Owczarek szwajcarski.
Owczarek szwajcarski.

Owczarek szwajcarski. Elegancki pies dla aktywnych

Redakcja Redakcja Zwierzęta Obserwuj temat Obserwuj notkę 4

Owczarek szwajcarski jest podobny do owczarka niemieckiego, ma jednak inne umaszczenie. To bardzo energiczny pies wymagający dużej dawki codziennego ruchu.

Chociaż owczarek szwajcarski jest energicznym zwierzęciem, to potrafi spokojnie przeleżeć cały dzień. Potrzebuje jednak minimum godziny intensywnego spaceru dziennie.

image
Cechy owczarka szwajcarskiego.

Owczarek szwajcarski - opis rasy

Owczarek szwajcarski wywodzi się od owczarków niemieckich. W niektórych miotach pojawiały się szczenięta o białym umaszczeniu. Hodowcy postanowili uzyskać psa zupełnie innego - miłego i rodzinnego. Dlatego nie szkolono białych owczarków szwajcarskich do sportów obronnych. Biały owczarek jest spokojniejszy i mniej pobudliwy niż typowy owczarek niemiecki. Dzięki temu jest łatwiejszy w prowadzeniu.

image
Owczarek szwajcarski jest podobny do owczarka niemieckiego.

Owczarek szwajcarski - charakter

Owczarki szwajcarskie to psy o przyjaznym usposobieniu. Przywiązują się do właściciela, a wobec obcych są nieufne.
Nadają się do stróżowana i obrońców posesji. Są posłuszne i szybko się uczą nawet trudnych sztuczek. Są też bardzo uważne i czujne.

Owczarek szwajcarski to doskonały pies rodzinny. Nie jest agresywny, lubią zabawy i lubią dzieci. Wykorzystywane są także w wojsku, a także jako psi przewodnicy, psy lawinowe, czy też psy pasterskie. To psy, które łatwo wychować, dlatego nadają się nawet dla początkujących właścicieli, szczególnie dla aktywnej rodziny.

Największe wady owczarków szwajcarskich długowłosych to intensywne linienie dwa razy do roku. Jego największe zalety to spokojny i cierpliwy charakter, łatwość w wychowaniu, chęć do współpracy i podporządkowania się człowiekowi.

Poznaj też inne typy owczarków:

image
Owczarek szwajcarski szybko się uczy.

Owczarek szwajcarski - pochodzenie

Białe umaszczenie owczarka szwajcarskiego jest spowodowane genem recesywnym, który muszą posiadać rodzice. Pod koniec XIX wieku na dworze Habsburgów białe owczarki były uprzywilejowane, gdyż dobrze pasowały do białych sukien królowych i siwych koni. Jednak Niemcy w czasie II wojny światowej biały kolor owczarka uznali za wadliwy. Uważali, że kojarzenie psów białych z kolorowymi przyczynia się do zblednięcia nasycenia barwy rudej u potomstwa, co jest nieprawdą. Psy uznano za „albinosy” i sądzono, że mogą być głuche, ślepe i nadwrażliwe na światło, co jest nieprawdą, bo psy posiadają normalny pigment w skórze, błonach śluzowych i oczach.

Pomimo dyskwalifikacji białych owczarków, niektórzy hodowcy z USA i Kanady założyli kluby przeznaczone specjalnie dla nich. Do dziś w USA rasa znana jest pod nazwą „biały owczarek niemiecki” lub po prostu „biały owczarek”. Psy bardzo spodobały się Europejczykom, a ich ogromna popularność przyczyniła się do uznania rasy w 2002 roku przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI). O uznanie wystąpiła Szwajcaria i dlatego rasa uzyskała nazwę: „biały owczarek szwajcarski”.

image
Popularyzację białych owczarków zawdzięczamy Szwajcarii.


Zobacz też: Szczekanie psa. Dlaczego szczekają i jak je tego oduczyć?


KJ

© Artykuł jest chroniony prawem autorskim. Wykorzystanie tylko pod warunkiem podania linkującego źródła.


Komentarze

Inne tematy w dziale Rozmaitości