Notka ta, to kontynuacja publikacji moich zawiadomień kierowanych do Prokuratury Generalnej RP.
Dzisiaj zawiadomienie o przestępstwach polegających na braku reakcji na uszczuplenia podatkowe na kwotę 5,8 mln zł, czyli o szkoleniach dla kandydatów na członka Pokojowego Patrolu i fikcji programu Ratujemy i uczymy Ratować.
Bardziej szczegółowy wstęp znajduje się w notce:O wyższości WOŚP nad prawem podatkowym Rzeczypospolitej cz 1. Napisałem tam, że moje zawiadomienia będą dotyczyły braku reakcji organów podatkowych RP na uszczuplenia podatkowe na kwotę ok. 13 mln zł. Niestety ze smutkiem muszę napisać, że bardzo się pomyliłem. Jest tego zdecydowanie więcej.
Czytelnikom zamierzającym umieszczać komentarze do notki szczególnie polecam zawartą tam dla Instrukcję dla czytelników zamierzających umieszczać komentarze...
Piszę jak jest.
Xxxxxxx 11 luty 2015 r.
Andrzej Rxxxxxxx
ul. Xxxxxxxxxxx xxx
00-000 Xxxxxxxx Prokurator Generalny
Rzeczypospolitej Polskiej
Zawiadomienie
Niniejszym wypełniając swój społeczny obowiązek zapisany w art. 304 § 1 k.p.k zawiadamiam o popełnieniu przestępstwa z art. 231 § 1 k.k.
Przedmiotem zawiadomienia są czyny ciągłe popełniane latach 2006 – 2014.
Sprawcami byli Naczelnicy Urzędów Skarbowych właściwych miejscowo dla siedziby Fundacji Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy, dalej Fundacji WOŚP, i/lub podlegli im i działający z ich upoważnienia urzędnicy niższego szczebla.
Sprawcy jako funkcjonariusze publiczni właściwi rzeczowo dla spraw podatkowych zaniedbywali ciążący na nich, z mocy 272 pkt 3 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa Dz. U. 1997 Nr 137 poz. 926, dalej u.o.p. obowiązek dokonywania czynności sprawdzających, mających na celu ustalenie stanu faktycznego w zakresie niezbędnym do stwierdzenia zgodności z przedstawionymi dokumentami. Skutkiem czego nie reagowali na fakt, że w latach 2006 - 2014 Fundacja Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy, dalej Fundacja WOŚP, w składanych organom podatkowym deklaracjach podatkowych CIT-8 za lata 2005 - 2013 podawała nieprawdę co do wysokości osiąganego dochodu podlegającego opodatkowaniu, zaniżała te dochody, a przez to uszczuplała należne Skarbowi Państwa podatki. Brak reakcji sprawców na ten fakty wyrażał się w tym, że nie wszczynali oni postępowań podatkowych mających za cel wydawanie decyzji określających w prawidłowej wysokości podatki ciążące na Fundacji WOŚP.
Podstawy faktyczne dla wszczynania postępowań podatkowych w celu określenia w prawidłowej wysokości należnych od Fundacji WOŚP podatków dochodowych za poszczególne lata wynikały bezpośrednio z porównania treści składanych w latach 2006-2014 przez Fundację WOŚP deklaracji podatkowych CIT-8 i sprawozdań finansowych, z treścią składanych przez Fundację WOŚP sprawozdań z działalności za te same lata.
Powyższą ocenę czynów dokonanych przez sprawców oparłem na niżej przedstawionych okolicznościach.
Po pierwsze, okolicznościami znanymi sprawcom z urzędu były:
- treść składanych Fundację WOŚP deklaracji podatkowych CIT-8,
- treść sprawozdań finansowych
- treść sprawozdań z działalności.
Deklaracje podatkowe CIT-8 i sprawozdania finansowe Fundacji WOŚP składane były bezpośrednio do właściwych miejscowo urzędów skarbowych. Obowiązek taki nakłada na fundacje przepis art. 27 ust. 1 i 2 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych Dz. U. 1992 Nr 21 poz. 86, dalej u.p.d.o.p. Zakres informacji zawartych w tych sprawozdaniach określa treść § 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 listopada 2001 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości dla niektórych jednostek niebędących spółkami handlowymi, nieprowadzących działalności gospodarczej, dalej r.m.f. z 15 XI 2001.
Dokumenty te, na podstawie odrębnych przepisów Fundacja WOŚP ogłosiła publicznie.
Sprawozdania ze swojej działalności fundacje składają do wskazanego w statucie ministra z dyspozycji art. 12 ust. 2 Ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach, Dz. U. nr 50, poz. 529, a z mocy art. 12 ust. 3 tej ustawy udostępniają publicznie. Zakres informacji w tych sprawozdaniach określa Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 8 maja 2001 roku w sprawie ramowego zakresu sprawozdania z działalności fundacji, Dz.U. 1984 Nr 21 poz. 97.
Po drugie, okolicznością znaną sprawcom z urzędu, to jest z treści wskazanych wyżej deklaracji i sprawozdań finansowych, był fakt, że corocznie w latach 2005 – 2103 Fundacja WOŚP korzystała ze zwolnienia przedmiotowego w podatku dochodowym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p, oraz to, że cały swój dochód zadeklarowała jako zwolniony od podatku na podstawie tego przepisu.
Treść deklaracji podatkowych jest wprawdzie objęta tajemnicą skarbową, ale sprawozdania finansowe fundacji już nie. W zawartych w tych sprawozdaniach rachunkach wyników Fundacja WOŚP wykazywała podatek dochodowy w corocznie w kwocie 0, co oznacza, że taki sam deklarowała w deklaracjach CIT-8. W przypadku podatnika takiego jak fundacja nie prowadząca działalności gospodarczej, u której w zasadzie cały przychód jest jednocześnie dochodem, deklaracja podatku w kwocie zerowej jest tożsama z deklaracją całego dochodu jako wolnego od podatku.
Po trzecie, okolicznością znaną sprawcom z urzędu jest wypracowana przez organa podatkowe RP, w praktyce postępowań podatkowych dotyczących stosowania art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p., wykładnia tego przepisu. Wykładnia utrwalona w postaci wielu wydanych w imieniu Ministra Finansów Indywidualnych Interpretacji Podatkowych oraz wyroków sądów administracyjnych. Wykładnia ta wyraża się między innymi w:
- rygorystycznym wymaganiu bezpośredniej i nie budzącej wątpliwości zgodności celów statutowych podatnika z celami określonymi w art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.,
- niedopuszczalności jakiejkolwiek rozszerzającej interpretacji celów określonych w art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.,
- uznawanie za realizację celów określonych art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. także działań polegających na wspieraniu podmiotów realizujących te cele.
Po czwarte, okolicznością znaną sprawcom z urzędu, to jest z treści wskazanych wyżej sprawozdań finansowych, był cel statutowy Fundacji WOŚP wskazywany przez nią jako podstawa do zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego na mocy art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.
Cel statutowy Fundacji WOŚP zamieszczany każdorazowo w jej sprawozdaniach finansowych brzmi następująco: działalność w zakresie ochrony zdrowia, polegająca na ratowaniu życia chorych osób, w szczególności dzieci, i działanie na rzecz poprawy stanu ich zdrowia, jak również na działaniu na rzecz promocji zdrowia i profilaktyki zdrowotnej. Zapisana w statucie Fundacji WOŚP „działalność w zakresie ochrony zdrowia” mieści się w katalogu celów określonych w art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.
W u.p.d.o.p. brak jest definicji działalności w zakresie ochrony zdrowia. Orzecznictwo sądów administracyjnych w przedmiocie interpretacji art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p., po definicję pojęcia działalności w zakresie ochrony zdrowia sięga do Ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 roku o zakładach opieki zdrowotnej (Dz .U. Nr 91, poz. 408 ), skąd wywodzi, że są to: działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania (II FSK 2175/10 – wyrok NSA).
Idąc dalej, ze sprawozdań Fundacji WOŚP w sposób bezpośredni i oczywisty wynika, że Fundacja WOŚP tak rozumianej działalności w zakresie ochrony zdrowia samodzielnie nie wykonywała i nie wykonuje, co prowadzi bezpośrednio do wniosku, że tylko dochody, które Fundacja WOŚP wydatkowała na wspieranie podmiotów wykonujących działalność w zakresie ochrony zdrowia, mogły być objęte zwolnieniem od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p. I odwrotnie, dochód Fundacji WOŚP wydatkowany na rzecz podmiotu nie prowadzącego działalności w zakresie ochrony zdrowia nie mógł być objęty zwolnieniem od podatku dochodowego. Pomijając oczywiście dochody wydatkowane na pokrycie kosztów administracyjnych fundacji.
Po piąte, okolicznością znaną sprawcom z urzędu, to jest z treści wskazanych wyżej sprawozdań finansowych, był fakt, że corocznie w latach 2005 – 2013 Fundacja WOŚP istotną część swoich dochodów wydatkowała na rzecz podmiotów nie prowadzących działalności w zakresie ochrony zdrowia. Były to wydatki na szkolenie kandydatów na członków Pokojowego Patrolu i wydatki na realizację programu edukacyjnego o nazwie Ratujemy i Uczymy Ratować.
Jak już napisałem w zawiadomieniu z 4 lutego 2015 roku program trzydniowego szkolenia dla kandydatów na członka Pokojowego Patrolu zawiera: szkolenie w zakresie udzielania pierwszej pomocy, integracji w grupie, kreowania postaw lidera, zajęcia survivalowe oraz kurs pracownika służb informacyjnych na imprezach masowych. Uczestnikami tych szkoleń są osoby fizyczne, głównie młodzież, na pewno nie prowadząca zdefiniowanej wyżej działalności w zakresie ochrony zdrowia. Szkolenia te, jak przedstawiłem w zawiadomieniu z 4 lutego 2015 r., są jedyną działalnością prowadzoną przez Fundację WOŚP w nieruchomości Szadowo-Młyn. Tym samym wydatki na utrzymanie tej nieruchomości są wydatkami na szkolenia dla kandydatów na członka Pokojowego Patrolu. Program edukacyjny o nazwie Ratujemy i Uczymy Ratować, dalej RUR, to szkolenie nauczycieli nauczania początkowego w zakresie umiejętności zastosowania wobec osoby nieprzytomnej sztucznego oddychania i masażu serca oraz wyposażanie szkół podstawowych w fantomy i broszury służące do ćwiczeń z masażu serca i sztucznego oddychania. Założeniem programu jest to, że przeszkoleni nauczyciele będą następnie w tym samym zakresie szkolić swoich uczniów. Jest faktem powszechnie znanym, że szkoły podstawowe w Polsce oraz zatrudnieni w nich nauczyciele nie prowadzą żadnej działalności w zakresie ochrony zdrowia. Szkolenia nauczycieli w ramach programu RUR odbywają się w obiektach szkolnych.
Już tylko na marginesie podkreślę kompletną fikcję programu RUR w sensie deklarowanego efektu w postaci upowszechnienia w społeczeństwie kompetencji, pozwalających na udzielanie osobom chorym i poszkodowanym pierwszej pomocy przedmedycznej. Głównym założeniem programu jest to, że przeszkoleni nauczyciele będą uzyskane umiejętności przekazywali swoim uczniom. Ponieważ nauka niesienia pierwszej pomocy nie nie jest zapisana w podstawie programowej nauczania początkowego, więc także nie ma na to przewidzianego czasu w planach lekcji. Tym samym może odbywać się jedynie w ramach zajęć pozalekcyjnych. Może ale nie musi. Fikcją samą w sobie jest przeświadczenie, że uzyska się jakikolwiek efekt „szkoląc” w udzielaniu pierwszej pomocy kilkuletnie dzieci. A tak wygląda „szkolenie” uczniów, gdy już w ramach zajęć pozalekcyjnych do niego dojdzie.
Reasumując, z powyższego niezbicie wynika, że dochód Fundacji WOŚP, w części przeznaczonej i wydatkowanej na realizację szkoleń dla kandydatów na członka Pokojowego Patrolu i program RUR, nie podlegał zwolnieniu od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 u.p.d.o.p.
Pozostała jeszcze do ustalenia wysokość tego dochodu i należny od niego podatek. Jedynie w sprawozdaniach finansowych za lata 2001 -2005 Fundacja WOŚP wyodrębniała wydatki na szkolenia dla kandydatów na członka Pokojowego Patrolu i utrzymanie nieruchomości Szadowo-Młyn. Wydatki te opiewały na kwotę 1,75 mln zł (nie dotarłem do danych za rok 2002). Od roku 2006 w sprawozdaniach finansowych WOŚP wydatki na szkolenia dla kandydatów na członka Pokojowego Patrolu wykazywane są w jednej pozycji z wydatkami na realizację programu RUR. Wydatki te za lata 2006 – 2013 wyniosły 28,45 mln zł. Razem za lata 2001 – 2013 dochód przeznaczony i wydatkowany na realizację szkoleń dla kandydatów na członka Pokojowego Patrolu i program RUR wyniósł 30,2 mln zł, a należny od tego dochodu podatek dochodowy to 5,8 mln zł.
Pisałem to już w poprzednich zawiadomieniach, ale dla jasności wywodu powtórzę.
Do ujawnienia wyżej wskazanych okoliczności i dokonania wskazanej ich prawidłowej interpretacji w kontekście obowiązujących przepisów prawa podatkowego w zupełności wystarczają elementarne kompetencje, uprawniające do podjęcia się wykonywania czynności sprawdzających w rozumieniu art. 272 u.o.p..W takim stanie rzeczy umyślność winy sprawców nie powinna budzić wątpliwości. Nie ma tylko jasności co do postaci tej winy. Na podstawie znanych mi okoliczności nie jestem w stanie stwierdzić, czy sprawcy po prostu nie dokonywali czynności sprawdzających, co by wskazywało na winę umyślną z zamiarem ewentualnym, czy też sprawcy te czynności sprawdzające wykonywali, ale celowo nie reagowali na niezgodność ustalonego stanu faktycznego z przedstawionymi dokumentami, co by wskazywało na winę umyślną z zamiarem bezpośrednim. W przypadku pierwszym i drugim, można jeszcze rozpatrywać motywację sprawców, to znaczy czy działali oni z własnej woli, czy z polecenia przełożonych.
Interes publiczny, na szkodę którego działali sprawcy, to przychody podatkowe Skarbu Państwa.
Wskazani sprawcy nie dopełnili swoich obowiązków służbowych wobec 5,8 mln. zł narażonych na uszczuplenie należności podatkowych Skarbu Państwa. Z uwagi na pięcioletni okres przedawniania się zobowiązań podatkowych Skarb Państwa należności w kwocie 2,8 mln zł, oraz należne od tej kwoty odsetki ustawowe, utracił bezpowrotnie.
Oczywiście zdaję sobie sprawę, że w świetle mojego zawiadomienia z 14 stycznia 2015 roku, w którym zawiadomiłem o niedopełnieniu obowiązków przez funkcjonariuszy publicznych, polegającym na braku reakcji na defraudację przez Fundację WOŚP ofiar uzyskiwanych ze zbiórek publicznych i w sytuacji kiedy ofiary te stanowią znaczącą większość „przychodów” Fundacji WOŚP, powstaje istotny problem prawny. Problem prawny sprowadzający się do pytania: Czy Rzeczpospolita Polska, demokratyczne państwo prawne może pobierać podatek od „dochodów” pochodzących z defraudacji ofiar uzyskiwanych z organizowanych, za pozwoleniem tego państwa, zbiórek publicznych? Sam nie potrafię udzielić sobie odpowiedzi na to pytanie. Liczę na to, że odpowiedzi tej udzieli właściwy rzeczowo prokurator.
Powody, dla których składam to zawiadomienie do Prokuratora Generalnego RP są dwa.
Po pierwsze, jestem przekonany, że współsprawcami, w formie podżegania, mogą być wysokiej i najwyższej rangi funkcjonariusze rządu RP właściwi do spraw finansów publicznych, zatem składając zawiadomienie w prokuraturze niższego szczebla mógłbym uchybić ich godności, a tego chciałbym uniknąć.
Po drugie, spodziewam się, że gdy moje zawiadomienie trafi w końcu do właściwego miejscowo i rzeczowo prokuratora, to wyda on postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa na podstawie obowiązującego w państwie typu Ch.. D... i Kamieni Kupa dogmatu, że: „Wszyscy obywatele są równi wobec prawa, jednak niektórzy są równiejsi”. Przywołaną tu ocenę stanu państwa polskiego sformułował polityk rządzącej koalicji, co może wzbudzać pewną niepewność co do jej rzetelności. Nie ukrywam, że składając to zawiadomienie liczę przynajmniej na to, że diagnozę stanu państwa polskiego postawioną przez min. Sienkiewicza potwierdzi mi na piśmie niezawisły i niezależny Prokurator RP. Oczywiście za aprobatą niezawisłego i niezależnego Prokuratora Generalnego RP.
Andrzej Rxxxxxxx
Inne tematy w dziale Polityka
