Ludzie, jak większość ssaków, mają naturalne predyspozycje i zdolności do bycia dobrymi rodzicami. Gdyby rodzice wymagali szkoleń i pozwoleń na zostanie rodzicami, to taki system istniałby i funkcjonował wszędzie w odniesieniu do rodziców naturalnych. Rozejrzyjmy się więc: Gdzie są szkolenia dla kandydatów na młodych rodziców? Gdzie są szkoleniowcy? Absurdem jest więc szkolenie kandydatów na rodziców adopcyjnych. Wystarczy jedna tylko zasada: "dzieci nie nasze traktujemy jak nasze".
Ośrodki Adopcyjne to całkowicie zbędna i szkodliwa biurokracja. Wnioski o adopcję powinien rozpatrywać sąd rodzinny. Aktualny opiekun powinien dostać adwokata z urzędu, który ma za zadanie udowodnić niekompetencję wnioskodawcy. Jeśli to mu się nie uda, wnioski zostają automatycznie przyjęte i sąd wybiera niezawiśle wniosek zdaniem sądu najlepszy. Powinien istnieć jeden rejestr wniosków przyjętych, wnioskodawców i dzieci do adopcji. Taki rejestr nasza partia zbuduje.
Źródłem patologii w tym systemie jest spuścizna po PRL i ZSRR, czyli echa idei socjalizacji i resocjalizacji. Opisał bardzo starannie ten zbrodniczy system Sołżenicyn w Archipelagu Gułag. Nie ma tu oczywiście miejsca na tak obszerny artykuł, dlatego wybiorę tylko jeden aspekt: założenie, że sierota jest własnością państwa, więc jego wychowanie musi być zgodne z oczekiwaniami państwa. O ile naturalnym rodzicom wolno było traktować swoje dzieci wg własnego widzimisię i tylko pod kontrolą własnego sumienia, o tyle dzieci adoptowane musiały być socjalizowane wg zaleceń państwa i pod kontrolą państwa. W wolnym świecie żyjemy już 30 lat, ale wciąż trudno nam się przestawić na wolny i godny sposób myślenia - że każde dziecko ma takie samo prawa do opieki i rozwoju, nieważne, czy jest adoptowane czy naturalne, powinno być wychowywane naturalnie przez dobrych rodziców, a nie socjalizowane przez państwo... a państwo ma obowiązek troszczyć się o każde dziecko, żeby jego prawa nie były łamane przez złych rodziców.
