Popularnonaukowy film: IMIĘ BOŻE (Film nie jest nakręcony przez Chrześcijański Zbór Świadków Jehowy). Bardzo dobry film dokumentalny, w którym wypowiadają się fachowcy uważani za autorytety w dziedzinie biblijnej hebrajszczyzny. Na gruncie nauki obalają wiele mitów wygenerowanych wokół Bożego Imienia: Tetragramu J.H.W.H:
Popularnonaukowy film: IMIĘ BOŻE (Film nie jest nakręcony przez Chrześcijański Zbór Świadków Jehowy). Bardzo dobry film dokumentalny, w którym wypowiadają się fachowcy uważani za autorytety w dziedzinie biblijnej hebrajszczyzny. Na gruncie nauki obalają wiele mitów wygenerowanych wokół Bożego Imienia: Tetragramu J.H.W.H:
IMIĘ — Według pojęć starożytnych, nie tylko wyróżnia człowieka od innych ludzi, lecz stanowi istotną część składową jego osobowości. Stąd, co nie ma imienia — nie istnieje, a człowiek bez imienia jest jednostką bez znaczenia.”
Za czasów Jezusa w „Septuagincie” występowało imię Boże. Na powyższym skrawku — wśród liter greckich — występuje ono dwa razy w całości i raz nadszarpnięte. Zapisane jest starohebrajskim alfabetem.
Imię Boga יהוה (J.H.W.H) było powszechnie znane w starożytności. Na dobre zadomowiło się Ono jako część składowa wielu imion ludzkich. Formy te, na początku wyrazu brzmią njaczęściej: JEHO, na końcu zaś: JEHU, JAHU.
Przykłady z Biblii:
Jehoszafat król Judy
Jehoram — król Izraela
Jehu — król Izraela
Jehonadab
Jehoszeba — córka króla Jehorama
Jehoasz — król Judy
Jehojada — kapłan
Jehoachaz i Jehoasz — królowe Izraela
Jehoachaz i Jehojakim — królowie Judy
Jehojachin — król Judy
czy też znane nam współcześnie nazwisko premiera Izraela Natanjahu
a także Jehohanan (współczesny Jan — „Jehowa obdarza łaską”)
Istotnym imieniem jest Jehoszua, tłumaczone w zależności od upodobań tłumacza jako Jozue, Józef albo Jezus. Znaczy ono tyle co „Jehowa wybawia”.
Również nazwa własna (albo imię) Żyd (Jehudi) zawiera w sobie hebrajskiego brzmienie imienia Boga.
W niektórych imionach środkowe ‘H’ pozostaje nieme, co tworzy Joszuę, Jotama, Jozjasza, Jonasza, Jonadaba, Judytę (Jehudit)…
Wiele imion biblijnych wciąż cieszy się dużą popularnością. Niektóre z nich, w oryginalnej wersji hebrajskiej, zawierają imię Boże. Oto kilka z nich oraz ich hebrajskie znaczenia.
Jan — „Jehowa okazał łaskę”
Joanna — „Jehowa okazał łaskę”
Joel — „Jehowa jest Bogiem”
Jonatan — „Jehowa dał”
Jozue — „Jehowa jest wybawieniem”
Józef — „oby Jah dodał”
Maciej — „dar Jah”
Mateusz — „dar Jah”
NAUKOWCY, KTÓRZY BIORĄ UDZIAŁ W FILMIE:
https://en.wikipedia.org/wiki/Rolf_Furuli
https://pl.wikipedia.org/wiki/Rolf_Furuli
„Rolf Johan Furuli (ur. 19 grudnia 1942) – norweski lingwista, wykładowca języków semickich na Uniwersytecie w Oslo oraz w Norweskim Instytucie Paleografii i Filologii Starożytnej.
Rolf Furuli specjalizuje się w tłumaczeniu pozachrześcijańskich starożytnych tekstów religijnych oraz w pogłębianiu zrozumienia języków martwych. W roku 2005 obronił pracę doktorską dotyczącą czasowników w klasycznym hebrajskim. Poza hebrajskim w obrębie jego zainteresowań znajdują się języki akadyjski, aramejski, etiopski, fenicki i ugarycki. Posługuje się również łaciną oraz greką. Prace Rolfa Furuli obejmują również tematykę przekładów Biblii hebrajskiej oraz historii starożytnej.
Od 1984 roku zajmuje się chronologią starożytną, głównie okresu nowoasyryjskiego i nowobabilońskiego. Szczególnie poświęca uwagę korelacjom pomiędzy historią Bliskiego Wschodu i Egiptu a historią starożytnego Izraela. Prezentowana przez niego i jego współpracowników chronologia panowania królów Judy i Izraela (tzw. „chronologia Oslo”) w dużej mierze opiera się na chronologii zawartej w księgach Królewskich oraz innych księgach biblijnych.
Różni się do dominującej w biblistyce chronologii Edwina Thielego o jakieś 20-35 lat, ponieważ w miejscach, gdy księgi Królewskie nie zgadzają się z chronologią asyryjską i babilońską, Furuli daje pierwszeństwo chronologii zawartej w Biblii. Podsumowaniem badań nad „chronologią Oslo” jest dwutomowa praca Chronologia, Asyrii, Babilonii, Egiptu i Persji w porównaniu z chronologią Biblii wydana również po polsku.
Prywatnie Furuli jest Świadkiem Jehowy i jego prace czasami wspierają punkt widzenia tego wyznania w kwestii rozwiązań translatorskich oraz chronologii niewoli babilońskiej.”
http://univ-lyon2.academia.e/GerardGERTOUX
Gerarda GERTOUX
(http://www.lifespurpose.net/divinename/NameofGod1.htm)
Université Lyon, Histoire et archéologie des mondes anciens, doktorant
Historia, nauka, astronomia, starożytne systemy chronologiczne, kalendarze
+23 — doktorant w dziedzinie archeologii i historii starożytnych światów (praca dyplomowa: naukowe podejście do chronologii absolutnej poprzez synchronizację datowaną przez astronomię)
http://www.theses.fr/s37225-identyfikator ORCID
http://orcid.org/0000-0001-5916-0445
-ResearchBrama
https://www.researchgate.net/profile/Gerard_Gertoux — członek Międzynarodowego Towarzystwa Asyriologicznego
http://iaassyriology.org/ph-d-research/gertoux-gerard— autor w University Press of America książki The Name of God Y.eH.oW.aH, która jest wymawiana tak, jak jest napisana IEhoU_Ah Jej historia https ://rowman.com/ISB/9780761822042
Telefon: 0437502208, Adres: 1 allée des bouvreuils, résidence les ch^nes F-69160 Tassin la demi-lune mniej"
https://en.wikipedia.org/wiki/Nehemia_Gordon
„Nehemia Gordon posiada tytuł magistra nauk biblijnych i licencjat z archeologii Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie. Gordon pracował jako tłumacz zwojów znad Morza Martwego i jako badacz rozszyfrowywania starożytnych manuskryptów hebrajskich. synagog i kościołów na całym świecie oraz prowadził grupy pielgrzymów i gości podczas wycieczek po miejscach biblijnych. Pochodzący z Chicago Nehemia od piętnastu lat mieszka w Jerozolimie w Izraelu”.
ZOBACZ TEŻ NAUKOWE OPRACOWANIE
‚Hebrajskie imiona Boże’, Tadeusz Radkowski – katolicki ksiądz, hebraista i biblista
W naukowej pracy z 1936 roku „Hebrajskie imiona Boże. Spostrzeżenia stare i nowe” (praca posiada oficjalne katolickie „imprimatur”) omawia występujące w Starym Testamencie określenia Boga: JHWH, Elohim, Adonaj i inne. Co zaskakujące z dzisiejszej perspektywy, Radkowski opowiada się za formą imienia Bożego „Jehowa” i atakuje utworzoną przez nowożytnych uczonych formę „Jahwe” jako nienaukową i niemającą uzasadnienia w języku hebrajskim. Radkowski też obala pogląd jakoby forma Elohim miała cokolwiek wspólnego z politeizmem lub wielością osób boskich. Skany są unikatem.
Książka w pliku PDF:
https://bioslawekblog.files.wordpress.com/2016/01/radkowski-hebrajskie-imiona-boc5bce-1936.pdf
ZA WIKIPEDIĄ
https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Alleluja
Alleluja (hebr. הַלְלוּיָהּ hallelujah, czy też halelu-Jáh – „wychwalajcie Jahwe”) – biblijna aklamacja, wychwalająca Jahwe i jednocześnie zwrot nawołujący do jego wychwalania. Zwrot ten jest użyty dwadzieścia cztery razy w Starym Testamencie, głównie w Księdze Psalmów oraz cztery razy w greckiej transliteracji w Nowym Testamencie. Po raz pierwszy pojawia się w Psalmie 104:35. Z wyjątkiem Psalmu 135:3 wprowadza i (lub) kończy psalmy, w których się znajduje. W Apokalipsie św. Jana: „Potymem słyszał jakoby głos rzeszy wielkich na niebie: Allelu-Ja! Zbawienie i chwała i moc Bogu naszemu jest” (Ap 19,1 Biblia Wujka 1599), „Potem usłyszałem jak gdyby głos wielkiego tłumu w niebie – mówiących: Alleluja!” (Ap 19,1 Biblia Tysiąclecia 1965). Alleluja stanowi tu wprowadzenie do serii hymnów.
PORTAL - ARCHEOLOGIA BIBLIJNA
https://archeologiabiblijna.wordpress.com/
Archeologia biblijna – nauka, której celem jest odtwarzanie społeczno-kulturowej przeszłości człowieka na podstawie znajdujących się w ziemi, na ziemi lub w wodzie źródeł archeologicznych, czyli materialnych pozostałości działań ludzkich, zawężone pod względem terytorialnym do miejsc związanych z wydarzeniami opisywanymi w Biblii lub mających bezpośredni związek z jej powstaniem.
Archeologia biblijna przyczynia się do zapełnienia „luk” w przekazie biblijnym, pozwala ujrzeć przekaz biblijny w pełniejszym świetle, a czasami wręcz umożliwia zrozumienie tekstu.
Archeologia biblijna jest jedną z nauk pomocniczych biblistyki. Jednym z ośrodków naukowych archeologii biblijnej jest Szkoła biblijna i archeologiczna w Jerozolimie, założona przez o. Marie-Josepha Lagrange’a OP. Jednym z archeologów tej szkoły był Roland de Vaux OP.
W XX wieku rozwinęła się franciszkańska szkoła archeologii biblijnej przy Studium Biblicum Franciscanum (Wydział Nauk Biblijnych i Archeologii Papieskiego Ateneum Antonianum w Rzymie). Do jej rozwoju przyczyniły się prace takich archeologów i palestynologów, jak: Bellarmino Bagatti, Virgilio Corbo, Sylvester Saller, Stanislao Loffreda, Eugenio Alliata czy Michele Piccirillo. Szkoła ta prowadziła prace wykopaliskowe w miejscach związanych z Nowym Testamentem (m.in. Nazaret, Betlejem, Kafarnaum, Magdala, En Kerem, Getsemani) i w Jordanii (Nebo, Macheront, Madaba, Umm ar-Rasas).
Relacje z wykopalisk publikowane są co roku w czasopiśmie SBF Liber Annuus oraz w seriach wydawniczych SBF Collectio Maior i SBF Collectio Minor; opracowania biblijne i patrystyczne ukazują się w serii Analecta, a kolekcje muzealne przedstawia się w serii Museum. Szkoła posiada własne muzeum zlokalizowane przy Via Dolorosa w Jerozolimie-za wikipedią
Zobacz galerię zdjęć:
Religia
