Obecnie mamy już na tyle dużo informacji, aby odtworzyć strategię Putina z ostatnich lat, której celem była odbudowa Imperium, utraconego po przegranej Zimnej Wojnie. W ciągu paru najbliższych lat planował doprowadzić do bankructwa Ukrainę, wykorzystując w pełnej mierze chciwość i głupotę jej Oligarchów, których potem zamierzał wymienić na całkowicie już "swoich" agentów. Dalszy proces Zjednoczenia Bratnich Krajów byłby dziełem techniki...nawet Krymu nie trzeba by zagarniać, skoro wpadłby Moskwie w ręce tak przy okazji!
Równolegle prowadzony był plan przyłączenia Białorusi, co wbrew znanym talentom Łukaszenki wcale nie jest tak trudne. Wystarczyło by zablokowanie pomocy dla Białorusi w kwocie ponad 10 mld euro, czyli ok. 1/4 jej budżetu, aby doprowadzić do zamieszek i wykorzystać okazję do wymiany "Baćki" na nowy, własny model. Reszta- patrz Ukraina.
Kraje w centralnej Azji przy okazji obrony uciśnionych Rosjan stały by się celem wizyty "zielonych ludzików" oraz urlopowanych żołnierzy na swoich czołgach, co było od dawna ćwiczone. Co ważne, o nich mogliby się upomnieć co najwyżej Chińczycy, w końcu to nie Europa...
W efekcie udanych operacji przywracania "Ruskiego Miru" Polska prawie na całej długości swojej wschodniej granicy sąsiadowała by z odbudowanym Imperium z wielkim apetytem na więcej. Dla każdego bystrzejszego analityka ( polityka) jasne było, ze konieczna jest anty strategia, blokująca ten wyjątkowo dla nas groźny plan!
Równie jasne było, że Polska własnymi siłami nic nie zdziała, tylko w sojuszu z Zachodem mamy szanse zaszachować Putina. Stąd wziął się projekt Partnerstwa Wschodniego, polegający na przeciągnięciu dzielących nas od Rosji krajów do Europy, czyli w krąg państw o najwyższym standardzie życia oraz organizacji społeczeństwa.
Ze zderzenia tych strategii wynikł Majdan i cała reszta, czyli faktyczna wojna na Wschodzie Ukrainy, przy czym należy zauważyć parę ważnych rzeczy:
-na skutek zmiany władzy na Ukrainie starannie planowana Putinowska strategia zawaliła się, a Kreml został zmuszony do dość rozpaczliwej improwizacji, w czym wyraźnie sie pogubił.
-Putin, jak przystało na Czekistę, aby przyłączyć jakiś kraj do sojuszu z Rosją, musi najpierw go zrujnować, tymczasem Polska, jak i cała Unia, stara się kandydata wznieść na jak najwyższy poziom dobrobytu i demokracji.
-znów staje się oczywista stara prawda, ze to Ukraina jest kluczem do potęgi w Europie Wschodniej i Centralnej, tylko państwo lub organizacja państw, której członkiem jest Ukraina może się uważać za mocarstwo w tym regionie.
Wczoraj miały miejsce trzy wydarzenia- mało ważne, poważne i absolutnie zasadnicze;
Mało ważne było podpisanie Porozumienia w Mińsku, z prostego powodu- otóż uzgodnione szczegóły są wybitnie niewygodne dla obu stron!Stąd łatwo wywnioskować, że to wiekopomne Porozumienie musisię rozpaść i to dość szybko...należy je traktować jako przerwę między rundami wojny w Donbasie. Można się tylko zakładać, na ile szybko zostanie zerwane.
Poważnym był kategoryczny sprzeciw Putina wobec zwolnienia ukraińskiej pilotki Sawczenko. Świadczy to wprost, ze żądza zemsty tego oficera KGB przeważa nad chęcią osiągnięcia korzyści politycznych i propagandowych.
Dlatego chciałbym ostrzec pana Millera, iż na łaszenie się do Putina jest już za późno, Carek doskonale wie, KTO go wpakował na tę minę i nie odpuści "Polaczkom", kim by nie byli...( nawet się dziwię, że muszę tej klasy politykowi tłumaczyć tak podstawowe prawdy)
Dla NAS pozostaje tylko droga w jedną stronę- wygrana tej batalii wraz z Zachodem, łudzenie powrotem do dawnych stosunków jest co najmniej naiwne.
Absolutnie zasadniczym zdarzeniem, na który czekałem od miesięcy była zgoda MFW na udzielenie Ukrainie ogromnego kredytu w wysokości 40 mld $ w ciągu 4 lat na rozwój kraju i przeprowadzenie zasadniczych reform w państwie. Przy czym ważna jest nie tylko wysokość sumy, ale również, o czym ta zgoda świadczy.
Kredyt MFW jest wynikiem zatwierdzenia przez Centrum Decyzyjne Zachodu nowej Strategii wygrania Zimnej Wojny 2.0 z Rosją, polegającą na zastosowaniu ulubionej taktyki Putina, zwanej "wrzodem na tyłku". Przykładami tej taktyki są Abchazja, Osetia, Nadniestrze czy teraz Donbas. Polega na stworzeniu na terenie państw-ofiar agresji enklaw, chronionych rosyjskim wojskiem, z których prowadzi się wrogie działania, mające na celu permanentne destabilizowanie tych państw.
Zachód postanowił uczynić z Ukrainy taki mega wrzód dla samej Rosji, na jakby dwóch .płaszczyznach.
Jedną z nich jest wykrwawianie Moskwy poprzez zmuszenie jej do wrzucania w coś w rodzaju maszynki do mięsa coraz więcej ludzi, techniki a przede wszystkim ogromnych finansów. Już obecnie rosyjskie koszty wojenne oblicza się na ponad 100 mld.$, a to może byc dopiero początek, ponieważ Putin ewidentnie nie może się wycofać z wojny, która sam rozpętał.
Drugą będzie udana reforma samego państwa, wspomagana i kierowana przez zachodnich specjalistów, zapewniająca wzmocnienie państwa i polepszenie warunków życia mieszkańców, co jest równie groźne dla Moskwy, jak militarne działania. Dla tego celu Ukraina została uznana za państwo frontowe, dla którego nawet wielkie inwestycje mają znaczenie strategiczne i nie są rozliczne według normalnych rynkowych kryteriów. Przypomnę przy tym, iż obecnie zjednoczony Zachód ma co najmniej 30-krotnie większe zasoby od osamotnionej Rosji.
Nowa strategia będzie współdziałać z poprzednią, czyli powolnym duszeniu gospodarczym Rosji , który parę razy już omawiałem, przy czym już teraz widać, że obliczone będą na kilka lat- aż do wygranej w stylu Reagana.
Ostatnia uwaga-
Można zarzucić, iż ta strategia będzie zwyczajnie wykorzystywać Ukraińców, dosłownie działać na ich kościach! Tyle tylko, że Ukraińcy nie mają również wyjścia, poddanie się Putinowi nic im nie gwarantuje poza jego zemstą, jak to obecnie udowadnia. Wejście w "Ruskij Mir" oznacza dalszą degradację państwa i społeczeństwa oraz panowanie kremlowskiej kliki, która wiedzie państwo wprost do katastrofy.
Dlatego wojna o niepodległość jest mimo wszystko i tak najmniej kosztownym wyjściem dla Ukrainy, szczególnie, gdy będzie wzmacniana przez całą potęgę Zachodu.
