W prowincji Hunnan, w małej oddalonej wiosce o 5 godzin jazdy autobusem od stolicy Changsha, czas się zatrzymał.
* * *
Hong Hua (Czerwony Kwiatek), sześcioletnia dziewczynka mieszka w domku z czerwonej cegły wraz z dziadkami. W kuchni, niezbędna woda do codziennego mycia, czyszczenia podłogi i przygotowywania posiłków jest przechowywana w dużych plastikowych pojemnikach. Portret Mao Ze Dong'a czuwa nad czynnościami domowników.
"Wielki Sternik" urodził się w tej prowincji i jest nadal jej dumą. Hunan to biedna prowincja, produkuje się tutaj fajerwerki, nie ma przemyslu, młodzi uciekają do dużych miast w poszukiwaniu pracy.
Hong Hua z dziadkami jest od ósmego miesiąca życia. Rodzice dziecka wyjechali do Dongguan, miasta-fabryki położonego daleko o 800 km na poludniu Chin. Matka pracuje w fabryce elektronicznej, ojciec jest spawaczem. Rodzice dla małej Hong Hua -to ich głosy w telefonie komórkowym raz w tygodniu. Święto Wiosny jest jedynym okresem kiedy rodzice mogą wziąć kilka dni urlopu i przyjechać do rodzinnej wsi, znosząc ciężka podróż przez 13 godzin w autobusie pełnym pasażerów i 2 pozostale godziny w "zbiorowej taksówce".
Każdego roku identyczny rytuał; rodzice przywozą prezenty dla dziewczynki, ciepłą odzież, zabawki i słodkości "z miasta". Przez cały tydzieć szczęśliwa rodzina świętuje Nowy Rok. Do jednej z atrakcji należy wspólne łowienie ryb w pobliskiej rzece. Mawia się, że:
"jeść ryby w wigilię Nowego Roku przynosi fortunę".
Po chińsku ryba (鱼-yú) i bogactwo (余-yú) są homofoniczne.
Dziadek dziewczynki mówi mało, być może z tej przyczyny, że zna mniej język ogólny. Babcia niemal że jedyna z tej wioski skończyła szkoę średnią i z wielkim autorytetem lubi to powtarzać. Rodzice dziewczynki zarabiają 10 razy więcej niż jeśli by zostali na wsi i uprawiali rodzinną ziemię.
Cała czwórka jest zdania, że przesiedlenie rodziców było najlepszym możliwym wyborem. Dla młodych nie ma tutaj pracy, podczas zbiorów starsi sąsiedzi bez ziemi pomagają innym.
Ojciec ma 30 lat, ale bawi się ze swą córką jak dziecko, korzystając z tych kilku ofiarowanych mu chwil szczęścia. 27-to letnia matka jest bardziej powściągliwa mówiąc, że za każdym razem jak rozmawia przez telefon z córką powstrzymuje się od płaczu.
Para ta jest symbolem młodego pokolenia migrujących ludzi, dla których powrót na stałe w rodzinne strony nie jest oczywisty.
Poza okresem noworocznych świąt spotyka się w wiosce tylko strasze osoby i dzieci. Bogatsze rodziny można poznać po ich nieco większych nowych domach. W szkole Hong Hua 80% dzieci jest powierzonych opiece dziadków. Licealisci często muszą liczyć tylko na siebie samych i niekiedy opiekować się młodszym rodzeństwem.
Podobną sytuację obserwuje się również w innych prowincjach.
