Pożar na torach, czyli Prima Aprilis z PKP

Słowa: "Przyjdzie Niemiec i zrobi porządek.." to już nie groźba. To popularny komentarz dolnoślązaka, gdy ma on dość swojskiego bałaganu w administracji i komunikacji.

1 kwietnia, stacja Wrocław Główny, a w tłumie dwie podróżniczki.

O 15.00 mamy pociąg pospieszny Galicja do Katowic, a tam przesiadkę na osobowy do Wisły. Kupujemy bilet i za chwilę dowiadujemy się z megafonu, że Galicja ma 90 minut opóźnienia, bo na torach wybuchł pożar. Możemy stracić jedyną przesiadkę. Co robić? - Pewnie załatwią nam komunikację zastępczą - mówi koleżanka, mieszkająca na co dzień w RFN. - Może załapiemy się z biletem "pośpiesznym" na IC Wawel? - Starszy Kasjer wyprowadza ją z błędu - Dopłaci pani 80 zł albo ma dzisiaj podróż z głowy. PKP PR i PKP IC to dwie osobne spółki. Obsługują te same trasy, ale nie podpisały ze sobą umowy. I tyle.

Informacja, Kasjer, okienko nr 2, okienko...

Postanawiamy dopłacić. Z biletem na Galicję, wędrujemy do kasy nr 2. Kasa nr 2 nie może unieważnić biletu, odsyła do kasy wydania biletu, nr 3. Ta kasa jest zamknięta, więc wracamy do Starszego Kasjera. Starszy Kasjer ściąga z zaplecza panią od kasy nr 3. Biegiem do kasy nr 3. Tam, przy spuszczonych żaluzjach unieważniamy bilet. - Unieważniamy, ale kupić nowego już tutaj nie możemy, bo okienko 3 oficjalnie zamknięte. Z powrotem do okienka nr 2. Kolejkowicze ustępują miejsca. Uff, zdążyłyśmy. Mamy bilet. Odjeżdżamy Wawelem.

"Opóźnienie może ulec zmianie"

Katowice, 19.00. Pociąg do Wisły odjeżdża, spóźniony pół godziny, bo... czekał na Galicję. Że pociągi będą skomunikowane i nie trzeba jechać IC, tego na Wrocławiu Głównym nie wiedzieli. Gdy zatem Galicja wtacza się na peron, my dwie toczymy pianę z ust.

Prima Aprilis 2007 z PKP to: 90 minut spóźnienia, 30 minut biegania do 5 okienek, 30 minut zwłoki w Katowicach, na koniec 80 zł złotych w błoto.

Czekam na uwolnienie przewozów pasażerskich, gdy na polskie tory wjedzie Deutsche Bahn i zrobi tu porządek. O ile wjedzie.