego notariusza (czyli takiego, któremu nawet Ścios Aleksander nie zdoła zasugerować możliwości spotkania na ulicy dowolnego ruskiego turysty) list pożegnalny i noście go przy sobie. Nie od rzeczy będzie też kilku świadków, którzy dodatkowo podżyrują ów dokument. Dzięki temu będziecie mogli odejść w spokoju, z godnością, bez wywoływania zbędnego zamieszania.
Inne tematy w dziale Polityka
