W komentarzu do noty blogera Estamosa: https://www.salon24.pl/u/pesymizm/947594,bon-oswiatowy-czy-to-realne-i-czy-zakonczyloby-strajk -mój komentarz z godziny 22:46, zsyntetyzowałem swój poprzedni zarys reformy szkolnictwa (moja nota Prywatyzacja szkolnictwa)-sprowadzając sprawę do racjonalizacji systemu kadrowo-płacowego w szkolnictwie, następująco:
"... Rzecz w zagospodarowaniu bonów. Problem w aranżacji systemu bonów zależy od tego, czego koszty miałby pokrywać bon. Do pomyślenie jest rozwiązanie, w którym wartość bonów w szkole konstytuuje jedynie jej fundusz płac (a zatem pokrycie kosztów utrzymania infrastruktury oraz jej eksploatacji i rozwoju szłoby w dotychczasowym trybie). Przy zniesieniu taryfikacji zarząd szkoły przy współdziałaniu/akceptacji komitetu rodzicielskiego gospodarowałby funduszem płac wg wewnętrznie przyjętych reguł opartych na własnych zasadach motywacji i oceny wyników pracy nauczycieli. Nie zależąc od liczby nauczycieli, lecz dzieci, "bonowy" fundusz płac szkoły byłby rozdzielany na nauczycieli "prawie" niezależnie od ich liczby. Prawie, gdyż należałoby określić nie przekraczalną normę maksymalnej liczby dzieci w klasie, przeciwdziałając w ten sposób nieuchronnym ciągotkom maksymalizacji płac poprzez redukcję personelu. Drugim zabezpieczeniem powinno być wynagrodzenie dyrektora szkoły w formie "dodatku" dyrektorskiego do zarobku, jaki wypracuje równolegle jako nauczyciel. Można by przewidzieć bony wprost dla szkoły za jej szczególne wyniki naukowe(olimpiady), wychowawcze, sportowe"
---
W związku z obstrukcją S. Broniarza (Okrągły Stół) oraz jego groźbą "panie premierze, dajemy panu czas do września" -myślę, że rząd powinien wykorzystać te kilka miesięcy na racjonalizację właśnie systemu kadrowo-płacowego, do wdrożenia od września. W krótkim okresie od wdrożenia w spektrum rezultatów znalazłoby się przeniesienie komanda dowodzonego przez S. Broniarza w obszar niebytu. Oczywiście, trzeba by przemyśleć środki tonujące proces przekwalifikowania się słabszej fachowo części stanu nauczycielskiego, która niewątpliwie zostanie odsłonięta w procesie racjonalizacji.
