przybywaj

przybywaj tyranie

uwolnij nas
nienawidzimy naszej wolności
jest ona tylko źródłem naszych lęków
nie chcemy wolnego wyboru
chcemy michy pełnej michy
chcemy świętego spokoju

bierz wszystko
i tak nic już nie mamy

tylko nie odbieraj mam święta
fallusa i waginy
uniżenie prosimy
sypnij białym prochem jak makiem
a nie żałuj
będziesz miał naszą wdzięczność
za kruchą szklankę głębokiego pustego snu
w tej rozpaczy

wybij nam z głowy naszą nieznośną przeszłość
odbierz nam boga co nam po nim
chyba o nas zapomniał
a może ogłuchliśmy a może oślepliśmy
nie chcemy już tego ptaka i tych dwóch kolorów
rzygamy rzygamy rzygamy

przyciśnij nas butem do podłogi
niech się to już wreszcie stanie
kiedy wreszcie prędzej

trudno
nie mamy nic przeciwko
aby twoje żołdactwo
uryną oznaczało granice
twego imperium

no cóż
no cóż
no cóż

każ nam mówić w swoim języku
na jarmarkach w kuchni i w kiblu
każ nam całować pierścienie twoich
tłustych namiestników
zrób z nas ich podnóżki

może cię jeszcze

może jest jeszcze