Za hasłem multikulti nie stoi żadna poważna motywacja poznawcza. Jest to po prostu powierzchownie powiązane z teorią narzędzie do politycznej manipulacji służące m.in. do walki z cywilizacją chrześcijańską i wpływami Kościoła. Gdyby ta motywacja była poważna to znacznie więcej uwagi poświęcano by w przestrzeni medialnej kulturze chińskiej, niewatpliwie bardzo odmiennej i z pewnością efektywnej. Tymczasem demoliberałowie najwyraźniej unikają podnoszenia tego tematu, bo to kłóciłoby się z ich dogmatami polityczno-kulturowymi.
W Chinach współdziałanie i ochrona przed zachowaniami szkodliwymi odbywa się dzięki funkcjonowaniu sieci społecznych zobowiązań opartej na specyficznych dla tej kultury wartościach, wpływającej na zachowania ludzi zarówno w sferze prywatnej jak i publicznej. Nawet okres komunizmu nie naruszył tej głębokiej zależności społecznej, a ostatnio chińscy komuniści zmieniają front i zaczynają prowadzić tradycyjną politykę prorodzinną. Taki model kulturowy gwarantuje automatycznie przewagę konkurencyjną,
Na Zachodzie, demoliberalizm niszczy tradycyjne sieci wartości moralnych i obyczajowych i w efekcie na placu boju do kontroli zachowań pozostaje tylko prawo, a te jak wiadomo nie jest oparte na zasadzie dobrowolności i spontanmiczności, lecz na przymusie. Ale prawnicy także muszą opierać się na wartościach moralnych i obyczajowych, więc ich brak w systemie sprawia, że system prawa pozbawiony fundamentów moralnych także ulega degrengoladzie, w efekcie czego sądownictwo zżera rak korupcji, czego doświadczamy w blasku jupiterów.
Tak więc w demoliberalizmie nie tylko podsystem polityczny lecz i podsystem gospodarczy w sytuacji anomii ulegają rozpadowi i nie są w stanie konkurować z systemem chińskim. Przewaga konkurencyjna jest po stronie Chin, bo koszty transakcyjne w każdej sferze działalności są w Chinach znacznie niższe niż na Zachodzie jako że obywają się bez formalizacji zawieranych kontraktów i interwencji aparatu prawnego.
Jeżeli popatrzymy teraz na politykę Bidena, to widać, że przewaga Ameryki gwałtownie topnieje, bo topnieje kapitał społeczny. Jeżeli nie wystąpią jakieś niespodziewane wydarzenia i utrzymają się obecne trendy, to kadencja Bidena może być gwoździem do trumny amerykańskiej polityki. W przypadku Chin jedynym mankamentem modelu kulturowego tam panującego może być, istotny dla trendów długofalowych, brak kreatywności będącej domeną modelu indywidualistycznego wygenerowanego na Zachodzie. Ale nawet ten brak nie niweluje chińskiej przewagi, bo po jednej stronie występuje rozpad, a po drugiej spójność..
Komentarze