"Emma", to ekranizacja powieści Jane Austen, a wyreżyserowana przez Autumn de Wilde, do scenariusza Eleanor Catton.
Rzecz dzieje się na początku XIX w., na angielskiej prowincji.
Główną bohaterką jest Emma Woodhouse /gra ją Anya Taylor-Joy/, ok. 20-letnia panna, która sama nie pali się do małżeństwa, ale innych próbuje swatać. Bo też ojciec Emmy /Bill Nighy/, kobiety, które wyszły za mąż nazywa biednymi, no i wciąż odczuwa... przeciągi.
W sąsiedztwie posiadłości Emmy i jej ojca swoje włości posiada George Knightley /John Flynn/, porządny chłopak, szczery i z poczuciem humoru, jednak trudno mu jest wyznać Emmie, co do niej czuje, bo jej wszechwiedząca i jakby apodyktyczna natura, powstrzymuje go przed tym.
Emma robi swoje, czasami i mieszając w cudzych uczuciach, jak choćby u Harriet /Mia Goth/, która prawie traci swoje przeznaczenie.
Jednak, gdy w pewnym momencie Emma dostaje nauczkę i schodzi z "tronu", wtedy sama też otrzymuje szansę na szczęśliwie ułożenie sobie życia.
W tym filmie są bardzo malownicze i z dbałością o detale /we wnętrzach/ zdjęcia, których autorem jest Christopher Blauvelt. Natomiast muzyka, bardzo epokowa, to praca Isobel Waller-Bridge.
Film "Emma" ma klimat książek Jane Austen i pokazuje różnice w postrzeganiu i zależnościach między ludźmi z różnych "poziomów". I jak to w życiu, ta "wyższa półka" /w swoim mniemaniu/ czasami się kompromituje, ale dobrze, gdy tę niższą potrafi przeprosić, jak i naprawić swoje błędy.
Dobry film, choć serial "Duma i uprzedzenie", czy film "Rozważna i romantyczna", to ciekawsze przeniesienia książek Jane Austen na ekrany.
