Dalaj Lama pojawił się trzeciego dnia.
Jeszcze przed wejściem do Teatru Wielkiego tłumaczył zebranym aktywistom z transparentem, że nie chodzi o niepodległość Tybetu, a jedynie o autonomię, powoływał się nawet na swoja stara rozmowę z Mao.
Był, obok Wałęsy, gwoździem dwóch paneli, prowadzonych przez Lisa i Gugałe.
W trakcie drugiego pojawił się demonstrant, który sprzed pierwszego rzędu wzniósł wyrysowane długopisem na kratkowanym papierze protesty przeciw "religii bez Boga" oraz "czerwonemu smokowi".
Wywołało to jedynie okrzyki "sit down, sit down!".
Potem, podczas samego wręczania nagrody Sharon Stone, pojawił się znów - tzn., wszedł na salę z analogicznym odręcznym bannerkiem, juz od samej próby wejścia ciągnięty do wyjścia przez borowca.
Były zakłady, czy Stone dotleni włosy, tzn. zlikwiduje ciemny placek na głowie; okazało się, że nie.
Usta miała pomalowano b. mocną szminką, rysy wyglądały dość ostro, niemal kanciaście.
Podczas ceremonii zakończenia szczytu niespodzianka - chór chłopięcy odśpiewał Imagine Lennona.
Jaką minę zrobiła Matka Boska w klapie Wałęsy na słowa: "and no religion, too", telebim niestety nie pokazał; ale pewnie już się przyzwyczaiła do polityków.
Gorbaczowa nie było do końca.
