Jan Bodakowski
Drugie wydanie „Burzy” Parowskiego – fantastyki o zwycięstwie Polski w II wś – już w księgarniach
Nakładem wydawnictwa Zysk ukazało się drugie wydanie powieści Macieja Parowskiego „Burza. Ucieczka z Warszawy '40”. Publikacje ilustrują fragmentu komiksu o tym samym tytule. Powieść, komiks, i pierwotne opowiadanie, stały się już klasyką polskiej fantastyki, a szczególnie nurtu opisującego alternatywne dzieje Polski.
Autor powieści Maciej Parowski od 1982 roku decydował o publikacjach polskich opowiadań w miesięczniku „Fantastyka” (i po zmianie nazwy w „Nowej Fantastyce”). Miesięczniku, który niewątpliwie ukształtował sposób postrzegania rzeczywistości społeczno-politycznej dużej części młodej polskiej inteligencji. Parowski opublikował też sześć zbiorów swoich opowiadań i publicystyki, był scenarzystą serii komiksów o Funkym Kovalu.
Powieść Parowskiego nie jest zbyt dynamiczna. Punktem zwrotnym w opisywanej przez Parowskiego alternatywnej historii Polski jest tytułowa wielodniowa burza która we wrześniu 1939 unieruchomiła niemieckie siły pancerne i pozwoliła Polsce wygrać w 1939 roku. Polsce walczącej z Niemcami na pomoc ruszyli Francuzi, Brytyjczycy (Anglicy, Nowozelandczycy, Australijczycy) i Litwini. Sowieci nie zdecydowali się zaatakować Polski. RAF zbombardował Berlin. Ułani prowadzili działania dywersyjne w Niemczech. Komandosi Sosabowskiego zajeli Berlin przy pomocy spiskowców Stauffenberga. Antyhitlerowskie powstania miały miejsce w Wiedniu i Pradze. Po wojnie Modrzejwski z USA odbudował mosty na Wiśle. Stauffenberg z Canarisem stworzyli nowy rząd niemiecki. Po procesie Norymberskim Hitler trafił na wyspę świętej Heleny. Polska, Francja i Wielka Brytania rozpoczęły okupacje Niemiec. Do Polski przyłączone zostały Prusy Wschodnie, Gdańsk, Pomorze Zachodnie. Stworzone zostały dwa państwa żydowskie, jedno ze stolicą w Berlinie, drugie w Palestynie. W ZSRR miała miejsce destalinizacja.
Przez karty swej książki Parowski przepędził tabuny sławnych ludzi. "Leni" Riefenstahl zgwałconą przez Tewie Bielskiego. Hitchcocka. Marlenę Dietrich grająca w polskim filmie i deklarująca, że jest polską nacjonalistką. Adolfa Hitlera. Wizjonera Stefana Osowieckiego. Rydza Śmigłego. Stefana Starzyńskiego. Broniewskiego. Bieruta. Gomułkę. Irzykowskiego. Gombrowicza. Witkacego. De Gaulle'a, który niesubordynowany wbrew rozkazom zaatakował we wrześniu niemieckie wojska. Degrelle'a. Studnickiego. Stauffenberga. Camusa. Boya Żeleńskiego. Jungera. Erenburga. Sosabowskiego. Orwella. Kutrzebę. Roweckiego. Miłosza. Kisielewskiego. Dołęgę Mostowicza. Wata. Lema. Andrzeja Wajdę. Hlonda. Karola Wojtyłę. Janka Bytnara „Rudego” i Tadeusza Zawadzkiego „Zośkę”. Karskiego. Ozjasza Szechtera. Sophie Scholl. Willego Brandta. Grota Roweckiego. Fieldorfa Nila. Ingrid Bergman. Kima Philby'ego. Lechonia. Wieniawę. Jerzego Giedroycia. Samuela Morela. Grety Garbo. Wallenberga. Chiraca. Słonimskiego. Andrzejewskiego. Henryka Sucharskiego. Franciszka Dąbrowskiego. Adolfa Dymsze. Szczepcia i Tońcia. Zwłoki Bruno Jasińskiego. Bruno Schulza.
Jan Bodakowski
Inne tematy w dziale Kultura
