25-letni Amerykanin ze stanu New Jersey walczy o życie, po tym jak laboratorium zgubiło jego test na obecność koronawirusa. Allard został wprowadzony w stan śpiączki farmakologicznej. https://www.tvp.info/47286515/laboratorium-zgubilo-test-na-koronawirusa-pacjent-jest-w-spiaczce
Kto pompuje wirusowe szaleństwo i kasę trzepie nie będzie opisane w notce.
Historia, którą przedstawię, jest autentyczna i udokumentowana medycznymi świstkami, fotografiami prywatnymi i oparta na wiarygodnych zeznaniach świadków. Opis jednak będzie krótki, merytoryczny i dający każdemu nosicielowi wirusów mocną podstawę do logicznego myślenia i oceny zjawiska zwanego korona wirusem.
Zacznę od tego, że nie ma udokumentowanego zgonu spowodowanego obecnością wirusów. Może wirusy są i coś tam osłabiają, ale zawsze przyczyną zgonu jest zakażenie bakteryjne. W NRF nieoficjalne statystki podają, że 40 000 zgonów rocznie spowodowanych jest przez anestezjologów. Mało doceniana to grupa ludzi decydujących o życiu pacjenta i w tej historii też będzie podkreślona.
Pacjentka i ofiara wirusów i bakterii po odkryciu u siebie typowych objawów towarzyszących wszystkim nosicielom wirusa zostaje przewieziona karetką do szpitala. I tu zaczyna się horror.
Badanie moczu i krwi ukazuje zapalenie bakteryjne ofiary. Prześwietlenie płuc i tomografia wskazuje na zapalenie płuc. Badanie serca kieruje badaczy w stronę zawału. Panika jak cholera i zespół ma do wyboru trzy drogi plus dodatkową drogę pozostawienia pacjentki samej sobie i obserwacji co będzie dalej.
Co nad pacjentką parasol ochronny rozpostarło, powiedzieć nie mogę, ale zespół obserwatorów zachował się wzorowo. Błyskawiczne wprowadzenie w stan śpiączki, zastosowanie oddychania zastępczego (Tracheotomia) i podanie antybiotyków. Do pracy ruszają maszyny tłoczące wszystko, co w ofiarę można wtłoczyć i wytłaczające to, co wtłoczono. Takiego horroru, jaki przeżyli ratownicy, rodzina i świadkowie wydarzeń żaden pisarz opisać w stanie nie jest, więc też opisywać nie będę, ale jakoś zakończyć muszę.
Po trzech tygodniach na oddziale intensywnej opieki medycznej pacjentka zostaje zwolniona do domu. Wszyscy fachowcy studiujący wypis ze szpitala i kilkanaście kartek ukazujących wyniki pracy maszyn i badań laborantów uznali jednogłośnie, że ofiara miała trochę szczęścia, bo tylko 1% lub ładniej pisząc, jedna ofiara na sto przeżywa takie akcje ratunkowe.
Kiedy widzi się, do czego doprowadziła współczesna medycyna, pytamy siebie mimo woli: ile pięter ma śmierć? Jean-Paul Sartre
