Kilka chwil temu każdy kto celowo lub przypadkiem włączył TVP mógł się przekonać o sile charakteru najważniejszych urzędników RP. Na pytanie dziennikarki o wypowiedź kandydatki Georgette Mosbacher dotyczącej wybuchu europejskiego antysemityzmu jako skutku nowelizacji ustawy o IPN, p. Szczerski oznajmił z hollywoodzkim uśmiechem, że nie jest ona zawodowym dyplomatą i najpewniej zmieni zdanie po objęciu stanowiska i zawitaniu nad Wisłę...
Przyznam się, iż jestem osobą spokojną. Wolę rozmawiać niż pogrążać się w kłótniach. Niestety, krew się we mnie gotuje gdy bezczelny bysio pastwi się nad kulawą staruszką, albo gdy harda przekupa próbuje zakrzyczeć uzasadnione zastrzeżenia swego klienta. Jednak najbardziej wkurza mnie udawanie, że bluzgi i plwociny wymierzone w oblicze człowieka uznawane są przezeń za deszcz. Kurka wodna! Czy nie ma już w Polsce prawdziwych mężczyzn? Czy musimy być rządzeni przez ludzi z gumowym kręgosłupem? Wiem, że polityka rządzi się swoimi prawami. Wiem, że czasem należy być elastycznym. Wiem, że Dawid z Goliatem wygrywa bardzo rzadko. Nie potrafię jednak zaakceptować postawy wasalnej, upodlenia, pokory i wstydu jakie serwują nam przedstawiciele władzy, na która głosowaliśmy. Gdyby władza w Polsce była poważną, to w trymiga zablokowała by kandydaturę wspomnianej obywatelki USA. Ilość nonsensów i gróźb, które ta kobieta wygłosiła kwalifikuje ją do nagrody za skrajna głupotę. To co zaprezentował minister (i profesor!) Szczerski w odpowiedzi na to dictum to dno i metr mułu. Wstyd!
