Władze Francji jeszcze w XX wieku niszczyły dokumenty dotyczące rzezi wandejskiej. Propaganda koncentrowała się na wskazywaniu symetrii zbrodni wojny domowej. Machecoul stanie się odpowiedzią propagandową.
François Flameng (1856-1923) jest jednocześnie portrecistą, artystą pejzażowym, ilustratorem, grafikiem. Otrzymuje zamówienia na historyczne obrazy w celu ozdobienia oficjalnych budynków, takich jak na przykład Zgromadzenie Narodowe. Obraz Les Massacres de Machecoul należy do tego historycznego nurtu.
Scena rozgrywa się w fosie starego zamku Machecoul, w którym powstańcy uwięzili republikanów. Na pierwszym planie po lewej ofiary leżą u podnóża wysokich murów, łatwo identyfikowalni w pasiastych spodniach, kobieta z odkrytą klatką piersiową, leżąca na boku obok dziecka. Przywiązany do drzewa, człowiek o siwych włosach. Duża plama krwi na ubraniu. Prawdopodobnie jest to kurator konstytucyjny Le Tort, przebity przez kilka powstańczych bagnetów, wiele dokumentów wskazuje, że to "kobieta odebrała mu jego męskość". Po prawej stronie jeden z przywódców powstania, François de Charrette, wchodzi na scenę tych zbiorowych egzekucji. Towarzyszą mu trzy eleganckie arystokratki. Dwie z nich pochylają się, z zaciekawieniem oglądając zwłoki. Po prawej stronie powstaniec uzbrojony w karabin z białą kokardą na kapeluszu trzyma na smyczy psa. W tle sylwetki zbrojnych mężczyzn wyróżniają się przed płonącymi zabudowaniami.
