Wróciliśmy pełni obaw i lęków na początku ubiegłego tygodnia. Pełni lęku, bo w dniu wylotu TVN24 informowała w cogodzinnych serwisach, że Wielka Brytania wkracza w ostatnią fazę epoki Gierka. W sklepach ocet i musztarda, a na stacjach paliw kolejki, więc w perspektywie prawdopodobne kartki na paliwo. To paliwo najbardziej mnie frasowało jako osobę uzależnioną od jazdy bez celu. Bezcelowa jazda samochodem jest bardziej pasjonująca od bezcelowego zbierania etykiet zapałczanych. Po powrocie postanowiliśmy dokonać aprowizacji.
Dziwnym trafem w rejonie Greater Manchester z paliwem było wszystko ok, mimo tego nie zalałem pod korek, bo taki pęd do kupowania wszystkiego byle kupić znam z komuny i to odbiera poczucie człowieczeństwa. Nie żyjemy w czasach głodu, w czasach sądu ostatecznego, by ulegać nastrojom paniki i na wyprzódki czyścić sklepowe regały. Bez paniki.
...taki poprzerastany angus na eko - ognisko będzie w sam raz.
Jedyne zmartwienie z paliwem to cena. Pandemio wróć ! Różnica 50 pensów na litrze mocno bije po kieszeni. W czasie pandemii czasem udawało się zalać za 96 pensów, cena z wczoraj na stacji Texaco, to £ 1,49 za litr. Szokujące.
Zakupy w markecie też jakieś bez nastroju rwania wszystkiego co w ręce wpadnie, więc w poczuciu dobrego nastroju kupiłem sobie nawet wino, co wywołało niezadowolenie żony. Wytłumaczyłem jednak, że wino kupić muszę, bo wino to może być nasze ostatnie. Taką sytuację Anglia już raz przeżywała - i nie chcij aby się to powtórzyła - rzekłem do żony. Podczas wojny stuletniej Francja wprowadziła embargo na swoje wina, więc angielskie moczymordy miały naprawdę nieciekawą sytuację. Przechwycone na Kanale statki z beczkami Francuzi rekwirowali, a załogi w imieniu króla Francji i w imieniu szacunku dla prawa - wieszano.
Jednak Anglicy jest to naród przebiegły i zaradny, więc wydali swoją najlepszą córę Filipę Lancaster za króla Portugalii Jana I, w związku z czym uzyskali dostęp do winnic z okolic Porto, bo tu odbył się ślub Filipy z Janem I. Od tego czasu Anglicy znowu mogli spokojnie upijać się w weekendy. Jednak wino nie było najlepszej jakości bowiem podróż morska mało komu służy. Wpadli, więc przebiegli Angole na pomysł, by zaprawić wino destylatem i przerwać raz na zawsze proces fermentacji. Tak powstał portwein, dość dobry, lubię jak wszystkie alkohole, ale piję tylko w Porto, jako że jestem liczykrupa i różnica 20 funtów na butelce między marketem w Porto a marketem w Manchesterze, każe mi pić tylko porto w Porto. Za dużo nie można bo boli głowa , więc dobrze jest po wypiciu porto, położyć sobie przy łóżku ibuprofen forte, bo porto to wszak wino fortyfikowane.
Porto, łodzie rabelo na rzece Douro i miejscowa garota linda
Po powyższym wykładzie historycznym żona warunkowo zgodziła się na to wino przerażona wizją przyszłości i powtórką z historii. Ona wie,że gdyby wprowadzono prohibicję to ze mną nie dałoby się wytrzymać. Pić trzeba umieć, ale jeszcze ważniejsze jest umieć znaleźć dla picia historyczne uzasadnienie. Zostawmy jednak na boku te rozważania, bo nie samym winem człowiek żyje. Ogrzać też się trzeba i tu jest problem, bo energia poszła mocno do góry i domowy licznik zużycia eneregii pokazuje,że zagotowanie szklanki herbaty jest dziś droższe o 20 pensów na godzinę, ogrzewania domu nie liczę, bo mam na nocną taryfę i po wypiciu wina nie chce mi się schodzić na dół i sprawdzać licznik.
Jednak jakoś sobie radzimy, bo temperatury są wyjątkowo wysokie, ok 60,5 F, więc głównie siedzimy w ogrodzie i tu pichcimy, tak jest taniej. Do domu wracamy na noc, a jak jest zimno, to bierzemy auto, nastawiamy ogrzewanie na full i jedziemy na zakupy i jakoś się to wszystko na razie kręci. Oby do zimy, a po Nowym Roku się zobaczy... i bez popadania w czarnowidztwo zawsze z zasadą " jeszcze nigdy tak nie było, aby jakoś nie było "
Eko - ognisko, nasza odpowiedź na wzrost cen energii
