Krótki poradnik demonstranta

 

Jan Bodakowski

Krótki poradnik demonstranta

 

Od 25 lat aktywnie uczestniczę w demonstracjach, kontrmanifestacjach i podobnych protestach. Są one doskonałą okazją do zaprezentowania swoich poglądów czytelnikom internetu, prasy i telewidzom. Uczestnictwo w takich protestach i darmowa obecność w mediach nie wymagają przy tym ponoszenia jakiś większych kosztów. Miarą sukcesu publicznego protestu jest jego obecność w mediach. By osiągnąć sukces medialny należy pamiętać o kilkudziesięciu zasadach jakim rządzą się kontakty z mediami.

 

1. Organizatorzy protestów informacje o nadchodzących wydarzeniach, i relacje z wydarzeń, muszą samodzielnie rozsyłać po mediach – tak by dziennikarze znaleźli czas na opisanie protestu i wykorzystanie z przesłanych materiałów. Rozsyłane informacje mają być krótkie, powinny zawierać tylko datę, godzinę, miejsce, informacje o tym kto, i po co protestuje. Niezbędny jest też link do grafiki by krótką notkę zilustrować. Dziennikarzy nie interesują długie manifesty polityczne.

2. Podczas protestu organizatorzy robią dokumentacje fotograficzną. Najlepiej gdyby robiły to co najmniej dwie osoby, często jeden aparat może być zepsuty.

3. Osoba robiąca zdjęcia ustawia protestujących by mieć ładne ilustracje do tekstu. Prócz zdjęć ustawionych należy robić zdjęcia reporterskie. Osoba robiąca dokumentacje powinna przeczytać jakiś poradnik fotografii. Czym więcej zrobionych zdjęć tym lepiej.

4. Podczas przemarszu uczestnicy manifestacji zwalniają lub zatrzymują się by fotoreporterzy zdążyli zdołał im zrobić fotkę.

5. Trzymający transparent ukazują treść treść transparentów fotoreporterom.

6. Lepsze są mniejsze transparenty niż większe. Większe zazwyczaj nie mieszczą się w kadrze, nie da się ich sfotografować w tłumie. Mniejsze ładnie komponują się z postacią trzymającego.

7. Demonstracje należy urządzać za dnia. Powszechne w użyciu cyfrówki po zmroku przestają dobrze działać. Nawet ogólnopolskie gazety mają kiepskie fotki z wieczornych i nocnych manifestacji.

8. Manifestanci powinni ustawiać się na wprost źródła światła, a nie na tle słońca. Inaczej fotki są prześwietlone.

9. Manifestanci ustawiają się na tle budynku czy pomnika, który jest związany z tematem protestu, a nie przed nim. Dzięki temu kompozycja na fotografii opowiada jakąś historię.

10. Należy pozować fotoreporterom - media chcą mieć ładne fotki, a demonstracje chcą by w mediach była o nich relacja. Demonstracje urządza się w celu dotarcia za pośrednictwem mediów do wyborców. Dla tego warto współpracować z przedstawicielami mediów.

11. Manifestanci ustawiają się tak by fotograf miał miejsce na zrobienie zdjęcia, a nie w zwartym tłumie. Na zdjęciu ma wyglądać, że manifestantów więcej niż w rzeczywistości. Zwarty tłum pomniejsza liczebność osób podczas protestu. Manifestanci powinni stać w takiej odległości takiej by nie zasłaniać swoich transparentów i tablic.

12. Jak ktoś nie chce mieć fotki twarzy, niech zakłada czapki z daszkiem, czarne okulary, szaliki klubowe, albo w wypadku kobiet robi silny makijaż.

13. Na demonstracji należy pamiętać, że każdy może robić nam fotki. Jeżeli ktoś nie chcemy być na fotce, to nie powinien przychodzić na demonstracje. Demonstracja to akt publicznego wyrażenia swoich opinii.

14. Podczas protestu nie wolno robić kontrowersyjnych gestów, salutować czy demonstrować środkowych palców.

15. Fotka raz zrobiona, zostaje na wieczność w internecie.

16. Należy kilkukrotnie sprawdzać treść transparentów, by nie było na nich błędów, i by nie były dwuznaczne.

17. Na transparentach nie wolno umieszczać niczego co by narażało nas odpowiedzialność karną.

18. Przed demonstracją manifestacją protestujący muszą przygotować sobie informacje, które chcemy przekazać mediom. Kilkukrotnie przećwiczyć swoje wypowiedź, by wypaść dobrze przed kamerą. Do kamery informacje należy przekazywać krótkimi zdaniami. Jedno zdanie - jedna informacja. Należy pamiętać o odpowiedzialności karnej, i o tym że w internecie wypowiedz zostaje na zawsze. Nie wolno wygłupiać się. Nie wolno dać się sprowokować, ani przeciwnikom politycznym, ani prowokatorom ze służb, ani przedstawicielom programów satyrycznych.

19. Na zdjęciach z demonstracji zawsze dobrze wychodzą młode kobiety i dzieci. Organizatorzy powinni więc zachęcać kobiety i młodych do trzymania tablic z hasłami, rozmów z dziennikarzami. Przed demonstracją uczestnicy powinni dowiedzieć czego dotyczy protest, mieć opracowaną kilkudaniową wypowiedź dla mediów.

20. Zawsze należy odpowiadać mediom. Odsyłanie do organizatorów wygląda niepoważnie, dla tego wszyscy uczestnicy powinni mieć przygotowane kilka zdań dla mediów – kilka bo o więcej nie dziennikarze będą pytać.

21. Jeżeli przeciwnicy chcieli by zakłócić protest, lub jeżeli dzieje się co zagraża uczestnikom protestu, organizatorzy mają prawo żądać od policji interwencji.

22. Należy znać prawa jakie ma demonstrant, w tym korzystać z istniejących poradników wydawanych przez przeciwników.

23. Należy aktywnie wykorzystywać wszelką okazje do manifestowania. W sprawach lokalnych, i lokalnie w sprawach globalnych - demonstracja przeciw złej władzy ciekawsza jest w mieście na prowincji niż w Warszawie. Należy świętować rocznice, szczególnie naszych zwycięstw. W świętowaniu rocznic nie wolno ograniczać się do XX wieku, historia Polski to 1000 lat, historia świata katolickiego to 2000 lat. Należy angażować się w prace dla społeczności, wspierać innych w ich pozytywnej działalności, protestować przeciw złu.

24. Organizatorzy protestów jak czegoś nie wiedzą powinni korzystać z doświadczeń tych którzy już organizowali protesty. Ci którzy mają wiedzę lub fajne pomysły, powinni nią się dzielić z innymi. Należy wspólnie pracować dla narodu i ojczyzny.

25. Należy korzystać z cudzych dobrych pomysłów, oczywiście bez naruszania praw autorskich. Nawet gdy autorami pomysłów są nasi przeciwnicy.

26. Działacze polityczni powinni zastanawiać się nad tym co jest problemem w ich okolicy. Szukać rozwiązań dla takich problemów. I działać na rzecz wspólnoty lokalnej.

27. Aktywność społeczna kosztuje nie dużo, nie wymaga wiele wysiłku, nie niesie ze sobą zbytnich zagrożeń. Zapewnia za poparcie społeczne, bo wszyscy politycy do tej pory olewają problemy zwykłych ludzi.

28. Jeżeli działaczy politycznych dotykają represje należy o tym informować wszystkie media, a także pisać skargi do wszystkich instytucji. By być skutecznym należy znać swoje prawa i z nich korzystać. Osobom które nie znają swoich uprawnień, administracja ma obowiązek udzielić pomocy. Jak tego urzędnicy nie robią, należy składać na nich skargę. Gdy urzędnicy wypełniają swoje obowiązki i udzielają nam pomocy, należy pisać do ich przełożonych pozytywne opinie na temat ich pracy.

29. Aktywność polityczna jest przejawem przynależności do cywilizacji zachodniej, wyrazem budowy społeczeństwa obywatelskiego, treścią demokracji i parlamentaryzmu. Nie wolno się jej wstydzić, należy być z niej dumnym. Krytyka aktywności obywatelskiej świadczy o prymitywizmie. Trzeba jasno upominać tych którzy usiłują ośmieszyć i zastraszyć osoby aktywne.

30. Tablice i transparenty na demonstracje można zrobić samodzielnie lub wydrukować sobie w specjalistycznym punkcie ksero. Czarno biały wydruk plakatu formatu AO, który za pomocą bezbarwnej taśmy klejącej przylepia się na dużym kartonie (np. z takim w jaki jest pakowany sprzęt AGD i RTV), to koszt kilku złotych, kolorowego kilkunastu. Taki plakat, złożony w domu, dostarczony do punktu na pen drajwie wygląda profesjonalnie. Plakat narysowany markerami w domu na kartonie przyklejonym do tektury doskonale wychodzi w relacjach, podnosi wiarygodność protestu, dla tego w filmach gdy odgrywane są sceny demonstracji demonstracji mają plakaty własnej roboty. Przed wykonaniem plakatu własnoręcznie należy zrobić jego projekt, by tekst i grafiki były symetrycznie rozmieszczone, i nie zawierały błędów.

 

Jan Bodakowski