””Kandydat Hołownia to drugi, obok kandydata Dudy, klęcznik - szykujący się na prezydenta. A więc to naturalni konkurenci. I nie pomoże zaklinanie rzeczywistości - że Hołownia zagraża PO :)”” [Ola Alex, 09-12-2019 godz. 9.35]
W przeciwieństwie do Pani opinii, ja bym tak zdecydowanie nie dyskredytował tego nowego klęcznika. Wystarczy, że prezes Kaczyński uzna, że klęczenie Hołowni bardziej mu odpowiada od klęczenia i ostentacyjnych modlitw Adriana oraz jego służalczej postawy wobec zachowawczych i konserwatywnych biskupów a cała kampania Dudy i walka o reelekcję może się rypnąć. Hołownia może i klęczy ale przemawia na spędach i spotkaniach po wsiach, zaściankach i kaczych dołach, a więc tam gdzie plebs masowo głosuje na Prawo i Sprawiedliwość, językiem jakiego używa papież Franciszek a to jest obecnie prawdziwy język chrześcijańskiej miłości, język odnowy stanowiący całkowite przeciwieństwo języka i słów jakimi posługują się Jędraszewski, Głódź, Gądecki, Dziwisz, Dydycz i im podporządkowani hipokryci i faryzeusze, że o Rydzyku już nie wspomnę.
Uczciwych i myślących zwolenników Prawa i Sprawiedliwości razi, odrzuca i zniechęca dominacja i zamordyzm skostniałego, zgrzybiałego i zacofanego episkopatu. Kaczyński dostrzega (jako znany strateg polityczny przynajmniej powinien), że przyczyną szybkiej laicyzacji społeczeństwa jest nienadążanie i strach wyżej wymienionych przywódców kościelnych za bardzo szybkimi zmianami społecznymi, demograficznymi, kulturowymi i ekonomicznymi zachodzących w świecie i w Zjednoczonej Europie i bardzo szybko przenikające na grunt Rzeczpospolitej. Co gorzej, Jędraszewskim i im podobnym brakuje silnych argumentów przeciw racjonalnemu myśleniu i rozsądnego rzeczowego podejścia do coraz trudniejszej dla nich rzeczywistości. Trudnych pytań budzących ich coraz częstszą irytację ciągle przybywa.
W zaistniałych okolicznościach, klęcznik Hołownia piszący regularnie felietony do Tygodnika Powszechnego, sypiący jak z rękawa cytatami ze Starego i Nowego Testamentu na swych ad hoc zwoływanych spotkaniach i konwentyklach, przywołujący słowa papieża Franciszka nie może być lekceważony i pogardzany przez ludzi prawdziwie wierzących i praktykujących. Przez tych wszystkich dla których nauki kościoła są życiowym drogowskazem. Tym bardziej, prezes Kaczyński nie może przejść obojętnie nad wystąpieniami oraz nad już prowadzoną oficjalnie przez Hołownię kampanią wyborczą.
O suchych i sztywnych relacjach między Kaczyńskim i Dudą wiadomo od dawna; praktycznie od początku drugiego roku jego prezydentury. Dlatego pozwólmy sobie puścić wodze fantazji i wyobraźmy co by się stało gdyby Kaczyński jednym zdaniem docenił klęcznika Hołownię i nazwał go … prawdziwym katolikiem, prawdziwym synem kościoła? Przecież taką opinią pan prezes mógłby wstrząsnąć i zdrowo przewietrzyć ten przebrzmiały pachnący naftaliną episkopat i – o zgrozo – uaktywnić biskupów postępowych, którym są bliskie idee nowoczesnego chrześcijaństwa i nauczanie Franciszka. A jest ich dość spora grupa, niestety trzymana na krótkiej smyczy przez starych stęchłych archikratorów polskiego kościoła katolickiego.
Owszem, doskonale wiemy, że Kaczyński ma w głębokim poważaniu wiele pryncypialnych spraw dla Polski. Jemu osobiście wisi czy będziemy w Unii Europejskiej czy też nie. Zwyczajnie, jest zbyt stary i schorowany by mieć takie przemyślenia. Jego tak naprawdę interesuje on sam a przy tym serio uważa, że odgrywa tutaj niepodważalną historyczną rolę. Tymczasem, życie jest brutalne i historia nazwie z czasem okres jego rządów „balem przebierańców” z solowymi i zbiorczymi występami większych i mniejszych błaznów. Jednym zdaniem otwarcie i zdecydowanie popierającym klęcznika Hołownię, prezes Kaczyński mógłby naprawdę spróbować ruszyć pierwszą kostkę domina zdolną do głębi przeorać i odnowić w duchu prawdziwego chrześcijaństwa kościół katolicki w Polsce.
Prezes Kaczyński – REFORMATOR i ODNOWICIEL KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO! Dlaczego nie?
