Definicja psychiki grawitacyjnej, dotyczy tych wszystkich ocen działalności człowieka, w których możemy wyróżnić tzw. grawitacyjny - czyli skierowany do siebie - sposób oceniania tego co jest dla człowieka (dla nas) istotne. A czy istnieje inny - fizyczny - sposób widzenia świata?
Z punktu widzenia odkrywców fizyki, zarówno Galileusz, a potem Newton, Einstein - i wszyscy - ludzkim zmysłem/umysłem dostrzegali tę samą zasadę: grawitacja jest siłą, która przyciąga ciała (w wypadku Einsteina, chodzi o to samo, tylko efekt przyciągania jest wynikiem zakrzywienia czasoprzestrzeni).
W skali człowieka i jego możliwości wystrzeliwania satelitów na orbitę Ziemi, Księżyc i planety Układu Słonecznego - nadal stosowana jest fizyka Newtona z "poprawkami" Einsteina.
Jeżeli skonstatujemy ten stan wiedzy jako oczywistość - oczywiste staje się pytanie - jak grawitacja, w okresie setek milionów lat ewolucyjnego kształtowania się, wpływała na psychikę człowieka?
W najprostszy sposób: "garniemy" zawsze do siebie - i to wydaje się spadkiem (kontynuacją) grawitacyjnego oddziaływania.
Co więcej: ten co zgarnie/zagarnie najwięcej, w sensie potencjalnej masy słów/myśli jest dla nas jak "Słońce"!
Iluż z nas poddaje się ciśnieniu "przetrwania" by w konsekwencji chwalić "dobroczyńcę", który nasz materialny status gwarantuje i "poręcza" - nie pytając go skąd miał na to środki? Ilu z nas żyje w obłudzie współistnienia, podszytej strachem? Tak jak Księżyc, ktry ciągle ucieka od Ziemi, ale grawitacyjnie nie jest w stanie się Ziemi przeciwstawić! (Jednakże cemntymetr, po centymetrze, co roku, dąży do uwolnienia).
Taka jest grawitacja, którą wpoiła nam przez setki milionów lat jak postępować - by nie stracić zbyt dużo i jednocześnie własną grawitację - czyli prawo do przyciągania własnych myśli - jeśli już nie materii/dobrobytu (np. filozoficznych) - zachować!
Dlatego tak trudno żyć w związku, gdy dwie odrębne "materie" walczą o swój status. Równe masą, starają się dowodzić umysłem dowodzić ... by w końcu rozbić t,o co było na początku zalążkiem grawitacyjnego współistnienia.
