Odbyłem burzliwą dyskusję z młodym, gdy ten zaczął pomstować na absurdy związane np. z warunkami ubezpieczenia przyczepy. Przyczepy takie, siakie i owakie i związane z tym różne opłaty. Ja na to, że taka jest natura ustroju demoliberalnego i takie są jej logiczne konsekwencje. Jeżeli nie zmieni się ustroju, absurdy będą się pogłębiać. To system określa charakter elementów, a nie odwrotnie, to chyba oczywiste.Na to wtrąciła się młoda i zaoprotestowała przeciwko poruszaniu tematów politycznych.
Mogą sobie Państwo wyobrazić dysonans poznawczy u takiego delikwenta. On ma konkretny problem z konkretną przyczepką, nz przepisem, z urzędnikiem, a tu ktoś mu wyjeżdża z ustrojem. Gdzie Rzym, gdzie Krym, gdzie poczucie proporcji ? Do tego jeszcze współczesna siła robocza jest niedouczona i wąsko wyspecjalizowana.
No i w efekcie mają Państwo typowy przykład dwóch absurdalnych postaw:
1. izolacjonizmu dzielącego rzeczywistość na osobne szuflady, których zawartości nie mają żadnego powiązania z innymi.
2. izolacjonizmu ignorującego a nawet odrzucającego politykę, choć to przecież ona jest przyczyną takiego właśnie stanu rzeczy.
Postawy te są bardzo niebezpieczne, jako że sprawiają, rzecz niebywała, że w epoce likwidującej niezbędne sfery tabu, jak np. sfera seksualna, pojawia się nowa, antyobywatelska sfera tabu, o której rozmawiać nie należy, czyli polityka. Prowadzi to do prostego efektu, że Polacy staną się niewolnikami we własnym kraju, za których działania polityczne będą podejmować czynniki obce, co już możemy często obserwować. Nie można wykluczyć, że taki jest cel propagowania tego rodzaju postaw.
Likwidacja tendencji politycznych szkodliwych w wymiarze zbiorowym jak i indywidualnym wymaga zachowania przeciwnego i wzmozonej aktywności politycznej, opartej na zrozumieniu wymogów życia wspólnotowego.
Postawy wyżej wymienione są objawem dążenia do łatwizny umysłowej, bo przecież rozpatrywanie całości złożonego procesu może być kłopotliwe, a dla niektórych niewykonalne, więc pomocą służy tu umyslowy moduł Interpretatora, który podsuwa ci proste i wygodne wytłumaczenie, zwykle przy pomocy wskazania kozła ofiarnego. Winni są ci głupi urzędnicy, którzy te bzdury wymyślili, no i rząd, który im na to pozwala.
Prawda jest taka, że przepisy są ustalane w formie ustaw przegłosowywanych przez Sejm, a propozycje tych ustaw są opracowywane przez prawników, poruszających się w ramach ustrojowych ustalonych w konstytucji, ustawodawstwie i kodeksach prawnych. Życie społeczne jest złożone, a zachodzące zmiany technologiczne i społeczne domagają się nowych regulacji, które mnożą się jak króliki tworząc nieustannie rosnące piramidy absurdów.
Widać więc wyraźnie, że wszystkie sfery naszego życia zdeterminowane są coraz bardziej przez politykę, i należy zająć się polityką chociażby po to, żeby ograniczyć wpływ źle rozumianej polityki na sferę prywatną.
Jedynym rozwiązaniem jest zmiana ustroju, likwidacja legislacji i ograniczenie jej do konstytucji oraz większy szacunek dla zdrowego rozsądku. Wszelkie opłaty za usługi rejestracyjne powinny być bezpłatne, pokrywane z podatków lub wedle prostego schematu w lokalnym urzędzie, a opłaty karne powinny być egzekwowane z osobistego funduszu ubezpieczeniowego. Zestaw kar wymiaru sprawiedliwości powinien być opracowany w postaci kodeksu karnego, a wymierzanie kar i rozsądzanie konfliktów powinno być powierzone sędziom orzekającym wyłącznie na podstawie zwięzłej i precyzyjnej konstytucji, kodeksów oraz na podstawie własnego doświadczenia i wyczucia sprawiedliwości. W ten sposób uniknie się zamulania systemu przez idiotyczne ustawodawstwo, zredukuje się państwo prawników i odchudzi instytucje legislacyjne.
Konstrukcja nowego ustroju musi też wziąć pod uwagę, wraz z ograniczeniem państwowej ingerencji prawnej w życie obywateli, niezbędne wzmocnienie czynników indywidualnej, moralnej odpowiedzialności i kultywowanie dobrego obyczaju. Jest to wymóg kluczowy a jednocześnie trudno wykonalny. Jest też rzeczą oczywistą, że taka zmiana uderzyłaby w interesy rozmaitych grup interesu i trzeba by się liczyć z ich oporem, jak mieliśmy okazję obserwować w przypadku reformy sądów.
