Mamy uroczystości 79. rocznicy rzezi wołyńskiej – ukraińskiego nacjonalistycznego ludobójstwa na obywatelach II Rzeczpospolitej. Jest to kolejna rocznica, a w tym roku szczególnie ważna w kontekście agresji rosyjskiej na Ukrainie, a przede wszystkim ze względu na to, jak Polacy zachowali się od chwili rozpoczęcia tej wojny przez terrorystów rosyjskich.
Przejdźmy od razu do opisu wydarzeń dzisiejszych i z ostatnich dni. Oby to, co widzieliśmy dzisiaj, stanowiło tylko preludium do późniejszych wydarzeń. To już prawie 30 lat idziemy powoli do przodu by prawda o rzezi wołyńskiej została poznana i uznana przez stronę ukraińską. A więc dzisiejsze małe kroki:
Krok w przód – obchody zostały podniesione do rangi oficjalnej. Uczestniczył i Prezydent, i Premier i Ambasador Ukrainy. Usłyszeliśmy dobre, mocne, prawdziwe słowa dotyczące tych ciemnych dni, zbrodni z kulminacją w dniach 11 i 12 lipca 1943 roku, również z deklaracjami na przyszłość ze strony Premiera. I oby się spełniły, szczególnie te o ekshumacjach.
Krok w tył – ambasador Ukrainy Andrij Melnyk po skandalicznej wypowiedzi z czerwca br, na ten moment został odwołany ze swojej funkcji w Niemczech. Dziś opublikował nowe przesłanie w języku niemieckim! o losie Polaków w czasie II wojny światowej cierpiących pod tyranią nazistów i sowietów. Z doniesień medialnych po powrocie do Kijowa ma objąć tekę jednego z trzech szefów ukraińskiego MSZ...
Drugi krok w tył (stan na dziś) – społeczeństwo polskie na otarcie łez otrzymało projekt ustawy lustrzanej do wcześniejszej polskiej – przez 180 dni będą mogli (po uchwaleniu) zostać obywatelami Ukrainy na równych prawach. Nie było jednak jeszcze dziś rano zapowiadanej potencjalnej deklaracji prezydenta Zełeńskiego mającego potępić zbrodnię wołyńską. Wielu ma jeszcze nadzieję, że to nastąpi, może jutro…
Żaden związek nie wytrzyma próby czasu jeśli nie jest oparty na prawdzie. Jeśli ktokolwiek ma jakiekolwiek plany dotyczące bliskiej współpracy Polski i Ukrainy bez możliwości wbijania klina, jątrzenia ran, czy wręcz kierowania tą przyszłą współpracą przez wywiady czy rosyjski, czy jakikolwiek inny – strona ukraińska powinna pójść do przodu, by poznać prawdę oraz zmienić i myślenie i narrację.
Żaden szanujący się Naród nie może opierać swej tożsamości na zbrodni. Naród budujący swą przyszłość potrzebuje idei scalającej, budującej też jego ducha. Dlatego trzeba budować w prawdzie. Czego i nam Polakom i naszym przyjaciołom z Ukrainy życzę.
