Czerwony i niebieski

Stosunki polsko-rosyjsko-niemieckie są tematem wdzięcznym i ostatnio szeroko przedstawianym. Opcja rosyjska (ta, co obywatelstwa rosyjskiego nie pobrała), doceniając wkład towarzyszy radzieckich w odbudowę naszej ojczyzny, z niepokojem odbiera działanie opcji konkurencyjnej -to znaczy tej, co wdzięczność za wkład rozwojowy analnie mają i przy sprzyjającej okazji wroga odwiecznego zaatakować mogą. Sam fakt, że Rosja, gnając ,,Niemca" i wyzwalająca narody wszelakie nas i naszych potomnych obywatelstwa germańskiego pozbawiła, działa na opcję niemiecką jak czerwona płachta na byka i dlatego ,,opcjanci" poszukują drogi wspólnej. Czasami na drodze opcjanta pojawi się wróg. Takim wrogiem jest zbiorowisko zwane narodem. Wiadome jest, że zbiorowisko trzymane w ,,kupie" potrzebuje elementów rozrywkowych i są specjaliści, co rozrywkę zapewnią. Czy słyszeliście teksty: parszywe żydostwo spekuluje, podnosi ceny wiktuałów i kraj nam zabrać chce. Szwaby nam przemysł zniszczyli i łapy po Schlesien wyciągają, Ruskie to nam inteligencje wyrżnęli i gaz zakręcić mogą. I jeszcze nam bombowca sprzedali, co pod własnym ciężarem spada.

Koniec wstępu chaotycznego.

Fakty.

Na zaproszenie Polskiej Unii Intelektualnej do Warszawy dnia 14 czerwca 1934 roku zawitał min. Goebbels. Sławny i światowy prof. Zieliński kierujący Unią zaprosił Goebbelsa w celu wygłoszenia odczytu o ideologii narodowo-socjalistycznej państwa niemieckiego. Dziennikarze żydowscy podnieśli alarm i skrytykowali rząd Polski za zgodę na wizytę tego osobnika. Ponieważ akcja w Polsce się działa, prasa narodowa dała natychmiastową i kulturalną kontrę-,,Fakt, że osoba p. Goebbelsa jest żydom niemiła, nie obchodzi nas wcale i nie zamierzamy również w przyszłości liczyć się z sympatiami żydów przy układaniu naszych stosunków z zagranicą"

Min. Goebbels przyjęty został serdecznie i bankiet na 200 osób, oczywiście z chlaniem, potwierdził nasz pozytywny stosunek do narodowego socjalizmu. Miłym akcentem wizyty Goebbelsa była wizyta u Dziadka. Niestety, obstrukcja czy jakaś sraczka dręcząca Piłsudskiego ograniczyła wizytę do minut trzydziestu i herbatki też nie wypito. Dr Goebbels odleciał do domku, a ,,intelektualista polski" Zieliński w 1939 r. został zabrany przez swojego synka do III Rzeszy. 8. Maja 1944 został pochowany na cmentarzu Schondorf am Ammersee.