Palikot to największy hipokryta i cynik polskiej przestrzeni publicznej od czasu PRL-u.
Facet który zrobił majątek na produkcji i handlu alkoholem organizuje kampanię pomówień o alkoholizm wobec Prezydenta RP. Choć sam finansował lubelski teatr Provisorium (za co pracownicy teatru pisali peany na jego cześć) to oskarżał wiceprezydenta Poznania że ten wpływa politycznie na sztukę bo zagroził że miasto zaprzestanie finansowania Teatru Ósmego Dnia jeśli ten będzie nadal propagował agitację polityczną (ówczesna szefowa TÓD dziś jest kandydatką Twojego Ruchu do Europarlamentu – jej polityczna działalność została jak widać doceniona - nic dziwnego że Palikot się wściekał że miasto Poznań nie chciało tego finansować). Facet który był wydawcą „Ozonu” - jednego z pierwszych w III RP tygodników katolickich – a redaktorów namawiał do położenia szczególnego nacisku na ewangelizację, kilka lat później walczy o zdjęcie krzyża z sali sejmowej i promuje palenie marihuany. Samozwańczy lewicowiec walczący (jak to zwykle lewica) o prawa kobiet – jednocześnie gnojący swoją byłą skarbniczkę Katarzynę Izydorczyk słowami „Ty prostytutko, jak mogłaś zrobić z siebie taką dziwkę”za to że jako skarbniczkaRPP nie chciała „żyrować” weksli jakie Palikot zaciągał u lubelskich biznesmenów – w razie porażki RPP w wyborach 2011 , te 300 tysięcy złotych pożyczki trzeba było by zwrócić z pieniędzy Ruchu a skarbniczka była by za to personalnie odpowiedzialna (sukces wyborczy oznaczał zaś to że długi te spłaciła partia z subwencji publicznych). Wcześniej według relacji Katarzyny Izydorczyk dostawała ona pogróżki od asystentów Palikota że jeśli przed wyborami parlamentarnymi 2011 będzie o tym publicznie mówiła to: „Janusz wyleje na ciebie takie »pomyje«, że nie wytrzymasz tego psychicznie” -sugerując że publicznie będzie pomawiana o prostytucję. Wreszcie facet który oskarżając PiS o to, że jest sektą uwielbienia dla swojego prezesa sam zakłada Ruch Poparcia Palikota – partię która nawet w nazwie ma deklarację oddania swojemu patronowi. Wielki propagator przejrzystości życia publicznego któremu lubelscy emeryci i studenci wpłacają rzekomo po 10 tysięcy złotych na kampanię wyborczą z wdzięczności za jego dotychczasową działalność. Po tekstach „Dziennika” który ujawnił łamanie przez Palikota ustawy o finansowaniu partii politycznych pan Janusz zapowiadał wytoczenie procesu, ale w rezultacie uznał że jednak da sobie z tym spokój. A kasa na kontach pozostała.
Dowody draństwa Palikota można by wymieniać jeszcze długo – począwszy od metody „rozlewania” gnoju i przyklejania do siebie przeciwników politycznych poprzez wciąganie ich w konflikty które sam wywołuje, przez jego ustalenia z marszałkiem Komorowskim z jesieni 2009 jakie kroki podjąć w przypadku śmierci prezydenta Lecha Kaczyńskiego, przez wypowiedzi o katastrofie smoleńskiej po obecne chamskie wypowiedzi na temat zaangażowania polityków w konflikt o minimalną pensję dla opiekunów dzieci niepełnosprawnych.
Palikot działa za pomocą chamstwa i hipokryzji którym zalewa debatę publiczną. Skalą swojej bezczelności i draństwa przykrywa realne problemy z jakimi zmaga się państwo i jego obywatele. I dokładnie tak samo jest teraz – kiedy awanturą o to który z polityków rozmawia z rodzicami niepełnosprawnych dzieci protestujących w Sejmie. Problemy tych ludzi – którzy domagają się realizacji obietnic premiera Tuska jeszcze z 2009 roku, Palikot próbuje jak zwykle zakryć pyskówką polityczną. Aby to osiągnąć wygłasza oskarżenia na posiedzeniu komisji sejmowej i transmituje je na żywo w internecie żeby wywołać kolejną zadymę.
Palikot to pospolity łobuz – choć na tyle inteligentny że kiedy widzi że kolejna awanturą którą wywołał traci na sile, to występuje z jakimś rozsądnym postulatem – sam, albo słowami swoich rzeczników wygłaszając ogólnie akceptowalne społecznie hasło (np. o nieprawidłowościach przy OFE) – po czym odzyskując wizerunek poważnego polityka, wywołuje kolejną awanturę za pomocą chamstwa, kolejnych pomówień i języka „żula spod budki z piwem”. Zasadą przewodnią Palikota zaś jest metoda: „łapaj złodzieja” - wszystko o co pomawia swoich adwersarzy zwykle od wielu lat całkiem świadomie sam realizuje.
Problem jednak w tym że jedynym narzędziem na którym żeruje Palikot jest rozgłos. Wykrzykiwanie jego chamskich pomówień czy jego żulerskie słownictwo jakim wciąga w konflikty uczestników życia politycznego nie miało by żadnej siły działania gdyby nie byłby nagłaśniany w mediach. Niestety w polskich mediach nic się tak świetnie nie sprzedaje jak zadyma, pyskówka, obelgi i pomówienia. Dziennikarz zyskuje na ważności jeśli to w jego programie ten czy ów polityk obleje kogoś wiadrem gówna. To działa jak zasada tytuł audycji „Pani Magdo pani pierwszej to powiem”.
Wiem że zawsze jest „coś za coś” - że wszystko kosztuje i skandale są często trampoliną kariery dziennikarskiej. Ale w ciągu kilku ostatnich lat Polska zmagała się z wieloma bardzo poważnymi problemami – od tragedii smoleńskiej i sposobu wyjaśniania tudzież tuszowania jej przyczyn, po aktualne ogromne zagrożenie rosyjską inwazją na państwa naszego regionu.
Zmagamy się też z wieloma problemami wewnętrznymi – jak choćby gigantyczna korupcja przy realizacji inwestycji publicznych z unijnym dofinansowaniem czy teraz problemem opieki państwa nad rodzinami które wychowują niepełnosprawne dziecko.
Panie i Panowie Dziennikarze – zapraszając do swoich audycji łobuza który od lat torpeduje możliwość wspólnego rozwiązywania trudnych problemów, promując jego chamstwo i metody skłócania ze sobą ludzi – stajecie się po prostu aktywistami niegdysiejszego Ruchu Poparcia Palikota – bo przecież nie o rozwiązania problemów temu facetowi chodzi a o metody jakimi działa on w przestrzeni publicznej – o rozgłos który mu zapewniacie.
Wszyscy ludzie Palikota to także ci którzy zapraszają go do swoich audycji.
http://waw75.salon24.pl/555522,janusz-palikot-anastazja-p-polskiej-polityki#logged
Inne tematy w dziale Polityka
