Jan Bodakowski
Jakie piękne samobójstwo – Rafała Ziemkiewicza
Najnowsza książka historyczna Rafała Ziemkiewicza „Jakie piękne samobójstwo” (wydana przez Fabrykę Słów), wbrew zapowiedziom, nie jest szokująca czy obrazoburcza. Po pierwsze porusza temat niezbyt popularny, nie istniejący w zbiorowej tożsamości – większość mieszkańców kraju nad Wisłą nie będzie miało pojęcia o kim i o czym Ziemkiewicz pisze – Polacy mają problemy z skojarzeniem nawet tego co się dzieje w teraźniejszości. Po drugie autor stawia tezy od lat obecne w publicystyce prawicowej i znane dla osób zorientowanych. Książką Ziemkiewicza może co najwyżej zbulwersować się grono emerytów żywiących niezdrowy sentyment do sanacji i jej popłuczyn reprezentowanych przez największą partie opozycji.
Dla licznego grona czytelników praca Ziemkiewicza będzie kolejnym użytecznym materiałem do dyskusji nad potrzebą realizmu w bieżącej polityce. W tym kontekście pojawia się mimowolna złość na Ziemkiewicza – który celnie obnaża meandry polityki, i z tymi śmierdzącymi flakami zostawia swoich czytelników, podczas gdy w bieżącej sytuacji braku liderów powinien włączyć się w politykę i zorganizować jako lider Polaków chcących mieszkać w normalnym kraju.
Według Ziemkiewicza realizm i odpowiedzialność nakazywały władzom w II RP spełnić żądania nazistowskich Niemiec i nie dopuścić do upadku słabej Polski. Skutkiem nierealistycznych decyzji sanacji i sanacyjnej propagandy, nazistowski i sowiecki okupant skutecznie wyniszczył Polskę i Polaków.
Zdaniem Ziemkiewicza Polacy muszą się uwolnić z szkodliwych sanacyjnych mitów, poznać bolesną prawdę historyczną, by dla dobra Polski podejmować realistyczne decyzje, i unikać błędów z przeszłości. Według pisarza szkodliwość mitów politycznych polega na tym, że uniemożliwiają one wyciągania wniosków z błędów przodków, i sprawiają że kolejne pokolenia popełniają te same błędy.
W swych rozważaniach Ziemkiewicz zwrócił uwagę na szkodliwość irracjonalnej sympatii Polaków do zachodu, który kiedy tylko miał okazje to działał na swoją korzyść kosztem Polski. Pisarz opisał też postkolonialny syndrom wyuczonej bezradności współodpowiedzialny za współczesne patologie w Polsce, przyczyny i przebieg upadku Polski w okresie przed i w trakcie zaborów, kulisty polityki w XX wieku – szczególnie w II RP. Pisarz przybliżył też czytelnikom takie zagadnienia jak: siły jakim dysponowali Niemcy i Polacy w 1939 roku, infiltracje przez sowietów sanacyjnych elit, oś konfliktu ideowego narodowców z sanacją, przebieg wojny 1939, degrengolad sanacji, pomoc zachodu dla sowietów, uzależnienie sanacyjnych i emigracyjnych polityków od zachodu.
Jan Bodakowski
Inne tematy w dziale Kultura
