Król Wu Ding

W 1250 r. p.n.e., wg kalendarza sześćdziesięcioletniego w roku Dingwei (丁未), na tron wstąpił najdłużej panujący (58 lat) dwudziesty drugi król dynastii Shang, Wu Ding (武丁). Jeden z najlepszych władców dynastii na swą stolicę obrał Yin (殷) w obecnym Anyang, a na premiera rządu mianował Gan Pan (甘盘), zaś głównym doradcą został Fu Yue (傅说) − wcześniej niewolnik z podbitego pobliskiego plemienia.

Okres panowania Wu Ding został dosyć dokładnie zarchiwizowany na kościach wróżebnych. Nowy król, żyjąc w młodości pośród ludu miał okazję zapoznać się z codziennymi problemami, co ułatwiło mu w późniejszym panowaniu rozsądne i efektywne postępowanie doprowadzające do ponownego rozkwitu dynastii Shang. Wewnętrznie skonsolidował klany, uspokoił najazdy ludów koczowniczych oraz powiększył dwukrotnie obszar kraju. Okres ten cechował się polityczną stabilnością i dobrobytem gospodarczym. Wu Ding położył solidne podstawy dla dalszego rozwoju gospodarczego późniejszej dynastii, Zachodniej Zhou. Potomni chcąc docenić jego zasługi uhonorowali go tytułem Gaozong co oznacza Wielki Przodek. W późniejszych tekstach historycznych uznawano go za wzór oświeconego władcy, co zostało odzwierciedlone w księgach konfucjańskich.

Wu Ding będąc wielkim wojownikiem rozpoczął wojnę z sąsiednimi państwami i zdołał pokonać na północy Guifang (鬼方lub wg innych źródeł Gongfang), na zachodzie Qiangfang (羌方), a na południu Jingman (荆蛮lub Hufang虎方). Dzięki tym kampaniom powiększył powierzchnię Shang i pomógł w przekształceniu miasta-państwa w pokaźne terytoria państwowe oraz zdobył wielu niewolników.

Rozwój technologiczny wytopu brązu dał dynastii Shang wielką przewagę nad swymi wrogami i całkowicie zmienił sposób prowadzenia wojen, dlatego broń z brązu stała się integralną częścią społeczeństwa. Piechota była uzbrojona w broń z kamienia i brązu, w tym włócznie Mao, sztylety, łuki, skórzane hełmy. Wprowadzono halabardy i włócznie, udoskonalone łuki oraz konne wozy bojowe. Rydwany, prawdopodobnie przywędrowały z Azji Zachodniej i zmieniły całkowicie oblicze walk. Dowódcy mogli skutecznie nadzorować wojska przy dużych odległościach, czyniąc ich mobilnymi i szybkimi. Wojsko było rekrutowane przez arystokrację i wodzów państewek lennych, którzy byli zobligowani do dostarczenia wyszkolonego żołnierza, sprzętu, uzbrojenia i aprowizacji. Król dynastii Shang utrzymywał około tysiąca żołnierzy w swojej stolicy i osobiście prowadził ich do walki. Na obrzeżach państwa utrzymywano od trzech do pięciu tysięcy żołnierzy celem tłumienia rebelii przeciw dynastii Shang.

Począwszy od 1929 roku Instytut Historii Filologii Akademii Sinica rozpoczął na dużą skalę serię wykopalisk w rejonie Xiaotun i Houjiazhuang w Anyang prowincji Henan, na terenie dawnej stolicy Yin dynastii Shang. Jak wynika ze znalezionych w 1936 roku skorup żółwi i kości zwierzęcych, odkryty grób M1001 królewskich cmentarzy w Xibeigang w Houjiazhuang przypuszczalnie jest króla Wu Ding. Wyryte testy są zapisami wróżb zamówionych przez króla Wu Ding na uroczyste poświęcenia, modły o wygranie bitew, a nawet dotyczą codziennych spraw.

Mimo wielokrotnego wcześniejszego plądrowania grobu, znalezione precyzyjnie wykonane figurki z marmuru zachwycają kunsztem oraz spostrzegawczością rzeźbiarza.

Wydobyte z groby artefakty można oglądać dzisiaj w Muzeum Henan, Royal Ontario Muzeum w Kanadzie, Narodowym Muzeum Szkocji i na Tajwanie.

Dynastia Shang 7

Notki powiązane

Genialny kucharz-gubernator

Bitwa pod Mingtiao

Dynastia Shang a odkrycia archeologiczne

Królestwo Shang

Początek dynastii Shang

Pierwsza stolica dynastii Shang

Fu Hao małżonka-generał

Yin ostatnia stolica