Nowa ustawa o IPN mówi, że artystom wolno wbrew faktom obwiniać Naród Polski za Holokaust. Ten przykład pokazuje, w jaki sposób, w kraju cywilizowanym artyści wyłączeni są od odpowiedzialności za treść i formę swoich dzieł. To są naturalne przywileje artystów, którzy od zarania dziejów byli traktowani inaczej, niż ludzie poważni. Każdy człowiek niegłupi rozumie, że jeśli artysta wyrzeźbi młotek, to nie po to, żeby wbijać nim gwoździe. Jeżeli ktoś się pomyli i rzeźbę potraktuje jak narzędzie do pracy, to musi być prawdziwy barbarzyńca. Podobnie jest z innymi formami sztuki - obraz nie musi przedstawiać prawdziwego krajobrazu - barbarzyństwem byłoby karać malarza za takie kłamstwo - namalowanie nieistniejącego parku. Podobnie jest z muzyką - słuchacz, który nie potrafi odróżnić muzyki współczesnej od prawdziwej pracy maszyn w fabryce, jest prostakiem (lub udaje prostaka, żeby pokazać, że nie lubi muzyki współczesnej). Powieść nie musi opowiadać o faktach, poezja nie musi być świadectwem przeżyć poety,. Jeżeli poeta w wierszu przepełnionym nienawiścią niszczy i kala godło narodowe, to nie oznacza, że on to wcześniej zrobił na poważnie. Jeżeli w teatrze aktor odgrywa taka scenę, to nie znaczy, że ktoś to zrobił naprawdę.
Nie znam sztuki Nergala - nie wiem, co za performanse on odstawia, dlatego wolę odwołać się do bardziej tradycyjnej formy sztuki, do teatru. Wyobraźmy sobie sztukę o jakimś esbeku z 1981 roku, chorobliwie nienawidzącym Polski, kochającym Rosję. Aktor grający tego esbeka na scenie sra na Polskie Godło i Polską Flagę. Dowiadują się o tym aktorzy grający studentów z NZS, wydają na niego wyrok śmierci, organizują zamach i pod koniec sztuki zabijają go. I teraz zagadka na koniec: Kto zrozumiał, czym się różni sztuka artystyczna od rzeczywistości?: Uwaga:
Czy aktor grający esbeka powinien być po wyjściu z teatru aresztowany za profanację?
Poniższy zapis powinien być wzorem do skopiowania do wielu różnych innych przepisów prawa:
Nie popełnia przestępstwa sprawca czynu zabronionego określonego w (...) , jeżeli dopuścił się tego czynu w ramach działalności artystycznej lub naukowej.
