Diora SA

Jesienią 1945 r. w mającej 700 letnią tradycję miejscowości Rychbach w miejscu przejętej fabryki radiotechnicznej powołano do życia Państwową Wytwórnię Lamp Radiowych, a samą miejscowość przemianowano rok później na Dzierżoniów, od nazwiska śląskiego badacza pszczół, księdza Jana Dzierżonia. Pierwszą działalnością był montaż prostych odbiorników reakcyjnych z poniemieckich podzespołów. Jednym z etapów procesu produkcyjnego było „zeskrobywanie gapy”, czyli usuwanie z obudowy godła niemieckiego ze swastyką.

W 1947 r. zakupiono w szwedzkiej firmie AGA licencję na produkcję superheterodynowego radioodbiornika Aga i rozpoczęto jego wytwarzanie. Zakłady kilkukrotnie zmieniały nazwę, by na dłużej zostać przy nazwie Diora. W zakładach stworzono pod kierownictwem Wilhelma Rotkiewicza pierwszy Polski radioodbiornik - Pionier. W latach 70. I 80. XX w. w zakładach należących wówczas do Zjednoczenia Przemysłu Elektronicznego, opracowano i produkowano szereg modeli odbiorników radiowych, radiostacje dla wojska, a nawet odbiorników telewizyjnych. Szereg konstrukcji można śmiało nazwać kultowymi, cieszyły się one bowiem ogromnym zainteresowaniem radiosłuchaczy. Jednym z nich była Meluzyna, pierwszy Polski radioodbiornik tranzystorowy klasy Hi-fi, a także tzw. zestawy wieżowe.

W 1989 r. Przedsiębiorstwo Państwowe Zakłady Radiowe Diora zostało przekształcone w spółkę akcyjną Diora S.A. W początku lat 90. Rozpoczęto produkcję magnetowidów. Z biegiem czasu istotnie maleje zatrudnienie, od 6600 osób w 1985 r. przez kolejne redukcje do 200 osób w 1999 r. Prezesami Spółki byli w kolejnych okresach: Eugeniusz Nowak, Stanisław Gędziel, Janusz Mąkosa.

W 2001 r. ogłoszono upadłość Spółki. Jej wykreślenie z rejestru przedsiębiorstw nastąpiło ostatecznie w 2006 r. W tym samym roku zostały zburzone budynki należące do Diory.