Rzeczpospolita, Święta Ruś, Polin (2)

Pierwsza konstatacja jaka się nasuwa, to ta, że pierwotnie wszystkie struktury miały taki sam - plemienny charakter. Dotyczy to plemion zamieszkałych na całym wskazanym obszarze.

Zmiany pojawiły się dopiero w drugiej połowie pierwszego tysiąclecia. Mamy wyraźne wpływy judaizmu na plemię Chazarów na południu - to z racji tego, że Jedwabny Szlak był opanowany przez Żydów, a ta działalność była nadzwyczaj lukratywna. Pieniądze były czynnikiem istotnie wspomagającym ideę.

Część środkowa terenu podlegała wpływom Wikingów (Normanów), którzy rzeki wykorzystywali do transportu na południe, a odcinek między Dźwiną a Dnieprem pokonywany był na kołach. Celem Normanów było Bizancjum, a teren i ludzie byli wykorzystywani jako baza  pozwalająca koncentrować siły.

Z czasem, drużyny Wikingów osiadały przy większych skupiskach ludności i  korzystały z lokalnych zasobów zapewniając bezpieczeństwo przy najazdach sąsiadów. Utworzyło to specyficzną strukturę - władza wojskowa była oddzielona od cywilnej. Nawet można było wymówić służbę wojownikom, a już przegrana militarna eliminowała tę strukturę - była okazja do szukania innego "opiekuna".

Ten rodzaj zależności jest wpisany w mentalność Rusi północno-wschodniej. Władza jest od zapewnienia siły militarnej, a każde niepowodzenie powoduje ferment społeczny. Warto zauważyć jakie były następstwa przegranej wojny na Krymie, konfliktu z Japonią w 1905 roku, czy przegranej kampanii I WŚ - wszystkie te okoliczności chwiały tronem carów, a rewolucja 1917  jest szczytowym rozwiązaniem.

Warto też zauważyć, że ten model organizacji życia społecznego dotyczył całej Rusi, także tej środkowej, a również był stosowany przez plemiona zachodnie, czyli te które stanowią bazę polskości.

I tu następuje inwazja mongolska likwidująca praktycznie ten model organizacyjny. Odbudowa Rusi, z odwołaniem do korzeni, czyli tego, co określane jest jako Święta Ruś, zostało dokonane już przy strukturze mongolskiej. Ostatnie enklawy (Nowogród, Psków itd.) zostały zlikwidowane w XV wieku. Jednocześnie odwołano się do odrębnego statusu władzy jako boskiego nadania z odwołaniem do ciągłości wynikającej z małżeństwa cara z Peologożanką.

Święta Ruś nabrała swego kształtu - car jest z nadania Boga, Ruś jest kreowana w myśl jego nakazów, a jego obowiązkiem jest zapewnić bezpieczeństwo i stabilny rozwój mieszkańców. Oczywistym jest, że obowiązkiem cara jest zebrać wszystkich Rusinów (plemiona słowiańskie) pod swoim berłem - to ewidentne wpływy mongolskie.

Obecnie mamy taki kształt organizacyjny Rosji jako realizatorki idei Świętej Rusi.

Należy tu porównać ideę Polin z Świętą Rusią.

Wyraźnie widać, że oparte są te koncepcje na odmiennych zasadach. Społeczności Rusi są lokalnie podmiotowe, gdy w typie Polin - są tylko zasobem materialnym - traktowanym na równi z bydłem domowym i wypasanymi stadami, które przynosić miały ich władcom - właścicielom maksymalne korzyści.

Konflikt był nieunikniony i zakończył się upadkiem Polin. Upadek nie był totalny, gdyż zachowany został pomysł na władzę. Po klęsce zaczęto rozważać jak uzyskać powodzenie - już bez militarnej wygranej.

Ciekawe, że upadek Polin na wschodzie zbiegło się w czasie także z powiększaniem  wpływów w Hiszpanii. Intelektualna elita zaczęła porównywać metody działania. W efekcie zrezygnowano z bezpośredniej walki o władzę, ale w zamian niepostrzeżone przejmowanie instytucji życia publicznego.

I to by było w tej części. Następna poświęcona będzie RP i (może ) podsumowaniu. Ale możliwe dalszy wątek rozszerzający.