Miło mi Państwa powitać – ze starym projektem, ale w nowym miejscu. Po dziesięciu latach przyszło mi pożegnać się z portalem NaTemat.pl. Po krótkiej przerwie pojawiam się zatem z blogiem – na Salonie24.
Czy w epoce krótkich form – Twittera, mikroblogów, kanałów na Telegramie – warto nadal parać się cotygodniowym komentowaniem tego, co wokół nas i przed nami, w tradycyjnej formie? Otóż, Szanowni Państwo, warto.
W dzisiejszym świecie emocje cenione bywają więcej od słów. Galeria emotikonów zastępuje nam w mailach i SMS-ach całe zdania. Krótkość i zwięzłość, godna starożytnych Spartan, bywa zaletą, lecz coraz częściej staje się wadą. W dwóch czy trzech zdaniach można zmieścić celną puentę, można zyskać aplauz użytkowników Twittera, ale siłą rzeczy takie ujęcie skomplikowanych kwestii musi deformować rzeczywistość.
Ta rzeczywistość, w której żyjemy, w której prowadzimy nasze biznesy i na którą tak często narzekamy, nie jest wszak czarno-biała. Z drugiej strony – z roku na rok mnożą się podziały w polskim społeczeństwie. To nie tylko antagonizmy polityczne, ale również powrót do szkodliwej narracji z lat dziewięćdziesiątych – o biednych i uczciwych Polakach i pazernych przedsiębiorcach. To podział na politycznych aktywistów i wyklętych „symetrystów”, czyli osoby, które wolą własny rozum od partyjnych haseł. To także podział na tych, którzy patrzą na przyszłość kraju w perspektywie dekad i na tych, którzy żyją chwilą dzisiejszą, a po nich – choćby potop… Żeby zatem móc diagnozować polską rzeczywistość nie tyle w sposób trafny, co jak najmniej błędny, trzeba wznieść się ponad te podziały i uznać, że z ich perspektywy trudno o rzetelny ogląd tego, co dzieje się wokół nas.
Od ponad dziesięciu lat w cotygodniowych komentarzach – a powstało ich do tej pory blisko 550 – staram się tak właśnie komentować naszą polską codzienność. Chwaląc to, co na pochwałę zasługuje i alarmując, gdy alarm jest potrzebny. Oceniając nie ludzi, nie szyldy partyjne i polityczne, a konkretne pomysły i rozwiązania. Przede wszystkim zaś, bazując na ponad trzydziestu latach owocnego działania Fundacji „Teraz Polska”, przypominać, że to polscy przedsiębiorcy, mali, średni i duzi, są głównymi autorami niesamowitego sukcesu, osiągniętego po 1989 roku. Co jest szczególnie potrzebne dzisiaj, kiedy w oficjalnej wykładni rządowej państwowe giganty przedstawiane są jako fundament i siła napędowa polskiej gospodarki.
Szanowni Państwo, witając się w nowej odsłonie – zapraszam do cotygodniowej lektury moich komentarzy. Aktywnej lektury – z prośbą i nadzieją na komentarze i dyskusję!
