Sędzia w Irlandii Aileen Donnelly, uznała, że Polak, przestępca oskarżony o handel narkotykami Artur C. nie powinien być sądzony w Polsce z powodu wątpliwości pani Sędzi czy aby może on liczyć na sprawiedliwy wyrok. Zadała zatem pytanie Trybunałowi Europejskiemu w Luksemburgu, co on na to. On na to, że zostawia decyzję pani Sędzi, bo prawo człowieka do sprawiedliwego procesu sądowego jest podstawą cywilizacji i jeśli pani Sędzia uzna, że Artur C. nie mógłby na to liczyć, to należy ekstradycję wstrzymać. Jaką decyzję wyda pani Sędzia możemy się domyślić. Dla niej jednak prawa człowieka są najważniejsze.
Polskie MSZ nie wyraża zgody na udzielenie azylu pani Silje Garmo i jej dziecku, która chroniąc swoje dziecko przed Urzędem ds. Dzieci (Barnevernet) uciekła z Norwegii. W jej przypadku, odmiennie niż w poprzednim, istnieją jednoznaczne dowody wskazujaca na przekroczenie uprawnień przez instytucję rządową Norwegii. Czyli mówiąc po ludzku są dowody na łamanie prawa przez Barnevernet.
Dwie sytuacje, dwa różne podejścia. Jak to Chrystus powiedział? “Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, a wewnątrz są drapieżnymi wilkami. Poznacie ich po ich owocach.”
A tyle było nadymania, odniesień do chrześcijańskich wartości, tyle pustych deklaracji. Jedna kobieta z dzieckiem i wielkie i dumne państwo nie jest w stanie ochronić ich ludzkich praw. Jedna prolewacka sędzia w Irlandii ma większe jaja, niż całe nasze dumne państwo.
Nie, “państwo” to złe określenie. Państwo wymaga jednak jakiejś niezależności. Jakiejkolwiek. Takiej choćby, żeby uratować przed urzędniczą opresją jedną matkę z dzieckiem. Choć tyle! Polska to państwo czysto teoretyczne. Takie powstało w 89 i takie jest do dziś.
