Rozpocząć dzień tak, by wieczorem nie żałować

ODDALENIE

Gdy czytamy książkę,

Ważąc jej mądrość,

Wchłaniamy w siebie –

            Myśląc ubogacenie.

 

Gdy dziecko obdarowujemy

Uśmiechem, klapsem,

Widokiem ze wzgórza,

Jeszcze jedną, tą samą zabawką –

            Myśląc przedmurze.

 

Gdy wyrywamy chwasty,

Zakładamy buty,

Ponaglamy dzwonkiem,

Pukamy do szefa,

Biegniemy za autobusem –

            Myśląc skrzydła opadłe.

             

Gdy zostaje za nami pogłos kroków,

Bunt szmatą na śmietniku,

Ustatecznia się doświadczenie,

A w jesień konar chrustem –

            Oddalanie w bez myślenie.

 

Wydrukowano w "Kwietniku" WOK, 1995. Poprawiono 08.06.2106