Dwie notki temu szumnie zapowiedziałem, że wypowiem się nt e-booków i "końca cywilizacji druku", ale po drodze przeczytałem fundamentalny esej pt. "Czy e-booki zmienią nam mózgi?" [1], który ze szczętem obrzydził mi temat, a obrzydziłby mi też całą Gazetę Wyborczą, gdyby nie była już obrzydzona.
Zamiast tego przytoczę historyjkę z życia, o odchudzaniu. Pewien znajomy zapisał się do szpitala na zabieg. Czekał rok, czy ile się na taką usługę NFZ w Polsce ad 2012 czeka i oznaczonego dnia karnie stawił się w placówce, na czczo, tak jak bezwzględnie jest przy zabiegu wymagane. Harmonogram sobie, życie sobie i jakoś mu tego zabiegu nie zrobili musiał poczekać jeszcze dzień. Na czczo. Następnie coś wypadło lekarzowi, więc przesunęlli go znowu o dzień. Na czczo. Kolesia przekładali tak przez cztery dni, czyli nie jadł w sumie tydzień jakiś.
No, trochę nieludzkie, ale tylko trochę, bo posiłki w takim szpitalu to żadna tam uczta Babbette.
Wg relacji Leniuchowej:
Podjeżdża do pacjentki katering. Na drugie jakaś brązowa breja, zatem pacjentka prosi o zupę. Klient nasz pan, proszę oto zupa tyle, że głębokie talerze wyszły, więc proponują zupę w filiżance. Elegancko prawda? I jak jeszcze, zwłaszcza, że filiżanka taka bardziej do espresso jakby. Pani nalewa zupkę, następnie się sięga po kawałek ziemniaczka, najmniejszy, ale i tak wolumenem niewiele mniejszy od filliżanki i grzecznie pyta: samo rzadkie czy kartofelek też pani życzy?
Przypomniał mi się wpis z bash.org: "jestem na dwóch dietach, bo na jednej byłam głodna".
Przypomniał mi się też ulubiony serial "Daleko od noszy", o którym znajomi lekarze mówią, że jest debilnym paszkwilem na służbę zdrowia, ale mi w obliczu powyższej relacji wydaje się raczej dokumentem lekuchno tylko fabularyzowanym.
________________
[1] Co to kurna za tytuł w ogóle jest jak z humbuga.pl? Nie podaję linku bo artykuł jest w najwyższym stopniu irytujący.
Inne tematy w dziale Rozmaitości
